1
۱۔تے اوہنےمینوں آکھیا اے آدمزاد جو کچھ تیرے اگے ہے اوہنوں کھا لے ۔ چمڑے دے ایس ورق نوں کھالے ۔فیر جا کے اسرائیل دی آل نوں دس ۔
2
۲۔سو میں اپنا منہ کھو لیا تے اوہنے مینوں چمڑے دا اوہ ورق کھان نوں دیتا۔
3
۳۔فیر اوہنے مینوں آکھیا ،اے آدمزاد،ایہہ چمڑے دا ورق جہیڑا میں تینوں دے رہیا آں اینوں کھا لے تے ایہدے نال اپنا ڈھیڈ بھر لے ۔سو میں اوہنوں کھا لیا تے مینوں شہد وانگ میٹھا لگیا۔
4
۴۔فیر اوہنے مینوں آکھیا ؛اے آدمزاد ہُن بنی اسرائیل کول جاتے اوہناں نوں میرا کلام سنا
5
۵۔کیو ں جو توں کسے انوکھی بولی یاں اوکھی زبان بولن والی قوم ول نئیں گھلیا جا رہیا ۔سگوں اسرائیل دی آل وَل ای گھلیا جا رہا ایں ۔
6
۶۔توں دوجیاں قوماں وَل نئیں گھلیا جا رہیا جیناں دی بولی انوکھی تے زبان اوکھی اے جنیوں توں سمجھ سکیں ۔جے میں تینوں اوہناں کول گھل دا اے او پکا تیریاں گلاں سندے ۔
7
۷۔پر بنی اسرائیل تیری نا سُنن گے کیوں جو اوہ میریاں گلاں سننا ای نئیں چاہندے ۔کیوں جے بنی اسرائیل سخت دل تے ضدی ہو گئے نیں۔
8
۸۔پر میں تینوں اوہناں ای ورگاں نیواں نا ہون والا تے سخت مزاج بنا دیاں گا ۔
9
۹۔میں تیرے متھے نوں ہیرے توں وی ڈاھڈا کر دیاں گا ۔جیہڑا چقماق توں وی ڈاھڈا اے۔سو توں اوہناں توں ناں ڈرتے ناں گھبرا جد کے اوہ اِک سر کش مغرور یا ہویا ٹبر اے ۔
10
۱۰۔تے اوہنے مینوں آکھیاآدمزاد دھیان نال سُن تے جو کجھ میں تینوں آکھاں اوہ دل وچ رکھ لے ۔
11
۱۱۔ہُن اپنی قوم دے اوہنان لوکاں کول جا جیناں نوں دیس نکالا ملیا ہو یا اے تے اوہناں نوں دس ۔اوہناں نوں آکھ خداوند اے فر ماندا اے بھانویں او سنن تے بھانویں ناں سنن ۔
12
۱۲۔فیر روح نے مینوں چک لیا تے میں اپنے پیچھے اک گرجدار آواز سنی پئی خداوند دے گھر وچ اوہدے جلال دی وڈیائی ہووے ۔
13
۱۳۔اے جاندار اں دے کھنب آپو وچ رگڑ ن دی تے اوہناں کول دے پہیاں دی آواز سی جیہڑی بڑی زور دی گڑ گڑاہٹ سی ۔
14
۱۴۔فیر روح مینوں چُک کے لے گئی تے میں سخت دل تے غصے نال لال پیلا ہو کے ٹر گیا ۔ تے خداوند دا ڈاھڈا ہتھ میرے نال سی ۔
15
۱۵۔تے میں اوہناں دیسوں کڈے ہوئے لوکاں کول آیاجیہڑے تل ابیبؔ وچ کبار نہر دے کنڈے وسدے سن تے میں اوتھے اوہناں دے رہن دی تھاں تے اوہناں دے وِچ کار سات دناں تیک پریشان بیٹھا رہیا ۔
16
۱۶۔سات دنیاں دے اخیر تے خداوند دا کلام میرے تے اُتریا۔
17
۱۷۔اے آدمزاد ،میں تینوں اسرائیل دی آل تے راکھا لایا اے ۔سو میرے منہ دا کلام سُن تے اوہناں نوں میرے ولوں جھڑک ۔
18
۱۸۔جدوں میں کسے شر یر بندے نوں آکھاں پئی توں پکا مریں گا تے توں اوہدی کنیں ناں پاویں یاں اوہنوں اوہدے بُرے کام توں موڑن لئی ناں آکھیں ناں جو اوہ اپنی جان بچا سکے ۔ تد وہ شر یر تے اپنے پاپ دے سببوں مر جاوے گا پر میں تینوں اوہدی موت داذمے وار ٹھہراواں گا ۔
19
۱۹۔پر جے توں اوس شر یر نوں دسیں تے اوہ اپنی شرارت یاں بدکاری توں نہ موڑے تے اوہ اپنے گناہ وچ مرے گا پر توں اپنی جان بچا لویں گا ۔
20
۲۰۔تے جے اک راستباز اپنی راستبازی چھیڈ کے بد کاری کرن لگ پو ے تے میں اوہدی راہ تے ٹھیڈے لئی وٹا تر دیاں تے اوہ ڈگ کے مر جاوے گا ۔کیوں جو توں اوہنوں آگا ہی نئیں دیتی ایس لئی اوہ اپنے گناہ وچ مر جاوے گا تے اوہدیاں نیکیاں کسے کھاتے وچ نئیں گننیاں جان گییا ں پر اوہدی موت دا ذمے دار میں تینوں ای آکھاں گا ۔
21
۲۱۔پر جے توں اوس نیک بندے نوں پاپ توں ڈکیں تے اوہ پاپ ناں کرے تے اوہ پکا جیوے گا ۔کیوں جو اوہنے آکھا من لیا ۔تے توں اپنی جان بچا لئی ۔
22
۲۲۔اوتھے خداوند دا ہتھ میرے تے سی اوہنے مینوں آکھیا ۔اٹھ تے میدان وچ ٹر جا جتھے میں تیرے نال گل بات کراں گا ۔
23
۲۳۔سو میں اٹھیا تے میدان وچ ٹر گیا تے اوتھے میں خداوند دا اوسے طرح دا جلال ویکھیا جیویں میں کبار دی نہر دے کنڈے ویکھیا سی تے میں منہ پرنے ڈگ پیا ۔
24
۲۴۔فیر روح میرے وچ سما گئی تے مینوں پیرا ں بھار کھلا ر کے میرے نال کلام کر کے آکھیا جا تے اپنے گھر دا بوہا ڈھو کے بیٹھا رہ۔
25
۲۵۔تے اے آدم زاد اوہ لوکی تینوں رسیاں نال جکڑ دیں گے تے توں نکل کے اوہناں دے وچ ناں جا سکیں گا ۔
26
۲۶۔تے میں تیری جیب تیرے تالونال چمبوڑ دیاں گا تاں جو توں چپ رہویں تے اوہناں نوں جھڑک نہ سکیں ۔جد کے اوہ سر کش ٹبر اے ۔
27
۲۷۔پر جدوں میں تیرے نال گل کراں گا تد میں تیرا منہ کھول دیاں گا ۔تے توں اوہناں نوں آکھیں گا پئی خداوند خدا اے فر ماندا اے جنیوں سنیدا اے اوہ سن لے جینوں نئیں سنیدا اوہ نہ سنیں کیوں جو اوہ سر کش ٹبر اے ۔