1
.جے کوئی بندہ ڈھگا یا بھیڈ چوری کر کے اوہنوں ہلال کر لَوّے اَتے اوہ اِک ڈھگے دی تھاں پنج ڈھگے اَتے اِک بھیڈ دی تھاں چار بھیڈاں بھرے۔
2
.جے چور سَنّ لاندئیاں ہوئیاں پھڑیا جاوّے اَتے اوہنوں اجیہی مار پَوّے پئی اوہ مَر جاوّے اَتے اوہدے خُون دا کوئی جُرم نئیں۔
3
.جے اوہدےچوری کَرن توں پہیلاں سُورج اُگ پَوّے تے چور دا خُون کرن والا مجرم گِنّیا جاوّے گا۔ جیہڑا چور چوری کردیاں پھڑیا جاوّے اوہ چوری دا سارا سامان پرتاوّے۔ اَتے جے اوہ چوری دا سامان پرتان جوگا نہ ہووّے تے چوری دی سزا وِچ اوہنوں غلامی لئی ویچ دِتا جاوّے۔
4
. جے چوری دا مال اوہدے کولوں جیوندا مِلے بھاویِں اوہ ڈھگا ہووّے یا کھودا یا بھیڈ اوہ اوہدا دُونا بَھرے۔
5
.جے کوئی بندہ کِسے ہور دی پَیلی یا اَنگُوراں دے باغ وِچ اپنے ڈنگر چھڈے پئی اوتھے چَرن اَتے اپنی پَیلی یاں اپنے انگُوراں دے باغ دی ودِّھیا توں ودِّھیا پیداوار نال اوہدی بھرت بھرے۔
6
. جے اَگ بھڑکے تے کنڈیاں نُوں لگ جاوّے اَتے اَنّ دے ڈھیر یاں کھلوتی فصل یاں پیلی نوں ساڑھ کے سوّاہ کردیوے اَتے جِنہے اَگ لائی اوہ پَکاّ بَھرت بھرے۔
7
.جے کوئی اپنے گوانڈی نُوں نقدِ یاں امانت رَکھن لئی دیوے اَتے جے اوہدے گھروں اوہ چوری ہوجاوّے اَتے جے چور پھڑیا جاوّے تے اوہنوں دُونا بھرنا پَوّے گا۔
8
. پَر جے چور پھڑیا نہ جاوّے تے اوس گھر دا سائیِں نیِائیِں اَگے لیایا جاوّے تاں جو پتہ لگ جاوّے پئی اوہنے اپنے گوانڈی دے مال نُوں ہتھ نئیں لایا۔
9
. ہر قسم دی خیانت بارے بھاویں ڈھگے یا کھوتے یا بھیڈ یا کپڑے یا کِسے ہور شے دی ہووّے جِہدے وَلوں کوئی بول پَوے پئی "ایہہ شئے میری وے" اَتے دُوںواں دِھراں دا مُقدمہ پکا نیائیِں اَگے لیایا جاوّے۔ اَتے جِنہوں رَبّ مُجرم ٹھہراوّے اوہ اپنے گوانڈی نُوں دُونّا دیوّے۔
10
.جے کوئی اپنے گوانڈی کول کھوتا، ڈھگا، بھیڈ یا کوئی ہور ڈنگر امانت رکھے اَتے اوہ کِسے دی راکھی کیِتیاں بِنا مَر جاوّے یا پھٹ کھاوّے یا کِسے ویکھے بِنا نَس جاوّے۔
11
. اَتے اوہ دوںویں ربّ دی سونہہ کھان پئی اوہنے اپنے گوانڈی دے مال نُوں ہتھ نئیں لایا اَتے سائیِں اوہنوں سچ مَنے تے دُوجا اوہدی بھرت نہ بھرے۔
12
. پَر جے اوہدے کولوں اوہ چوری ہو جاوّے تے اوہ اوہدے سائیِں دا نُقصان بھرے۔
13
. اَتے جے اوہنوں کِسے درندے پاڑ دِِتّا ہووّے تےاوہ اوہنوں گواہی لئی پیش کرے اَتے پاڑے ہوئے ڈنگر دا نقصان نہ بھرے۔
14
.جے کوئی بندہ اپنے گوانڈی کولوں کوئی ڈَنگر اُدھارا لَوّے اَتے اوہ ڈنگر پھٹڑ ہو جاوّے اَتے مَر جاوّے اَتے اوہدا سائیِں وی اوتھے نہ ہووّے تے اوہ پکا اوہدا مُل تارے۔
15
. پَر جے سائیِں نال ہووّے تے اوہدی بھرت نہ بھرے اَتے جے کرائے دی شے ہووّے تے اوہدا نُقصان اوہدے کرایہ وِچ آگیا۔
16
.اَتے جے کوئی بندہ کِسے کنواری نُوں جیہڑی منگی ہوئی نہ ہووّے ورگلا کے اوہدے نال مُباشرت کرے تے اوہ اوہنوں مَہر دے کے پکا اوہنوں وہیا لَوّے۔
17
. پَر جے اوہدا پئو اُکا نہ مَنے پئی اوہ کُڑی اوہنوں دیوے تے فیر اوہ کنواریاں دے مَہر دے حِساب نال اوہنوں نقد دیوے۔
18
.تُوں جادُوگرنی نُوں جیِن نہ دیویِں۔
19
.جیہڑا کِسے جنور نال مُباشرت کرے اوہ اُکا جانوں ماریا جاوّے۔
20
. جیہڑا اَکلے ربّ دی تھاں کِسے اوپرے دیوتے اَگے چڑھاوا چڑھاوے، اوہ اُکا فنا کر دِتّا جاوّے۔
21
. تُوں راہی نُوں نہ ستاویِں اَتے نہ اوہنوں دُکھی کریِں ایس لئی پئی تُسیِں وی مِصؔر دے دیس وِچ پردیسی سَو۔
22
. تُسیں کِسے رَنڈی یا یتیِم نُوں دِکھی نہ کریا جے۔
23
.اَتے جے تُوں اوہناں نُوں کِسے طرح دُِکھ دیویں اَتے اوہ میرا ترلا کرن تے مَیں پکا اوہناں دا ترلا سُنّاں گا۔
24
.میرا غُصہ بھڑکے گا اَتے مَیں تُہانُوں تلوارنال مار مُکاواں گا اَتے تُہاڈِیاں ووہٹیِاں رَنڈیِاں اَتے بال یتیِم ہو جان گے۔
25
.جے تُوں میریاں لوکاں وِچوں کِسے مُحتاج نُوں جیہڑا تیرے کول رہندا ہووّے کُجھ اُدھار دیویِں تے فیر اوہدے نال قرضئی جیہا سبھا نہ کریِں اَتے نہ اوہدے توں بیازلوّیِں۔
26
.اَتے جے تُوں کدی اپنے گوانڈی دے کپڑے گہنے پالوّیں تے سُورج ڈُبن تیِک اوہنوں موڑ دیویِں۔
27
.کیوں جو بس اوہو ہی اوہدا اِک اوڑھنا اے۔ ایہہ اوہدے جُسے دے کپڑےنیں۔ تد اوہ کیِہ لَے کے سَویں گا؟ سو جد اوہ میرا ترلا کرئے گا تے مَیں اوہدی سُنّاں گا کیوں جو مَیں مہربان ہاں۔
28
.تُوں ربّ نوں نہ کوسیِں اَتے نہ اپنی قوم دے سردار نُوں کَھلا دیویِں۔
29
.تُوں اپنی ودھیری پیداوار اَتے اپنے کولُھو دے رَس وِچوں مَینوں نذر و نیاز دین وِچ بوہتا چِر نہ لاویِں اَتے اپنے پُتّراں وِچوں پلیٹھی دا مَینوں دیویِں۔
30
.اپنیِاں گاواں اَتے بھیڈاں نال وی اینج ہی کریِں۔ سَت دیہاڑیاں تیِک اوہ اپنی ماں دے نال ہی رہن پَر تُوں اَٹھویں دیہاڑے اوہ مَینوں دے دیویِں۔
31
. اَتے تُسیں میرے لئی پاک بندے ہویا جاے۔ سو ایس لئی تُوں کِسے درندے دے پاڑے ہوئے ڈنگر دا گوشت جیہڑا تَینوں میدان وِچ پیا ہویا لبھے نہ کھاویِں۔ سگھوں تُوں اوہنوں کُتّیاں اَگے پا دیویِں۔