داؤدؔ ولوں مشکیل ¹ ۱۔ اوہ دھن اے جیہدا گُناہ بخشیا گیا اے ۔ تے جیہدی خطا ڈھکی گئی اے ۔ ² ۲۔ اوہ بندہ دھن اے ۔ جیہدا پاپ رب حساب کتاب وچ نئیں لیاندا ۔ تے جیہدے دل وچ مکر نئیں ۔ ³ ۳۔ جد میں چُپ رہئیا تے سار ادِن کرلان نال میریاں ہڈیاں گھل گئیاں ۔ ⁴ ۴۔ کیو ں جو تیرا بھاراہَتھ میرے تے دِنے راتیں رہئیا ۔ میرا زور گرمی دی خُشکی نے سُکا چھڈیا۔ ⁵ ۵۔ میں تیرے اَگے اپنے گُناہ من لئے تے اپنا پاپ نئیں لُکایا ۔ میں آکھیا ۔ پئی میں رب دے اگے اپنا گُناہ مننا ہاں ، تے تُوں میری بدی بخش دِتی ۔ ⁶ ۶۔ ایس لئی ہر دیندار تنگی وِچ تیتھوں فریاد کرے گا ۔ جد وڈا ہَڑ آوے گا تے اوہ وی اوہدے تیِک ناں اَپڑے گا ۔ ⁷ ۷۔ تُوں میری پناہ دی تھاں ایں ۔ تُوں مینوں مصیبتاں توں بچاویں گا ۔ توں نجات دے جشن نال مینوں گھیر لویں گا ۔ ⁸ ۸۔ میں تینوں سِکھاواں گا ۔ تے جیہڑی راہ تے تُوں ٹُرنا ایں دساں گا ۔ میں تینوں صلاح دیاں گا ۔ تے میری اَکھ تینوں ویکھ دی رہوے گی ۔ ⁹ ۹۔ گھوڑیاں تے خچراں وانگ تُوں بے سمجھ ناں ہوویں ۔ جیہناں نُوں لگاماں تے واگاں وِچ قابُو رکھیا جاندا اے ۔ نئیں تے اوہ تیرے کول وی ناں کھلون گے۔ ¹⁰ ۱۰۔ شریر دے دُکھ ودھیرے ہُندے نیں پَر جیہدا بھروسہ رب تے وے اوہ رحمتاں نال بھریاں رہندا اے ۔ ¹¹ ۱۱۔ سچیو ! رب وِچ شاد ہو و تے خُوشیاں مناؤ۔ تے دِل دے سچیو ! تُسیں خو شیاں مناؤ۔