¹ ۱. اے اسرائیل ؔ سُن توں اج دے دن یردنؔ دے پار جانن والا ایں ۔ تاں جو ایہو جیہاں قوماں دا جو تیرے توں بُہتیاں تے وڈھیان نیں ۔ تے اوہو وڈھے شہراں دا جیہناں دیاں کندھاں آسمان تیِک نیں ، مالک بنیں ۔ ² ۲. تے اوہ وڈے تے اُچے قد والے لوک یعنی عناقیمؔ دی اولاد نے جہناں نوں جاننا این ۔ تے سُنیا ایں پئی یعنی عناقیم ؔ دی اولاد دے اگے کیہڑا کھلو سکدا اے ۔ ³ ۳. ایس لئی اج دے دن توں جان لَے پئی خُداوند تیرا خُدا سواہ کر دین والی اَگ وانگوں تُہاڈے اُتے جاندا اے ۔ اوہ ایناں نوں مارے گا ۔ اوہ تیرے سامنے اوہناں نوں نیویاں کے گا ۔ تدھ توں اوہناں نوں گڈھ دیں گا ۔ چھیتی اوہناں نوں فنا کریں گا ۔ جس طرحاں خداوند نے آکھیا ۔ ⁴ ۴. جیدوں خداوند تیرا خدا اوہناں نوں تیرے اگوں کڈھ دئے تے توں اپنے دل چہ ایہہ ناں آکھیں پئی میری راستبازی دے پاروں خداوند نے مینوں ایس ملک دا مالک ہون داکل کیتا اے ۔ جد کہ اصل گل ایہہ وی پئی اوہناں قوماں دی بدی دے پاروں خداوند اوہناں نوں تیرے اگوں کڈھ دا اے ۔ ⁵ ۵. توں اپنی نیکی دے کماں تے دل دی راہ دے پاروں اوہناں دا مالک نئیں بندا ۔ سگوں اوہناں دی بدی دے پاروں خداوند تیرا خدا اوہنوں نوں تیرے اگوں کڈھ دا اے ۔ ایس لئی پئی اوہو اپنے اوس قول نوں پوُرا کرے ۔ جس دے بارے خداوند نے تیرے پیو دادے ابرہامؔ تے اضحاقؔ تے یعقوبؔ دے نال کھاہدی ۔ ⁶ ۶. ایس لئی جان لے پئی تیری نیکی دے کماں دے پاروں خداوند تیر ے خدا نے تینوں اوس چنگے دیس دا مالک نئیں بناندا ۔ کیوں جو توں ڈاھڈی توَن والی قوم ایں ۔ ⁷ ۷. یاد کر۔ بھُل ناں جائیں پئی خُداوند اپنے خدا چہ غُصہ دوایا ۔ کیوں جو اوس دن توں لے کے توں مصرؔ دے ملک دے تے اوس دن تیِک پئی توں ایس تھاں تیِک آیا ۔ ےتوں مصر ؔ دے دیس تے اوس دن تِیک پئی توں ایس تھاں تیِک آیا ۔ تُوں خداوند دی نافرمانی کرن توں باز ناں آیا ۔ ⁸ ۸. حوربؔ چہ توں خداوند نوں غُصہ دوایا تے اوہ تیرے وِگڑ گیا تے تینوں فنا کرن والا سی ۔ ⁹ ۹. جیہڑے دن میں پتھر دیاں لوحاں لین لئی پہاڑ تے چڑھیا یعنی اوس عہد دیاں لوحاں جیہڑا خداوند تیرے خُدا نال بنھیا ۔ تے میں پہاڑ تے چالّی دن تے چالّی راتاں رئیا۔ ناں تے روٹی کھاہدی ناں پانی پیتا ۔ ¹⁰ ۱۰. تدھ خُداوند نے خدا اُنگلی نال لِخیاں ہوئیان پتھر دیان لوحان مینوں دتیاں ۔ ¹¹ ۱۱. چالّی دن تے چالیّ راتاں دے بعد خداوند نے پتھر دیاں لوحاں یعنی عہد دیاں لوحاں مینوں دِتیاں ۔ ¹² ۱۲. تے خداوند نے مینوں آکھیا پئی اُٹھ ۔ ایتھوں چھیتی تھلے اُتر جا ۔ تیرے اوہو لوک جیہناں نوں توں مصرؔ چوں کڈھ کے لیایا ایں ، وِگڑ گئے نیں تے اوہو اوس راہ توں جیہڑی میں اوہناں نو ں دسی سی ۔ چھیتی نال پرت گئے نیں ۔ تے اپنے لئی اک ڈھالی ہوئی مورت بنا لئی اے ۔ ¹³ ۱۳. خُداوند نے میرے نال گل کردیاں فرمایاپئی میں اوہناں لوکاں تے نظر کیتی اے ۔ تے ویکھ۔ ایہہ ڈاہڈی دھَون دالے لوک نیں ۔ ¹⁴ ۱۴. ایس لئی ہُن مینوں اپنیاں نو ں فنا کرن دے ۔ تاں جو ایہناں دا ناں آسمان دے ہیٹھوں مٹا دیاں۔ تے تینوں ای اک وڈی قوم تے ایدھے توں وی بُہتا بناواں گا ۔ ¹⁵ ۱۵. تدھ میں مُڑیا تے پہاڑ توں تھلے آیا ۔ تے پہاڑ اَگ نال بلن ڈھیا سی ۔ تے عہد دیاں دونویں لوحاں میرے ہَتھ وچ سَن ۔ ¹⁶ ۱۶. تے میں نظر کیتی تے ویکھو تُساں اپنے خداوند اپنے خدا دا گُناہ کیتا سی ۔ تے تُساں اپنے لئی اِک ڈھالیا ہوئیا وَچھا بنایا سی ۔ ¹⁷ ۱۷. تے میں اوہناں لوحاں نوں پھڑیا تے اپنے ہتھوں سُٹ دتا تے تُہاڈیاں اکھاں دے اگے بھن د یتا۔ ¹⁸ ۱۸. تے فیر میں خداوند دے اگے پہلان وانگوں چالی دن تے چالی راتاں مُودا پیا رئیا سی ۔ میں ناں تے روٹی کھاہدی تے ناں ایپانی پیتا ۔ تُہاڈے اوہناں پاپاں دے پاروں جیہڑے تُساں کیتے سن ۔ جد کہ تُساں خدا دی نگاہ چہ بدی کیتی ۔ تے اوہنوں غصہ دوایا۔ ¹⁹ ۱۹. کیوں جو میں اوس قہر تے بڑے غُصے توں جیہڑا خداوند نوں تُہاڈے پاروں آیا سی تے جیدے وچ اوہ تُہانوں فنا کرن والا سی ۔ ڈر گیا ۔ پر خداوند نے ایس واری وی میری سُن لئی ۔ ²⁰ ۲۰. پر خداوند ہارونؔ نال بڑا وِگڑیا ۔ ایتھوں تیِک کہ اوہنوں مار دین لگا سی پر ااوس دن وی ہارون دے لئی ترلا کیتا۔ ²¹ ۲۱. تے میں اوس شے نوں لے کے جِدھے پاروں تؔساں پاپ کیتا سی یعنی اوس وَچھے نوں جیہڑا تُساں بنایا سی ۔ اوہنوں اگ چہ ساڑ دتا تے اوہنوں ٹوٹے ٹوٹے کیتا تے پورا پورا کیتا ایتھوں تیِک کہ اوہ دھُوڑ وانگوں باریک ہوگیا تے میں اوس دھُوڑ نوں اوس بدی چہ پا دتا جیہڑی پہاڑ چوں نِکلدی سی ۔ ²² ۲۲. تُساں تبعیرہؔ تے مِنہؔ تے قبروتؔ تاؤہ چہ وی تُساں تُہانوں ناراض کیتا سی ۔ ²³ ۲۳. تے جیدوں خداوند نے ایہہ کُجھ اکھ کے قادس برنیع ؔ ول گھلیا پئی جاؤ ۔ اوس دیس تے قبضہ کرو ۔ جیہڑا میں تُہانوں دتا اے ۔ تے تُساں خدا وند اپنے ؒخدا دی نافرمانی کیتی تے اوہدا اعتبار ناں کیتا تے اوہدی واج ناں سُنی ۔ ²⁴ ۲۴. جس دن توں مینوں پتہ لگا سی ۔ خداوند دی نافرمانی توں نئیں مُڑے ۔ ²⁵ ۲۵. ایس لئی میں خداوند دئے اگے چالی ّ دن تے چالیّ راتاں مُودا پیا رئیا ۔ کیوں جو خداوند نے آکھیا سی پئی میں تُہانوں مار مُکاواں گا ۔ ²⁶ ۲۶. تے میں خداوند دی منت کیتی تے آکھیا ۔پئی ااے خدا ! اے خداوند! اپنے لوکاں نوں یعنی اپنی میراث نوں مار ناں مکا۔جیہناں توں تُوں اپنے دوُر والے ہَتھ نال مصر ؔ چوں کڈھ لیایا ں ایں۔ ²⁷ ۲۷. اپنے بندیاں ابرہامؔ تے اضحاقؔ تے یعقوب ؔ نوں یاد کر تے ایہناں لوکاں پتھر دِلی تے بدی تے پاپ تے دھیان ناں کر ۔ ²⁸ ۲۸. اینج ناں ہووے پئی اوس دیس دے لوک جتھوں توں سانوں کڈھ لیایا ایں ایہہ اکھن خداوند اوہناں نوں ایس دیس چہ جیہدا وعدہ کیتا سی داخل نئیں کر سکیا ۔ تے اوہو اوہناں نوں ایس لئی کڈھ کے لے گیا سی پئی اوہنوں ، اوہناں توں نفرت سی ۔ تاں جو اُجاڑ چہ اوہناں نوں مار مکائے ۔ ²⁹ ۲۹. فیر وی ایہہ تیرے ای لوک نیں ۔ تیری میراث نیں جیہناں نوں توں اپنے بڑے زور تے ودھی ہوئی بانہاں نال کڈھ لیا یاں ایں ۔