۔:داؤد وَلوں آگو گویئے لئی۔ رَب دے بندے نیں اوس ویلے آکھیا جدوں رَب نیں اوہنوں سارے ویریاں تے ساؤل دے ہتھوں بچایاتے اوہنے آکھیا ¹ ۱۔ یا رَب میرے زور میں تینوں پیار کرناواں۔ ² ۲۔ یا رَب میری چٹان میری باڑھ میرے مُخلص میرے رَب میری چٹان جتھے میں پناہ لینا ں واں میری ڈھال میری نجات دا سنگھ میرا بُرج ³ ۳۔ میں رَب نوں جیہڑا وڈیائی دے لائق اے سدا ں گا میں اپنے ویریاں توں رہائی پاواں گا ⁴ ۴۔ موت دیاں ٹھلاں نیں مینوں ویر لیا تے ڈوبو ہڑاں نیں مینوں ڈرایا ⁵ ۵۔ پاتال دے رَسے میرے دوالے سن تے موت دیاں پھاہیاںمیرے گل وچ پے گئیاں ⁶ ۶۔ میں اپنیاں مُصیبتاں وچ رَب نوں سدیا تے میں اپنے خدا اَگے رویا تے اوہنے اپنی ہیکل وچوں میری واج سُن لئی تے میرے رون دی ڈنڈ اوہدے کناں وچ پئی ⁷ ۷۔ جد دھرتی ہیلی تے نالے کمب گئی تے پہاڑاں دیاں نیہاں ہُلارے کھان لاگ پئیاں تے تھیڑکیاں کیوں جو اوہدا غضب بھڑکیا ⁸ ۸۔ اوہدیاں ناسان وچوں دھوں اُٹھیا تے اوہدے منہ وچوں سَوا کرن والی اَگ چنگیاڑے جیہڑے اوہنے پخائے ⁹ ۹۔ اوہنے عرش نیواں کِیتا تے اُتریا اوہدے پیران ہیٹھ کالا بدل سی ¹⁰ ۱۰۔ اوہ کروبی تے بہہ کے اُڈیا اوہنے ہوا دِیاں بانہاں تے اُڈاری ماری ¹¹ ۱۱۔ اوہنے ہنیرے دا گھونڈ کڈیا کالے تے گوڑے بدل اوہدپُشاک سن ¹² ۱۲۔ اوہدی حُضوری دی جھلک نال اَگ دےبھانبڑ مچ گئے ¹³ ۱۳۔ تے رَب عرشاں توں گرجیا سچے رَب نیں اپنی واج سُنائی ¹⁴ ۱۴۔ اوہنے اپنے تیرچلا کے اوہناں نوں تیتر بِتر کر دِتا تے اوہناں نوں لگا تار بجلی نال ہرایا ¹⁵ ۱۵۔ سمندر دیاں ڈُنگھیائیاں ظاہر ہوئیاں تے دھرتی نِیاں دسن لگیاں پئی خداوند دھمکی دے سببوں اوہدے قہر دے دم دے چونکے نال ¹⁶ ۱۶۔ اوہنے اُچیائی توں ہتھ ودایا تے مینوں تھم لیا تے چوکھے پانی وچوں کھیچ کے کڈیا ¹⁷ ۱۷۔ میرے ڈاڈے ویریاں توں اوہنے مینوں چُھڑایا تے میرے اوہناں عداوت رکھن والیاں توں وی جیہڑے میتھوں بوہتے طاقتور سَن۔ ¹⁸ ۱۸۔ اوہ میری مصیبت دے دیہاڑے میرے تے آ پئے پر خُداوند میرا سہارا سی۔ ¹⁹ ۱۹۔ اوہ مینوں کھُلے تھاں تے لے آیا اوہنے مینوں ایس لئی چھُڑایا پئی اوہ مینوں پیار کر دا اے ^{20 21} ۱۸۔ اوہ میری مصیبت دے دیہاڑے میرے تے آ پئے پر خُداوند میرا سہارا سی۔ ۱۹۔ اوہ مینوں کھُلے تھاں تے لے آیا اوہنے مینوں ایس لئی چھُڑایا پئی اوہ مینوں پیار کر دا اے ²² ۲۲۔ کیوں جو میں اوہدا کُل نیاں اپنے اَگے رکھیا تے اوہدے اصول اپنے توں دور نئیں کیتے ²³ ۲۳۔ سگوں میں اوہدی حُضوری وچ کامل رہیا تے اپنے آپ نوں خطا توں ڈکی رکھیا ²⁴ ۲۴۔ رَب نیں مینوں میری سچائی دے مُطابق اجر دِتا تے میرے ہتھاں دی اوس پاکی دے مطابق جیہڑی اوہدی نگاہ وچ سی ²⁵ ۲۵۔ رحم دل نال تے اوہ رھم دل ہوندا اے تے کامل بندے نال تیر اسلوک کامل اے ²⁶ ۲۶۔ تُؤں پاک نال پاک تے چلاک اََگےہوشیار ²⁷ ۲۷۔ کیوں جو تُوں فروتن قوم نُوں بچاناایں پر گھمنڈیاں دیاں اَکھاں نیویاں کر نا ایں ²⁸ ۲۸۔ کیوں جو یا رَبا میرا دِوا تُوں بال ناں ایں یا میرے رَبا تُوں ہنیرے وچ میرا چانن ایں ²⁹ ۲۹۔ کیوں جو میں ویری ٹولیاں تے حملہ کرنا واں تے اپنے رَب دے سببوں کندھ ٹاپ جاناواں ³⁰ ۳۰۔ رَب دی راہ کامل تے اوہدا کلام اَگ وچ تایا ہویا اے اپنے کُل پناہیاں دا بچا واوہ ای اے ³¹ ۳۱۔ رَب دے باج کیہڑا خدا اے ساڈے رَب دے باج ہور کیہڑی چٹاناے ³² ۳۲۔ جیہڑے رَب نیں میر الَک تے قوت بنی اے تے میر راہ کامل کیتی اے ³³ ۳۳۔ جیس میرے پیر ہرنی وانگ کیتے نیں تے مینوں اُچے تھاں تے کھلاریااے ³⁴ ۳۴۔ جہنے میرے ہتھاں نوں لڑائی دا وَل دَسیا اے تے میریاں بانہاں نوں پیتل دی کمان چڑھان دا وَل سککھایا اے ³⁵ ۳۵۔ تُوں مینوں اپنی نجات ڈھال دِتی اے تیرے سجے ہتھ نیں مینوں سنبھالیا تے تیری سنبھال نیں مینوںوڈا بنا دِتا اے ³⁶ ۳۶۔ تُوں میرے پیراں نوں کھُلے راہ تے ٹوریا تے میرے پیر تلکے نئیں ³⁷ ۳۷۔ مین اپنے ویریاں دا پِچھا کر کے اوہناں نوں گپھ لیندا ساں تے جد تیک اوہناں نوں فنا نئیں سا ں کر لیندا پرت دا نئین ساں ³⁸ ۳۸۔ میں اوہناں نُوں چور کر دِتا پئی اوہ اُٹھ وی نہ سکے اوہ میرے پیران وچ ڈِگ پئے ۔ ³⁹ ۳۹۔ تے توں جنگ لئی میرا لَک ٹِل نال بنھیا اے۔ میرے ویریاں نوں میرے اَگے نیواں کِیتا۔ ⁴⁰ ۴۰۔ تُوں میرے ویریاں نُوں نسایا تے میرے کِنا رکھن والیاں نُوں مار مُکایا ⁴¹ ۴۱۔ اوہناں صدیا پر چھُڈا ن والا کوئی نئیں سی رَب نوں وی صدیا پر اوہنے اوہناں دی نہ سُنی ⁴² ۴۲۔ میں کُٹ کُٹ کے اوہناں نوں دھوڑ وانگ کر دِتا گلیاں دے چیکڑ وانگ پیراں ہیٹھ رولیااے۔ ⁴³ ۴۳۔ توں مینوں لوکاں دے جھگڑیاں وچوں کڈیا توں مینوں قوماں تے سردار لایا جس قوم دا میں جانو وی نئیں ساں اوہ میری سیوا کرن لگی ⁴⁴ ۴۴۔ کناں نال سُندیاں ایں میری اطاعت کیتی پردیسیاں نیں میری چاپلوسی کیتی۔ ⁴⁵ ۴۵۔ پردیسی اَدھ موئے ہوگئے تے کمبھ دے کمبھ دے اپنے قعلیاں وچوں باہر آگئے ⁴⁶ ۴۶۔ جیوند ارَب میری چٹان دھن ہووے میرے چھُڈاون ہار رَب دِیان صفتاں اُچیاں نیں ⁴⁷ ۴۷۔ رَب جنہے مینوں بدلہ لینا بخشیا تے قوماں نوں میرے تھلے لا دِتا ⁴⁸ ۴۸۔ تُوں جنہے مینوں میرے ویریاں توں چھُڑایا تے مینوں میرےمُخالفاں توں اُچا کر دِتا تے اَتھرے بندو توں مینوں بچایااے ⁴⁹ ۴۹۔ ایس لئی یا رَبا میں قوماں وچ تیری وڈیائی کراں گا میں تیرے ناں دے گیت گاواں گا ⁵⁰ ۵۰۔ تُؤں جینے اپنے بادشاہ نوں وڈیاں جِیتاں دِتیاں تے اپنے ممسوح نوں رحمت وکھائی یعنی داؤد تے اوہدی آل سدا تیک۔