¹ . ایہناں گلاں توں مگر انج ہویا پئی خدا نے ابرہام نوں پرکھیا تے اوہنوں آکھیا اے ابرہاں تے اوس نے آکھیا میں حاضر ہاں ۔ ² . تے فیر اوس نے آکھیا پئی توں اپنے پتر اضحاق نوں جیہڑا تیرا اکو پتر وے جنوں توں پیار کرنا وئیں نال لے ک موریا دے ملک ول نوں جا۔ تے اوتھے پہاڑاں وچوں میں تینوں اک پہاڑ دساں گا تے اوہنوں اوتھے سوختنی قربانی دے طور تے چڑہا ۔ ³ . تے فیر ابرہام نے تڑکے ویلے اٹھ کے اپنے گدہے تے کاٹھی کسی تے فیر اپنے نال دو جواناں نوں تے اپنے پتر اصحاق نوں لئیا تے فیر سوختنی قربانی لئی لکڑاں نوں چیریا تےاٹھ کےاوس تھاں ول ٹریا جیہڑی خدا نے دسی سی۔ ⁴ . تیجے دن ابراہام نے نگاہ کیتی تے اوس تھاں ول ویکھیا۔ ⁵ . تد ابرہام نے اپنے جواناں نوں آکھیا پئی تسی ایتھے ای گدہے کول کھلو تے میں تے میرا پتر اوتھے جانے ہاں تے متھا ٹیک کے فیر مڑ آواں گے۔ ⁶ . تے فیر ابرہام نے سوختنی قربانی دیا ں لکڑاں نوں لے کے اصحاق تے رکھ دتا ۔ فیر اگ تے چھری اپنے ہتھ وچ لئی تے دووئیں اگے ٹر پئے۔ ⁷ . فیر اصحاق نے اپنے پیو ابرہام نوں آکھیا ابا جی اوس نے آکھیا جی ہاں میں سندا ہاں ۔ اوس نے آکھیا ویکھو اگ تے لکڑاں تے ہے نیں پر سوختنی قربانی لئی بچھڑا کتھے وے؟ ⁸ . ابرہام نے آکھیا اے میرے پتر رب آپے اپنی سوختنی قربانی لئی بچھڑا وی دوے گا۔ تے اوہ دووئیں اگے ودھدگئے۔ ⁹ . تے اوس تھاں اپڑے جیہڑی خدا نے دسی سی اوتھے ابرہام نے قربان گاہ بنائی تے فیر اوہدے اتے لکڑاں نوں رکھیا پر اپنے پتر اصحاق نوں بن کے قربان گاہ دیاں لکڑاں دے اتے رکھیا۔ ¹⁰ . ابرہام نے اپنا ہتھ ودہا کے اپنے پتر نوں قربان کرن چھری لئی۔ ¹¹ . فیر رب دے فرشتے نے اسمان توں واج دتی پئی ابرہام ابرہام ۔ اوس نے آکھیا میں سندا ہاں۔ ¹² . فیر اوس نے آکھیا توں اپنے پتر دے اتے ہتھ نہ چلا تے اوس نال کجھ نہ کر۔ ایس لئی پئی میں ہن جان گیا ہاں پئی توں خدا کولوں ڈرنا ویں۔ ایس لئی توں اپنے پتر جیہڑا تیرا اکو ای اے میرے توں لکائیا نہ۔ ¹³ . ابرہام نے ویکھیا پئی اوس دے پچھے اک بچھڑا سے جدے سنگھ چاڑیاں دے وچ پھسے ہوئے نے تے فیر ابرہام نے جا کے اوس بچھڑے نوں پھڑیا تے اپنے پتر دے بدلے وچ اوس نوں سوختنی قربانی لئی چڑہایا ۔ ¹⁴ . فیر ابرہام نے اوس تھاں دا ناں یہواہ یری رکھیا ۔ ایس لئی ہن تیکر اے گل بنی ہوئی وے پئی خداوند دے پہاڑ اتے مہیا ہوئے گا۔ ¹⁵ . فیر خدا دے فرشتے نے اسمان توں اک واری فیر واج دتی تے آکھیا پئی۔ ¹⁶ . خدا کہندا وے پئی ایس لئی پئی توں اے کم کیتا پئی توں اپنے پتر نوں جیہڑا اتیرا اکو کلا ای وے توں لکایا نہ ایس لئی میں وی اپنی ذات دی سوں کھا دی وے پئی۔ ¹⁷ . میں تینوں برکتاں تے برکتاں دواں گا۔ تیری نسل ودھا ودھا کے اسمان دیاں تاریا ں تے سمندر دے کناریاں دی ریت دی وانگوں کر دواں گا۔ تیری اولاد اپنے ویریاں دے پھاٹک دی مالک ہووے گی۔ ¹⁸ . تے تیری نسل دے وسیلے نال دھرتی دیاں ساریاں قوماں برکت پاون گیاں۔ ایس لئی پئی توں میری گل منی اے۔ ¹⁹ . تے فیر ابرہام اپنے جواناں کول واپس گیا تے فیر اوہ سارے اٹھے تے اکٹھے ہو کے بیرسبع ول ٹر گئے۔ فیر ابرہاں بیر سبع وچ ای وسیا ۔ ²⁰ . ایہناں گلاں توں مگر انج ہویا پئی ابررہام نوں خبر ملی پئی مکاہ توں میرے بھرا نحورتوں وی پتر ہوئے نے ۔ ²¹ . یعنی عوض جیہڑا پلوٹھا سی تے اوہدا بھرا بوز تے فیر قموایل ارام دا پی۔ ²² . تے کسدتے حزو تے فلداس تے ادلاف تے بتیوایل ۔ ²³ . تے بیتوئیل توں ربقہ جمی ۔ تے اٹھوں ابرہام دے بھرا نحورتے ملکاہ توں جمے ۔ ²⁴ . تے اودہی حرمتوں وی جدا ناں رومہ سی ، طنج تے جاحم تے تخص تے معکہ جمے۔