1
۔ فیر خُدا نے ایوبؔ نال کلام کرکے آکھیا پئی ۔
2
۔ جیہڑا قادرِمُطلق نُوں حقیر جاندا اے ۔ کیہ اوہ چُپ ناں ہووے گا ۔ یا جیہڑا خُدا دی شکایت لاندا اے ۔ کیہ اوہدا جواب دیوے گا ؟
3
۔ تَدّ ایوبؔ نے خُدا نُوں جواب دِتا ۔
4
۔ ویکھ میں تے کُجھ وی نئیں ۔ میں تینوں کیہ جواب دیاں ۔ میں اَپنا ہَتھ اَپنے مُونہہ تے رکھنا واں ۔
5
۔ میں اِک وار بولیاں واں تے فیر ناں بولاں گا ۔ سگوں دو واری ۔ پَر ہور کُجھ ناں آکھاں گا ۔
6
۔ فیر خُداوند نے واورولے چوں کلام کر کے ایوبؔ نُوں آکھیا ۔ پئی۔
7
۔ اُٹھ کے کھلو تے دلیر بَن ۔ میں تیرے نال سوال کراں گا ۔ ایس لئی تُوںمیرے ناں عمل کر۔
8
۔ کیہ تُوں میرے نیاں نُوں جھُوٹا آکھیں گا ۔ کیہ تُوں میرے تے الزام لاویں گا ۔ تاں جو تُو ں الزام توں بَچ جاویں؟
9
۔ کیہ تیری بانہاں خُداوند وانگر دی اے ؟ کیہ تُوں اوہدے واج وانگوں گج سکنا ایں ۔
10
۔ ہُن اَپنے آپ نُوں شان نال سجا تے عزت تے بُزرگی دے کپڑے پا ۔
11
۔ ایہنا بھریا ہویا گُسہ ڈول دے ۔ تے ہر مغرور تے نظر کر تے اوہنوں تھلے کر ۔
12
۔ ہر مغرور تے نظر کر اوہنوں ذلیل کر ۔ تے بدکاراں نُوں اوہناں دے مکاناں چہ پی چھڈ۔
13
۔ اوہناں سبھناں نُوں مِٹی چہ لُکا دے تے اوہناں دے مُونہہ ٹو یاں چہ بند کر دے ۔
14
۔ تد میں وی تیری جے جے کراں گا ۔ کیوں جو تیرا سجّا ہَتھ تینوں بچا سکدا اے ۔
15
۔ دریائی گھوڑے نُوں ویکھ جیہنوں میں بنایا اے ۔ اوہ ڈھگے وانگوں گھاہ کھاندا اے ۔
16
۔ اویکھ ! اوہدا زور اوہدے لَک وِچ اے ۔ تے اوہدی طاقت اوہدے ڈھڈ دے پٹھیاں وِچ اے ۔
17
۔ اوہ اَپنی پُوشل نُوں دیودار وانگوں ہلاندا اے ۔ تے اوہدے پَٹاں دے پٹھے جالی وانگوں اُنہے نیں ۔
18
۔ اوہدیاں ہڈیاں تیل دیاں نلیاں تے اوہدیاں پسلیا ں لوہے دیاں سیخاں نیں ۔
19
۔ اوہ خُدا دی ودی کاریگری اے ۔اوہدے خالق نے اوہنوں تلوار بخشی اے ۔
20
۔ ایس لئی پہاآ اوہدے لئی چارا کڈ دے نیں تے جِتھے سبھے جنگلی جانور کھیڈ دے نیں ۔
21
۔ اوہ کائیاں دسے اوہلے تے دلد چہ کنول دے تھلے لما پیندا اے ۔
22
۔ کنول دے بُوٹے اوہنوں اَپنی چھاں چہ لُکا لیندے نیں ۔وادی دے بینت دے بُوٹے اوہدے چواں پاسے ہُندے نیں۔
23
۔ جے دریا چڑھ کے اوہدے تے آ پوے تے اوہ کمبدا نئیں اوہ بے فِکرا اے ۔ بھاویں کوئی یردنؔ اوہدے مُونہہ تیِک آ چڑھے ۔
24
۔ جیہدوں اوہ ہُشیار ہووے تے کون اوہنوں پھڑے گا ۔ یاں پھندا لا کے اوہدے نَک چہ نکیل پائے گا ۔