1
۱۔خدا دا کلام میرے اُتے اُتریا ۔
2
۲۔اَے آدمزاد،یروشلیم نُوں اوہدے نفرتی کم دس دے ۔
3
۳۔تے دَس پئی رب خداوند یروشلیم نُوں ایہہ آکھ دا اے کہ توں کنعان دی دھرتی اُتے جمیں ایں ۔تیرا پیو امُوری تے تیری ماں حتی سی ۔
4
۴۔جیدن تُوں جمیں تیرا ناڑوُ و ڈیا نئیں گیا ،ناں ای تینوں نوایا گیا ناں ای تینوں مون ملیا گیا یاں تینوں پوتڑیاں چہ ولیٹیا گیا ۔
5
۵۔ کسے نے تیرے تے ترس نا ں کیتا ناں ایناں رحم ہی کیتا کیوں جے تیرے لئی ایہناں چوں کوئی کُجھ کر سکدا سگوں تینوں کھُلے مدان وچ سُٹیا گیا کیوں جو جیدن تُوں جمیںاوسے دن توں گھٹیا جانی گئی ۔
6
۶۔فیر میں اوتھوں لنگیا تے تینوں تیرے ای لہو وچ لبڑیا ویکھیا تے جیویں تُوں اپنے لہُو وچ لتڑ پتھڑ سئیں ۔میں تینوں آکھیا ،جیوندی رہ ۔
7
۷۔میں تینوں پیلی دیاں کلیاں وانگوں ودھایا ؛ تُو ودھی تے مٹیار ہوئی تے بوہت ودھیا ہیرا بن گئی ۔تو ننگی تے بے پڑھد سی ،تیرا سینہ ودھیا تے تیرے وال ودھ گئے ۔
8
۸۔فیر میں اوتھوں لنگھیا تے جہدوں تیرے ول ویکھیا تے جانیاں جانیاں پئی تو وڈی ہو گئی ایں فیر میں اپنا پلہ تیرے اُتے سُٹ کے تیرا ننگینج کجیا تے سو نہہ کھا کے تیرے نال قول قرار کیتا ،رب خداوند فر ماندا اے تے ہُن توں میری ہو گئی ایں ۔
9
۹۔ میں تینوں پانی نال نہوایا تے تیرا لہو اُکا ای دھودتا تے تیرے اُتے عطر ملیا ۔
10
۱۰۔ میں تینوں بُوٹیاں والے چمکیلے کپڑے پوائے تے پیراں چہ چمڑے دیاں جتیاں پوائیاں ۔میں تینوں چنگے سُوتی تے وَن سونے کپڑیاں نال کجیا۔
11
۱۱۔ فیر تینوں ٹومباں نال سجایا ،تیرے ہتھاں وچ کڑے پائے تے تیرے گل چہ ہار پایا ۔
12
۱۲۔تے میں تیرے نک وچ نتھ تے تیرے کناں وچ والیاں پائیاں تے اِک سوہنا جہیا تاج تیرے سر اُتے رکھیا ۔
13
۱۳۔ تے ایس طرحاں تینوں سونے تے چاندی نال سجایا گیا ۔تیرے لیڑے چنگے ،سُوتی بُنے ہوئے مہنگے تے چمکیلے بُوٹے دار سَن ۔تُو میدہ ،شہید تے زیتون کھاندی سئیں ۔توں بوہت ای سوہنی تے ملکہ رانی ہو گئی ۔
14
۱۴۔تے تیرے حُسن دی مشہوری بھتیریاں قوماں وچ ہو گئی کیوں جو میرے دِتے ہوئے جلال دے سببوں تُوں حُسن وِچ پوُری ہوگئی سئیں ۔رب خداوند فرماندا اے ۔
15
۱۵۔پر تُوں اپنے حُسن اُتے مان کیتا تے بد کار ببن لئی اپنی شُہرت نُوں ورتیا ۔تُو ہر لنگن والے تے جہڑا وی اودھروں لنگداسی ،بڑی مہربان ہو ئی تے اوہدے تے اپنا حسن واردِتا ۔
16
۱۶۔ تُوں اپنے کُجھ کپڑے لے کے اہناں نال چمکدار اُچے منار سجائے تے اوتھے زنا کاری کیتی ۔ایہو جہیاں بد کاریاں ناں ہوئیاں سن تے ناں کدے ہون گئیاں۔
17
۱۷۔ تُوں میریاں دیتاں ہوئیاں ٹومباں نال جہڑے سونے تے چاندی دے بنے سَن تے اپنے لئی مردانہ بُت بنائے تے بھیڑے کم کیتے ۔
18
۱۸۔تے تُوں اپنے چمکیلے بُوٹے دار کپڑے لے کے اوہناں اُتے چڑ ھا دتے تے میرا عطر تے بخور اوہناں نُوں پیش کیتا ۔
19
۱۹۔ایسے ای طرحاں جہڑا کھانا میں تیرے لئی دتا سی ،جس طرحاں کہ میدہ ،زیتون دا تیل تے شہید جہڑا تینوں کھان لئی دتا سی ۔اوہو ای تُوں اوہناں اگے خُشبئوواں والے بخور دی طرحاں پیش کیتا ۔رب خداوند فرماندا اے پئی انج ای ہویا ۔
20
۲۰۔ تے تُوں اپنے پُتراں تے دھیاں نُوں تُوں میرے لئی جمیا سی ،اوہناں بُتاں اگے کھان لئی قر بان کیتا ۔
21
۲۱۔تُوں میرے بالاں نُوں ذبح کیتا تے اوہناں نُوں اگ چوں لنگا کے بُتاں دے حوالے کیتا ۔
22
۲۲۔ تے تُوں اپنے نفرتی کماں تے اپنی بد کاری وچ جوانی دے دناں نُوں ،جہدوں تُوں ننگی تے بے پڑد اپنے ای لہو وچ لبڑی ہوئی سئیں ،کدی یا نئیں کیتا ۔
23
۲۳۔افسوس ،تیرے تے افسوس ،رب خداوند فرماندا اے ۔اپنی ساری بدکاریاں دے علاوہ
24
۲۴۔تُو اپنے لئی اک گُبند بنایا تے ہر چوک تے اک اُچی تھاں تیار کیتی ۔
25
۲۵۔ہر چوک دے سِرے اُتے تُو اپنا اُچا تھاں بنالیا تے ہر راہی نُوں اَن چگ اپنا سریر دے کے تُوں اپنے جوبن نُوں وگاڑیا۔
26
۲۶۔تُوں مصریاں دے نال ،جہڑے تیرے نیڑے دے حرامکار نیں ،تے اپنی ودھدی ہوئی حرامکاری نال میرے غصے نُوں ودھایا ۔
27
۲۷۔ایس لئی میں تیرے خلاف اپنا ہتھ ودھایا تے تیری مدد نُوں گھٹا دِ تا تے تینوں تیرے ویریاں مطلب اے پئی فلستیاں دیاں دھیاں دی حر ض دے پلے پادِتا ،جہڑیاں تیرے ننگ پُنے تُوں ڈھل گئیاں سَن ۔
28
۲۸۔تُوں سُوریاں نال وی بدکاری کیتی کیوں جو تُوں رَجھی نئیں سئیں تے اوہدے باد تُوں اَجے تک وی نئیں رَجھی ۔
29
۲۹ ۔فیر تُوں اپنی بدکاری نُوں کسدیاں دے دیس تک کھلا ریا جہڑا بیوپاریاں دا دیس اے اوہدے نال وی تیرا دل نہ بھریا ۔
30
۳۰۔ رَب خداوند فرماندا اے کہ تُو کِنی ہوس پر ست ایں جہڑی اِک مُونہہ مہار بدکار عورت وانگر ایہہ جے کم کرتی ایں ۔
31
۳۱۔جہدوں تُوں ہر رستے دے اُتے اپنا منار بنایا تے ہر چوک چہ اپنے اُچے تھاں بنائے تدوں تیرا سباء بد کار عورت وانگر نئیں سی کیوں جو تُوں مزدوری توں بُرا سمجھنی ایں ۔
32
۳۲۔اَے زانیہ بیوی ! تُوپرائے بندیاں نُوں اپنے سِر دے سائیں تُوں ودھ جاننی ایں ۔
33
۳۳۔ہر فاحشہ کمائی پاندی اے تُوں اپنے سارے عاشقاں نُوں سوغاتاں دینی ایں ۔پئی اوہ للچا کے ہر پاسوں تیرے کُول آن تے تیرے نال ناجائز رِ شتے رَکھن ۔
34
۳۴۔ایس لئی تُوں اپنی بدکاری وچ دُوجیا ں نالوںوَکھ ایں کوئی تیرے پچھے بد کاری لئی نئیں ڈکدا ۔تُوں اُکی وَکھ ایں ۔کیوں جو تُوں پیسے دینی ایں پَر لیندی نئیں ۔
35
۳۵۔ایس لئی اے فاحشہ ۔۔۔رَ ب دا کلام سُن !
36
۳۶۔رَب خداوند فر ماندا اے ۔ایس لئی پئی تیری گندگی وَگ تُری تے اپنے یاراں دے اَگے بے چک ہو کے اپنا ننگ وکھایا تے سارے نفرتی بُتاں دے سببوں اوہناں دے اگے تُوں اپنے بالاں دا لہُو وگایا۔
37
۳۷۔ایس لئی میں تیرے اوہناں سارے یاراں نُوں کٹھا کراں گا جنہاں نال تُوں عیاشی کیتی ،اتے جنہاں نال تُوں پیار پایا تے جہڑے تیرے ویری سَن ۔میں اوہناں نُوں ہر پاسوں تیرے خلاف کٹھیاں کراں گا تے تینوں اوہناں دے اگے بے پردہ کراں گا تاں جو اوہ تیرا ننگ ویکھ لین۔
38
۳۸۔میں تینوں اجیہی سزادیواں گا جہڑی بدکار تے خُونی عورتاں نُوں دِتی جاندی اے ۔تے میں تیرے اُتے غضب تے غیرت دی موت لیاواں گا ۔
39
۳۹۔فیر میں تینوں اوہناں دے ہتھاں چہ دے دیاں گا تے اوہ تیرے مناراں نُوں ڈھان گے تے میں تیریاں تھاواں نُوں توڑ پھوڑ دیاں گا تے اوہ تیرے کپڑے لا دین گے تیریاں سوہنیاں ٹُومباںکھولین گے تے تینوں اُکاای ننگیاں کر کے کلیاں چھڈ جان گے ۔
40
۴۰۔تے اوہ تیرے خلاف اِک جتھ چڑھا لیاؤن گے تے تینوں پتھر مارن گے تے اپنیاں تلواراں نال تیرے ٹوٹے ٹوٹے کر دین گے ۔
41
۴۱۔اُوہ تیرے گھر ساڑ دین گے تے بوہت ساریاں عورتاں دے سامنے تینوں سزا دین گے ۔میں تیری بدکاری روک دیاں گا تے فیر تُوں اپنے یاراں نُوں اُجرت نہ دئیں گی ۔
42
۴۲۔تدوں تیرے خلاف میرا قہر ٹھنڈا ہو جائے گا تے میرا کرودھ تیرے تُوں جاندا رہوے گا ۔تے فیر میں چین پاؤاں گا ۔
43
۴۳۔کیو ں جے تُوں اپنی نوجوانی دے ویلیاں نُوں یاد ناں کیتا تے اوہناں ساریاں کماں دی وجہ توں میرا غصہ ودیا ایس لئی اوہناں ساریاں کماں نُوں جہڑے تُوں کیتے ضرور تیرے اگے لیاواں گا ۔ایس لئی رَب خداوند فرماندا اے، ْکِیہ تُوں اپنے ہور سارے کماں وِچ غلط کاری نُوں نئیں ودھیا؟ ٗ ٗ
44
۴۴۔آکھان دسن والا ہر بندہ تیرے خلاف ایہہ آکھے گا جینج دی ماں اونج دی دھی ۔
45
۴۵۔تُوں اپنی ماں دی سگی دھی ایں جہڑی اپنے بندے تے بالاں نال ویر رکھ دی سئیں تُوں اپنی اوہناں بھیناں دی سگی بھین ایں ۔جہڑیاں اپنے بندیاں تے بالاں نال ویر رکھ دیاں سَن ۔تیری ماں حِتی تے تیرا پیوامُوری سی ۔
46
۴۶۔تیری وڈھی پین سامریہ سی جہڑی اپنیاں دھیاں دے نال تیرے شمال وَل رہندی سی تے تیری نِکی پین جہڑی اپنی دھیاں دے نال جنوب وَل رہندی سی ،اوہ سدوم سی ۔
47
۴۷۔تُو نہ صرف اوہناں وَرگی بنی تے نہ صرف اوہناں وَرگے ناپاک کم کیتے سگوں تُو اپنیاں ساریاں راہواں وچ اوہناں تُوں وی بھیڑی ہو گئی ۔
48
۴۸۔رَب خداوند فر ماندا اے پئی مینوں اپنی جند دی سو نہہ،تیری پین سدوم اودھیاں دھیاں نے کدی اجیہے کم نئیں کیتے جہڑے تُوں تے تیریاں دھیاں نے کیتے ۔
49
۴۹۔ویکھ تیری بھین سدوم دا گناہ ایہہ سی ؛اوہ تے اوہدیاں دھیاں اتھر یاں ،من موجی تے بے فکریاں سَن ،اوہناں نے غریب غربا تے ضرورت منداںوَل اپنا ہتھ ناں ودھایا۔
50
۵۰۔تے اوہ اتھریاں سَن تے اوہناں نے میرے اَگے نفرت چوگ کم کیتے ایس لئی جہدوںمیں ویکھیا تے اوہناں نُوں دُور کر دِتا ۔
51
۵۱۔تے جنے پاپ تُوں کیتے اوہدے توں ادھے وی سامر یہ نے نئیں کیتے ۔پَر تُوں وی ودھ کے نفرت چوگ کم کیتے ۔تُو تے اپنی ساریاں کرتُوتاں نال اپنیاں بھیناں نُوں پاک ببن دا موقعہ دِتا۔
52
۵۲۔پَر تُوں اپنی شر مندگی نُوں ہُن سہہکیوں جے تُوں آپے ای تے اپنیاں بھیناں نُوں ایہدا حق دِتا اے ۔ کیوں جے تیرے پاپ ایہناں توں ودھ کے ناپاک نیں ایس لئی اوہ تیرے توں بہتیاں چنگیاں وخالی دیندیاں نیں ۔ایس لئی اپنی شر م تے بغیرتی نُوں سہہ کیوں جے تُوں آپے ای اپنیاں بھیناں نُوں اپنے تُوں ودھ چنگیاں ہون دا موقعہ دِ تا اے۔
53
۵۳۔تے میں سدوم تے اودھیاں دھیاں ،تے سامر یہ تے اودھیاں دھیاں تے اہدے نال تیرے قیدیاں نُوں پچھا موہڑ لیاواں گا ۔
54
۵۴۔تاں جو تُوں اپنی شر مندگی دا بھار چُکیں تے اپنے سارے کماں توں شر مندہ ہوویں کیوں جو تُوں اوہناں دے لئی تسلی دا سبب ایں ۔
55
۵۵۔تے تیریاں بھیناں ،سدوم اپنیاں دھیاں سمیت تے سامر یہ اپنیاں دھیاں سمیت پیَلے وَرگیاںہو جان گئیاں تے تُوں تے تیریاں دھیاں وی پرت کے پیَلےوانگ ہوجان گئیاں ۔
56
۵۶۔تُو اپنے گھمنڈ دے دِناں وِچ اپنی بھین سدوم دا ناں تک اپنے بُلاں تے نئیں لیاندی سئیں۔
57
۵۷۔ایس توں پیَلاں کہتیری کر تُوں ظاہر ہو ئی تے ایسے ای طرحاںہُن ارام دیاں دھیاں تےفلستیاں دیاں دھیاں ،اور ساری تیرے آلے دوالے نیں ،تیرے توں نفرت کر دیاں نیں تے تینوں گھٹیا اکھاں نال ویہندیاں نیں ۔
58
۵۸۔تینوں اپنیاں ناپاک سوچاں تے نفرت جوگ کر تُوتاں آپے ای سہنیاں ہون گئیاں ۔ایہہ رب خداوند فر ماندا اے ۔
59
۵۹۔رب خداوند انج فر ماندا اے ،میں تیرے نال اوہو ای کراں گا جہدی تُوں حق دار ایں ۔کیوں جے تُوں میرے قول اقرار نُوں توڑ کے تے میری سونہہ دی بے قدری کیتی اے ۔
60
۶۰۔فیر میں اپنا قول قرار یاد کراں گا ۔جہڑا میں تیری نوجوانی دے ویلے تیرے نال کیتا سی تے میں تیرے نال ابدی عہد بناں گا ۔
61
۶۱۔تے جہدوں تُوں اپنی وڈھیاں تے چھوٹیاں بھیناں نُوں قبول کریں گی ۔فیر تُوں اپنیاں راہواں نُوں یاد کر کے شر مندہ ہو ویں گی تے میں اوہناں نُوں ،تینوں دھیاں وانگر دیواں گا ۔پَر اوس قول قرار وانگر نئیں جہڑا میں تیرے نال کیتا سی ۔
62
۶۲۔ایسے طر حاں میں اپنا قول قرار تیرے نال قائم کراں گا تے تُوں جان لویں گی کہ میں ای رب خداوند آں ۔
63
۶۳۔تاں جو تُوں یاد کریں تے پشیمان ہو ویں تے شرم دے مارے فیر کدی مُونہہ ناں کھولیں جَد کہ میں سارا کُجھ جہڑا تُوں کیتا اے معاف کر دیواں گا ۔رب خداوند فر ماندا اے ۔