1
۱۔ ناوین ورھے دی دسویں مہینے دی دس تاریخ تے خداوند دا کلام میرے تے اُتریا ۔
2
۲۔ اے آدم زاد، ایس تاریخ نوں لکھ لے ۔ ہاں ایہو ای تاریخ کیوں جے اَج دے ای دن بابلؔ دے بادشاہ نے یروشلیمؔ نوں گھیرے چہ لے لیا ۔
3
۳۔ ایس نافرمان ٹبر نوں ایہہ اکھان سُنا ۔ تے ایہناں نوں دس پئی رب خداوند اینج آکھ دا اے ۔ اِک رینن والی دیگ نوں چاڑھ ؛ ایہنوں چاڑھ ایہدے وچ پانی پا ۔
4
۴۔ ایہدے وچ بوٹیاں سُت دے ۔ جہڑیاں ودھیا ہون ۔ جیویں پٹ تے موہڈیاں دیاں بوٹیاں تے ایہنوں ودھیا ہڈیاں نال بھر دے ۔
5
۵۔ جہناں نوں وَگ وچوں چُگ کے کڈھیں ۔ دیگ دے ہیٹھاں ہڈیاں لئی لکڑاں دا بالن ڈاہ دے ۔ تے ایہناں نوں اُبلن دے تے ایہدے وچ ہڈیاں رین ۔
6
۶۔ ایس لئی پئی رب خداوند ایج آکھ دا اے ؛ ایس خونی شیر اُتے افسوس تے ایس دیگ اُے وی جیدے وچ تہہ جم گئی اے ۔ جہڑی لتھے گی نئیں ! بوٹی بوٹی کرکے ایہنوں ویلیاں کر ایہدے لئی پرچیاں ناں سُٹ ۔
7
۷۔ کیوں جو جیہڑا لہو اوہنے وگا یا ۔ اوہ اوہدے وچ اے ۔ اوہنے اوہنون ننگی چٹان اُتے رکھیا پر ایہنوں دھرتی اُتے نئیں سُٹیا۔ تان جو مٹی ایہنوں کج لوے ۔
8
۸۔ ایس لئی میں وی غُصہ بھڑکان تے بدلہ لین لئی اوہدا لہو ننگی چٹان اُتے رکھیا کیوں جو اوہ ڈھکیا ناں جاوے ۔
9
۹۔ سو رب خداوند اینج فرماندا اے ؛ افسوس اوس خونی شہر اُتے میں وی لکڑاں دا ڈھیر لاواں گا ۔
10
۱۰۔ تے فیر لکڑاں دا ڈھیر لا تے اَگ بال دے مسالے رلا کے ماس چنگی طرحاں رین ؛ تے ہڈیاں نوں سڑ جان دے ۔
11
۱۱۔ فیر ویلی دیگ کوئلیاں اُتے رکھ دے ۔ ایتھوں تیِکر پئی اوہ تپ جاوے تے اوہدا تراما چمکن لگ پوئی ۔ کیوں جو ایہدی میل پگھر جاوے ۔ تے جو کُش ایہدے تھلے جمیا اے ، سٹ جاوے ۔
12
۱۲۔ سارے چارے بیکار ہو گئے ؛ کیوں جوں میل دی موٹی تہہ نوں ساڑیا ناں جا سکیا ، ایتھوں تیَک پئی اَگ نال وی نئیں ۔
13
۱۳۔ ہن تیری بدی تیرا خبیث پُنا اے جدوں پئی میں تینوں پاک کرنا چاہیا پر تو اپنے خبیث پُنے توں نئیں مُڑی ۔ ایس لئی جد تیِک میراغصہ تیرے تے ٹھنڈا نئیں ہُندا ۔ اوس ویلے تیِک توں پاک ناں ہو سکیں گی ۔
14
۱۴۔ میں مطلب پئی خداوند نے ایہہ آکھیا اے ؛ ہُن ویلہ آگیا اے پئی میں کُش کران گا ۔ ہُن میں نئیں رُکا ں گا ؛ ناں ای رحم کراں گا ۔ ناں میں اُراں پراں کراں گا ۔ تیرے اخلاق تے تیرے کماں دے حساب نال نیاں کیتا جاوے گا ۔ ایہہ رب خداوند نے آکھیا اے ۔
15
۱۵۔ خداوند دا کلام میرے اُتے اُتریا ؛
16
۱۶۔ اے آدم زاد، میں تیری اکھاں دے چین (بیوی) نوں اک ای سَٹ نال تیرے توں وکھ کرن والا واں ۔ پر توں ناں تے پٹیں ناں ای روئیں تے ناں ای ہنجو کیریں ۔
17
۱۷۔ چُپ ہاواں بھریں ۔ میت تے پٹیں ناں اپنی پَگ بنھیں رکھیں تے پیریں ناں رکھیں ۔ تے ناں اپنا مُنہہ کجھیں تے ناں ریت دے مطابق پوُرے دی روٹی کھاویں ۔
18
۱۸۔ تاں جو سویرے ای لوکاں نال گل کیتی تے شام نوں میری بیوی فوت ہو گئی ۔ دوُجے دن سویرے میں اونج ای کیتاں جینج مینوں حکیم ہویا سی ۔
19
۱۹۔ تدھ لوکاں نے مینوں پُچھیا ، کیہ توں سانون نئیں دسیں گا پئی ایہنان گلاں نال سادا کیہ لین دین؟
20
۲۰۔ ایس لئی اوہنوں آکھیا ، خُداوند دا کلام میرے تے اُتریا ۔
21
۲۱۔ بنی اسرائیلؔ نوں دس پئی رب خداوند ایہہ فرماندا اے ، میں اپنے مَقدس نوں مطلب پئی ایس قلعے نون جیدے تے تہانون مان اے تے جیہڑا تیریاں اکھاں دی ٹھنڈ ک تے تُہاڈا محبوب اے ، پلید کرن والا واں ۔ جہناں پُتراں تے دھیاں نون پچھاں چھڈ ائے اوہ تلوار نال مارے جان گے ۔
22
۲۲۔ تے تسیں اونج ای کرو گے جینج میں کیتا اے ۔ تسیں اپنا مُنہہ ناں لُکائو گے ۔ ، ناں ای ریِت دے مطابق رون پِٹن والیاں نال کھائو گے ۔
23
۲۳۔ تُسیں اپنیان پگاں اپنے سران تے ای رئین دیو گے تے اپنیاں جُتیاں اپنے پیریں پایں رکھو گے ۔ تسیں ناں روئو گے تےناں پیٹو گے۔ سگوں اپنے پاپاں دے سببوں گھُٹے وٹے روئو گے تے اِک دوُجے نوں ویکھ کے ہوکے بھرو گے ۔
24
۲۴۔ حزقی ایل تُہاڈے لئی نشانی ہووے گا ۔ تسیں وی اونج ای کرو گے ۔ جینج اوینے کیتا اے تے جیدوں ایہہ ہووے گا ۔تدھوں تسیں جان لوئو گے پئی میں خُداوند خدا آں ۔
25
۲۵۔ تے جس دن میں اوہناں دا قلعہ ، ایہناں دی خوشی تے جلال ، ایہناں دے دلاں دی تمنا تے ایہناں دے پُتران دھیان نوں لے لواں گا ۔ ہُن توں اے آدم زاد توں ویکھیں ۔
26
۲۶۔ پئی اوس دن اک پجیا ہویا بندہ آ کے تینوں سنیہا دیوے گا ۔
27
۲۷۔ اوس ویلے تیرا مُنہہ کُھل جاوے گا تے توں اوہدے نال گل بات کریں گا تے فیر چُپ ناں رہویں ۔