1
۔لاویؔ دا پُتر قہاتؔ، تے قہاتؔ داپُتر یصہارؔ ، یصہار دا پُتر قورحؔ تے الی آبؔ دے پُتر داتان تے ابی رام ؔ تے بنی روُبین ؔوِچوں فالط ؔ دا پُتر اونؔ ۔
2
۔ بنی اسرائیلؔ دے دوسوپنجاواں آدمیاں دی جماعت دے سرداراں جیہڑے مَجلس دے نمائندے تے مشہور بندے سَن ۔ مُوسیٰ ؔ دے مُقابلے وِچ اُٹھ کھڑے ہوئے ۔
3
۔ تے اوہ مُوسیٰؔ تے ہارونؔ دے خلاف جمع ہوئے تے آکھیا ۔ ایہناں ای بوہت اے ! ساری گروہ پاک لوک نیں ۔ تے خُداوند اوہناں وِچ موجُود اے ۔ تے فیر تُسیں کیوں اَپنے آپ نُوں خُداوند دی گروہ نالوں اُچا باندے او ؟
4
۔ جِہدوں مُوسیٰ ؔ نے ایہہ سُنیا تے فیر اوہ اَپنے مُونہہ پَرنے ڈِگیا ۔
5
۔ تے قورحؔ تے اوہدی ساری گروہ نے بولیا ۔ تے اوہناں نُوں آکھیا پئی کَل وکھائے گا پئی اوہدا اے تے کون مُقدس اے ، جیہڑا وہدے نیڑے جاوے تے کِہنوں اوہنے چُنیا اے پئی اوہدے نیڑے جاوے ۔
6
۔ تے تُسیں ایس طرحاں کرو ۔ اے قورح ؔ تُوں تے تیری ساری گروہ ، تُسیں اَپنے لئی ، بخُور بالن لئی بخُور سوز لَود ۔
7
۔ تے اوہناں وِچ اَگ رکھو ۔ تے کَل خُداوند دے سامنے اوہناں وِچ بخُور پاؤ۔ سو جیہڑے بندے نُوں خُداوند چُنے اوہو مُقدس ہووے گا ۔ اے بنی لاوی ؔ ایہناں ای بَس اے ۔
8
۔ فیر مُوسیٰ ؔ نے قورح ؔ نُوں آکھیا ۔ اے بنی لاویؔ سُن ۔
9
۔ کیہ اے تُہاڈے لئی نِکی جیہی گَل اے ۔ پئی اسرائیلؔ دے خُدا نے تُہانوں اسرائیلؔ دی گروہ وِچوں علیحدہ کیِتا تے اَپنے نیڑے آن دِتا۔ تاں جو تُسیں خُدا دے مسکن دی خِدمت کرن والے ہوو؟ تے جماعت دے سامنے کھلو کے اوہناں دی سیوا کرو ؟
10
۔ کیہ تینوں تے تیرے نال تیرے ساریاں بھراواں بنی لاویؔ نُوں نیڑے آؤن دِتا ۔ تاں جو تُسیں کہانت وی منگو ؟
11
۔ تے کیہ ایسے ای گَل لئی تُوں تے تیری جماعت خُداوند دے خلاف اکٹھی نئیں ہوئی ؟ ایس لئی پئی ہارونؔ کون اے ۔ پئی تُسیں اوہدے خلاف بُڑبُڑ کردے او؟
12
۔ تے مُوسیٰ ؔ نے بندے گھَل کے الی آب ؔ دے پُتراں ، داتان ؔ تے ابی رامؔ نُوں بُلایا ۔ اوہ بولے ۔ اسیں نئیں آؤندے ۔
13
۔ کیہ اے چھوٹی گَل اے ۔ پئی توں ساہنوں اوس دیس توں جِہدے وِچ دودھ تے شہد وگدا سی کڈھ لیایا ۔ تان جو اُجاڑ چہ ساہنوں جانو ای ماریں ۔ ایتھو ں تیِک پئی تُوں ساڈےاُتے راج وی کریں؟
14
۔ تے اوہدے مگروں وی تُوں ساہنوں اوس دیس وِچ داخل نئیں کیِتا ۔ جِتھے دودھ تے شہد وگدا اے ۔ تے ناں ای تُوں پیلی تے انگوُراں دے باغ ساڈی میراث کیِتے ۔ کیہ توں ایس قوم دیان اَکھاں دیویں گا ؟ اسیں نئیں آؤندے ۔
15
۔ تے فیر مُوسیٰ ؔ اوہدے نال بوہت رُس گیا ۔ تے خُداوند نُوں آکھیا ۔ پئی اوہناں دے نذرانیاں وَل دھیان ناں کَر ۔ میں اوہناںوِچوں کِسے کولوں اِک کھوتا وی نئیں لیا ۔ تے ناں اوہناں وِچوں کِسے نال بدی کیِتی ۔
16
۔ فیر مُوسیٰ ؔ نے قورحؔ نُوں آکھیا ۔ پئی تُوں تے تیری ساری جماعت سارے خُداوند دے اَگے حاضر ہوؤ۔ تُوں تے اوہ اَک پاسے تے ہارون تے دوُجے پاسے ۔
17
۔ تے ہَر اِک اَپنا بخُور سوز لوے ۔ تے اوہدے وِچ بخُور پاوے ۔ تے خُداوند دے اَگے سبھو اَپنے بخُور دان لیاؤن ۔ دوسو پنجاہ بخور سوز تے تُوں وی تے ہارونؔ وی اَپنا اَپنا بخور سوز لوؤ۔
18
۔تَد سبھناں نے اَپنے اَپنے بخُور سوزلئے تے اوہناںوِچ اَگ رکھی ۔ تے بخوُر ساڑیا ۔ تے مُوسیٰؔ نے ہارونؔ دے نال، حضُوری دے خیمہ دے بُؤہے وِچ کھلوتے ۔
19
۔ تے قورحؔ نے اوہناں دی مُخالفت وِچ ساری جماعت نُوں حضُوری دے خیمے دے بُو ہے اَگے اِکٹھاکیِتا ۔ تَد خُداوند دا جَلال ساری جماعت اُتے ظاہر ہویا ۔
20
۔ تے خُداوند نے مُوسیٰؔ تے ہارونؔ نال کلام کر کے حُکم دِتا ۔
21
۔ پئی تُسیں ایس گروہ دے وِچوں وکھرے ہو جاؤ ۔ تاں جو میں اوہناں نُوں اِک پَل وِچ فناکراں گا ،
22
۔ اوہ دوویں اَپنے مُونہہ پَرنے ڈِگ پئی تتے آکھیا۔ اَے خُداوبد ! اے تمام بنی نُوع اِنسان دیاں روُحاں دے خُدا! پاپ اِک بندہ کرے پَر تُوں ساری گروہ نال غُصے ہوویں ۔
23
۔ تے فیر خُداوند نے مُوسیٰؔ نال کلام کر کے آکھیا ۔
24
۔ گروہ نال خطاب کر تے اوہناں نُوں آکھ دے ، پئی قورحؔ نے داتن ؔ تے بنی ارامؔ توں تے مسکِن دے آلیوں دوالیوں دوُر ہَٹ جاؤ ۔
25
۔ تَد مُوسیٰ ؔ اُٹھیا تے داتن ؔ تے بنی ارامؔ دے کول گیا ۔ تے بنی اسرائیلؔ دے بزُرگ اوہدے پِچھے پِچھے گئے ۔
26
۔ تَد اوس نے گروہ نال خطاب کرکے آکھیا ۔ پئی ایہناں باغی بندیاں دے خیمیاں کولوں دوُر ہِٹ جاؤ ۔ تے اوہناں دی کِسے شَے نُوں ہَتھ ناں لاؤ۔ تاں اوہناں دے ساریا ں پاپاں وِچ تُسیں وی ناں پھَس جاؤ ۔
27
۔ سو اوہ قورح ؔ تے داتن ؔ تے ابی ارامؔ دے خیمیاں توں دوُر ہَٹ گئے ۔ تے داتن ؔ تے ابی ارامؔ باہر نِکل آئے تے ایہناں خیمیاں دے بُوہیاں وِچ کھلو گئے ۔ تے اوہناں دیاں زِنانیاں تے اوہناں دے مُنڈے تے چھوٹے ایانے وی۔
28
۔ دَد مُوسیٰ ؔ نے آکھیا ، ایس گَل توںتُسیں جانو گے ۔ پئی خُداوند نے مینوں گھلیا تاں جو اوہ سارے کم کراں ۔ پَر میں اَپنی مَرضی نال کُجھ وی نئیں جاندا ۔
29
۔ جے کَر ایہہ لوک عام موت مَرن جیویں سبھو بنی نوُع انسان مَردے نیں ۔ تے فیر خُداوند نے مینوں نئیں گھلیا ۔
30
۔ پِ جے کرخداوند کوئی نویں گَل پیدا کرے تے دھرتی اَپنا مُونہہ کھولے تے اوہنوں تے اوہناں دیاں ساریاں شیواں سنھے ہڑپ کر جاوے ۔ تے اوہ اَپنے جیوندیاں ای تھَلے دوزخ چہ چَلے جان ۔ تے فیر تُسین جانو پئی ایہناں لوکاں نے خُدواند دے کلام دی بغاوت کیِتی اے ۔
31
۔ ایویں ای ہویا پئی جِہدوں اوہ ایہہ گلاں آکھ چُکیا ۔ تے دھرتی جیہڑی اوہناں دے پیراں تھلے سی اوہ پاٹ گئی ۔
32
۔ تے دھرتی نے اَپنا مُونہہ کھولیا۔ تے اوہناں نُوں اوہناں دے خیمیاں توں تے سبھو بندیاں نُوں تے اوہناں دیاں ساریاں شیواں نُوں ہَڑپ کر گئی ۔
33
۔ تے اوہ جی جیوندیاں اَپنیاں ساریاں شیواںسنھے تھَلے دوزخ نُوں گئے ۔ تے دھرتی اوہناں اُتے جُڑ گئی ۔ تے اوہ گروہ وِچوں ہلاک ہو ئے ۔
34
۔ تے سبھو اسرائیلؔ جیہڑے اوہناں دے آلےدوالے سَن ۔ اوہناں دیاں چیِکاں دا روَلا سُن کے نَس اُٹھے ۔ ایس لی پئی اوہناں نے سوچیا ، ایہہ ناں ہووے پئی دھرتی ساہنوںوی ہڑپ کَر جاوے ۔
35
۔ تے خُداوند حضُور توں اَگ نِکلی تے اوہناں دو سو پنجاہ بندیاں نُوں جیہڑے بخُور گُذار رئے سَن ، کھاگئی۔
36
۔ تے خُداوند نے مُوسیٰ ؔ نال کلام کرکےحُکم دِتا ۔
37
۔ پئی ہارونؔ دے پُتر الیعزرؔ نُؤں حُکم دے ۔ پئی بخُور سوز نُوں شُعلیاں وِچوں چُکے ۔ ایس لئی پئی اوہ پاک نیں ۔ تے اِک اوتھے ای کھلا ر دے ۔
38
۔ تے جِہناں نے ایہناں جاناں دے خِلاف خِطا کیِتی اے ۔ اوہناں بندیاں دے بخُور سوزاں نُوں کُٹ کُٹ کے باریِک پترے بنائے جان ۔ تان اوہناں نال مذبحہ کجیا جاوے ۔ ایس لئی پئی اوہناں وِچ خُداوند دے اَگے بخُور چڑھایا گیا سی ۔ تے اوہ پاک ہو گئے سَن ۔ اوہ بنی اسرائیل ؔ لئی اَک مثال ہون گے ۔
39
۔تَد الیعزر ؔ کاہن نے اوہناں پیِتل دے بخُور سوزاں نُوں جِہناں وِچ اوہناں نے جیہڑے سَڑ گئے بخُور گُذرانیا سی، لیا ۔ تے مذبح کجن لئی اوہناں دے پَتر گھڑوائے ۔
40
۔ پئی بنی اسرائیلؔ دے لئی بارگاوہواں ہون ۔ تے کوئی اوپرا بندہ ، مَقصد اے پئی کوئی ایسا بندہ جیہڑا ہاروُن ؔ دی نَسل توں نئیں ۔ بخوُر ساڑن لئی خُداوند دے اَگے ناں آوے ۔ تے جو قورح ؔ تے اوہدے گروہ وانگوں اوہدا حال ناں ہووے ۔ جیویں خُداوند نے مُوسیٰؔ دی زبانی حُکم دِتا سی ۔
41
۔ تے دوُجے دیہاڑے بنی اسرائیل ؔ دی گروہ مُوسیٰ ؔ تے ہاروُنؔ نال کُڑکُڑائی ۔ پئی تُساں خُداوند دے لوکاں نُوں ہلاک کیِتا اے ۔
42
۔ تے ایویں ہویا پئی جِہدوں جماعت مُوسیٰ ؔ تے ہارونؔ دے خلاف اِکٹھی ہوئی تے فیع اوہناں دونواں نے حضوُری دے خیمہ وَل دھیان نال ویکھیا ۔ تے ویکھو بَدّل نے اوہناں نُوں کَج لیا ۔ تے خُداوند دا جَلال ظاہر ہویا ۔
43
۔ تَد مُوسیٰ ؔ تے ہارونؔ حضوُری دے خیمے دے اَگے گئے ۔
44
۔ تَد خُدواند نے مُوسیٰؔ نال کلام کرکے حُکم دِتا ۔
45
۔ پئی تُسیں دونویں ایس جماعت چوں وَکھ ہو جاؤ۔تاں جو میں اوہناں نُوں اِک پَل وِچ فنا کراں ۔ تَد اوہناں دونواں نے مُونہہ پَرنے ہو کے متھا ٹیکیا ۔
46
۔ تے مُوسیٰؔ نے ہاروُنؔ نُوں آکھیا ۔ پئی اَپنا بخور سوز لوے تےاوہدے وِچ مذبحے دے اُتوں اَگ لے رَکھے ۔ تے اوہدے اُتے بخُور پاوے ۔ تےے چھیتی نال جماعت وَل جا ۔تے اوہناں لئی کفارہ دیویں ۔ ایس لئی پئی خُداوند دے حضُور توں غضب نِکلیا اے ۔تے وَبا شروع ہوئی ۔
47
۔ تَد جیویں مُوسیٰؔ نےآکھیا ۔ ہارونؔ نے بخور سوز لیا۔ تے چھیتی نال جماعت دے وِچکار آیا ۔ تے ویکھیا ۔ قَوم دے وِچ وَبا شروع ہو گئی ۔تے اوس نے بخُور گُذرانیاں تے لوکاں وَلوں کفارہ دِتا۔
48
۔ تے اوہ مُردیاں تے جیوندیاں دے وِچ کھلو گیا ۔ تَد وبا رُک گئی ۔
49
۔ تے اوہ جیہڑے وَبا نال مَر گئے ، چوداں ہزار سَت سو سَن ۔ ایہہ اوہناں دے علاوہ سَن ۔ جیہڑے قورحؔ دے سببوں ہلاک ہوئے سَن۔
50
۔ تَد ہاروُنؔ حضُوری دے خیمے دے بُوہے وِچ موُسیّٰ دے کول پیِشاں پَرت آیا تے وَبا مُک گئی۔