¹ ۱۔ خداوند دا کلام میرے تے اُتریا ۔ ² ۲۔ اے آدم زاد! عمونیاں ؔ وَل مُنہ کر کے اوہناں دے نال نبوت کر ۔ ³ ۳۔ انسان نوں آکھ پئی ۔ خداوند دا کلام سُنو ۔خداوند خدا اینج آکھ دا اے ۔ کیوں جو تُسیں میرے گھر جہدوں اوہ پلید کیتا گیا ۔ تے اسرائیلؔ دے دیس لئی جیدوں اوہ اُجڑ گیا ۔ تے یہوداہ دے لوکاں لئی جیدوں اوہ دیسوں کڈھے گئے ، آیا تے آکھیا ۔ ⁴ ۴۔ ایس لئی میں تُہانوں اہلِ مشرق دے حوالے کرنا واں ۔ تاں جو تسیں اوہدی ملکیت بنو ۔ تے اوہ ساڈے وچکار ڈیرے لان گے ۔ تے خیمے کھلارن گے ۔ اوہ تُہاڈ اپھل کھان گے ۔ تے تُہاڈا دودھ پیِن گے ۔ ⁵ ۵۔ میں ربہّ ؔ نوں اونٹنیاں دی چرن گاہ تے عمونؔ نوں بھیڈاں دی آرام کرن دی تھاں بناواں گا ۔ فیر تُسیں جانو گے پئی میں ای خُدا آں ۔ تاں جو تُسیں تاڑیاں ماریاں ۔ ⁶ ۶۔ کیوں جو رب خداوند اینج فرماندا اے ۔ تاں جو تُسیں تاڑیاں ماریاں تے اپنے پیر مارے ۔ تے اسرائیلؔ دے دیس دے خلاف اپنے دل دے کرودھ دے سببوں خوشی منائی۔ ⁷ ۷۔ ایس لئی میؐں تُہاڈے خلاف اپنا ہتھ ودھا کے تہانوں لوٹ دے مال دے وانگ دوُجیاں قوماں نوں دے دیواں گا ۔ میں تُہانوں قوماں چوں کڈھ لیاواں گا ۔ تے دیسوں مار مُکاواں گا ۔ میں تُہانوں اُجاڑ دیاں گا ۔ تے تُسیں جان لو گے پئی مین ای خداوند آں ۔ ⁸ ۸۔ رب خداوند اینج آکھ دا ے ۔ تں جو موآب ؔ تے شعیرؔ نے آکھیا ۔ویکھو بنی یہوداہؔ وی دوُجیاں ساریاں قوماں وانگ ہو گئے نیں ۔ ⁹ ۹۔ ایس لئی ویکھو ۔ مین موآب ؔدیاں راہواں نوں اوہدی سرحد دے شہر بیت یشموت ؔ ، ابعلؔ ، معونؔ تے قریتائمؔ توں شروع کر دیاں ہوئیاں جیہڑے ایس دیس دی شان نیں کھول دیواں گا ۔ ¹⁰ ۱۰۔ تے میں موآبؔ نوں بنی عمونؔ سمیت اہلِ مشرق نون دیس دے طور نال دے دیواں گا۔ تاں جو قوماں وچ بنی عمونؔ دا ذکر تیِک ناں ہووے ۔ ¹¹ ۱۱۔ تے میں عمونؔ نوں سزا دیواں گا ۔ تدھ اوہ جان لین گے پئی میں ای خداوند آں۔ ¹² ۱۲۔ رب خُداوند اینج فرماندا اے ۔کیوں جو ادومؔ تے بنی یہوداہؔ توں بدلہ لیا ۔ تے ایس سببوں ڈاہڈا پاپی ٹھہریا ۔ ¹³ ۱۳۔ ایس خداوند خدا اینج فرماندا اے ۔ میں ادومؔ دے خلاف اپنا ہتھ ودھاواں گا ۔ تے اوہدے لوکاں تے اوہناں دے جانوراں نوں مار دیواں گا ۔ مین اوہنوں اُجاڑ دیواں گا ۔ تے تیماؔ ن توں ددانؔ تیِک اوہ تلوا ر نال مارے جان گے ۔ ¹⁴ ۱۴۔ تے میں اپنی قوم اسرائیل ؔ دے ہتھوں ادومؔ دا بدلہ لواں گا ۔ اوہ ادوم ؔ نال میرے قہر مطابق پیش آن گے ۔ تے اوہ میرا انتقام جان لین گے ۔ خداوند خُدا ایہہ فرماندا اے ۔ ¹⁵ ۱۵۔ رب خُداوند اینج فرماندا اے ۔ کیوں جو فلستیاں ؔ نے انتقام دے جزبے وچ اپنے دل دے وچ کرودھ رکھ کے بدلہ لیا ۔ پرانے ویر دے سببوں یہوداہ ؔ نوں برباد کرنا چاہیا ۔ ¹⁶ ۱۶۔ ایسے تھوں خداوند خدا اینج فرماندا اے ۔ میں فلستیاں ؔ دے خلاف اپنا ہتھ ودھان والا ہاں ۔ تے میں کریتیاں ؔ نوں وی وڈھ دیواں گا ۔ تے سمندر دے کنڈے دے باقی لوکاں نوں اُجاڑ دیواں گا ۔ ¹⁷ ۱۷۔ میں اوہناں توں ڈاہڈا بدلہ لواں گا ۔ تے اپنے قہر چہ اوہناں نوں سزا دیواں گا ۔ جیدوں میں انتقام لواں گا تے اوہ جان لین گے پئی میں خداوند ہاں ۔