1
-تد اسرائیل دےسب قبیلے حبرون وچ داؤ د دے کول آئے تے کہن لگے پئی اسی تیرا ای گوشت تے خون آں۔
2
-ماضی وچ جدوں ساؤل ساڈا بادشاہ سی تے تُوں ای تے ساں جیہڑا اسرائیلیاں دی فوجی مہماں وچ اوہناں دی قیادت کر دا سی ۔تے خدا وند نیں تینوں فرمایا پئی توں میری قوم اسرائیل دی گلہ بانی کریں گا تے توں اوہناں دا حکمران بن جاویں گا۔
3
- جدوں اسرائیل دے سب بزرگ حبرون وچ داؤد بادشاہ دے کول آئے تد بادشاہ نیں حبرون وچ خداوند دے حضور وچ اوہناں نال قول بنیا تے اوہناں نیں اوہنوں داؤد نوں مسح کر کے اسرائیل دا بادشاہ بنایا۔
4
-جدوں داؤد بادشاہ بنیا تے اوہ تریہہ سال دا سی تے اوہنے چالھی سال حکمرانی کیتی۔
5
-اوہنے حبرون وچ یہوداہ اُتے سات سال چھ مہینے تے یروشلیم وچ سارے اسرائیل تے یہوداہ اُتے تینتیس سال حکمرانی کیتی۔
6
-فیر بادشاہ تے اوہدے بندے یروشلیم اُتے چڑھائی کرن گئے جتھے یبوسی رہندے سی۔یبوسیاں نیں داؤد نوں آکھیا پئی تون شہر وچ داخل ناں ہو سکیں گا۔کیوں جو تینوں تے انیں (اندھے)تے لنگڑے وی روک سکدے نیں ۔اوہ سوچدے سن پئی داؤ د شہر وچ داخل نئیں ہو سکدا ۔
7
- تاہم داؤد نیں صیون دے قلعہ اُتے قبضہ کر لیا ۔اُوہنوں ہن داؤد دا شہر کہندے نیں۔
8
-اوس دن داؤد نیں آکھیا پئی جیہڑا کوئی وی یبوسیاں اُتے غلبہ حاصل کرے گا اوہنوں داؤد دے دُشمناں یعنی لنگڑیاں تے انیاں (اندھوں)تک اپڑ ن لئی نالے دا استعمال کرنا پوے گا-یسے لئی اے کہاوت مشہور ہو گئی پئی ،انیاں تے لنگڑیاں دا محل دے وچ کی کام؟
9
- فیر داؤ د اوس قلعہ وچ رہن لگا تے اوس نیں اوس دا ناں داؤد دا شہر رکھ دِتا ۔اوس نیں اوس دے آسے پاسے دے خطے نوں مِلو توں لے کے اندرل تک مضبوتی نال بنایا۔
10
-داؤد دی عظمت ودھدی گئ کیوں جو قادرمطلق رَب خداوند اوس دے نال سی۔
11
- تے صُور دے بادشاہ حِیرام نیں قاصد اں نوں کند دی لکڑی ،بڑھئی تے معمار دے کے داؤد دے کول گھلیا تے اوہنوں داؤد لئی اِک محل بنایا۔
12
-تے داؤد نوں یقین ہو گیا پئی خداوند نیں اوہنوں اسرائیل دے بادشاہ دے طور تے قیام بخشیا اےتے اپنی قوم اسرائیل دی خاطر اوس دی بادشاہی نوں مُمتاز بنایا اے۔
13
-حبرون توں پرتن توں بعد داؤد نیں یروشلیم وچ اپنے حرم وچ کئی بیویاں داخل کیتیاں تے اوس دے ہاں کئی پُتر تے دھیاں پیداہوئیاں ۔
14
-تے اوتھے اوہدے کول جیہڑے بچے پیدا ہوئے سن اوہناں دے ناں ایہہ نیں:سموعہ،سوباب ،ناتن ،سلیمان۔
15
-اِبحار،الِسوُع،نفج ،یفیع۔
16
-الیسمع،الیدع تے الیفالط۔
17
—جدوں فلستیاں نیں سنیا پئی داؤد نوں مسح کر کے اسرائی دا بادشاہ بنایا گیا اے تے اوہ سب اکغے ہو کے اوہنو ں تلاش کرن نکل پئے پر داؤد اے خبر سن کے قلعے وچ چلا گیا ۔
18
-تے فلستی آئے تے رفائم دی وادی وچ پھیل گئے۔
19
-تد داؤد نیں خداوند نوں پوچھیا پئی کی میں جا کے فلستیاں اُتے حملہ کر دواں ؟ کی توں اوہناں نوں میرے ہتھ وچ کر دیویں گا؟ خداوند نیں اوہنوں جواب دِتاپئی جس،میں ضرور فلستیاں نوں تیرے ہتھ وچ کر دیاں گا۔
20
-سو داؤد بعل پراصیم وَل گیا تے اوتھے اوہنے اوہناں نوں شکست دِتی ۔اہنے آکھیا پئی جیویں پھُوٹ نکلن توں بعد پانی دے ٹکڑے ہو جاندے نیں اونج ای خداوند نیں میرے دشمناں نوں میرے کول سامنے ٹکڑے ٹکڑے کر دِتا۔ایس لئی اوس نیں اوس تھاں دا نام بعل پراصیم رکھ دِتا۔
21
-فِلستی اپنے بُتاں نوں اوتھے چھڈ گئے تے داؤد تے اوہدے بندے اوہناں نوں اوتھوں چُک کے لے آئے۔
22
-فِلستی اک دفعہ فیر آئے تے ودائی رِفائیم وچ پھیل گئے ۔
23
- جدوں داؤد نیں خداوند توں ہدایت چاہی تے خداوند نیں اوہنوں جواب دِتا پئی سیدھا جان دی بجائے اوہنوں پیچھوں گھیر لینا تے تُوت دے رُکھا دے سامنیوں اوہناں اُتے چڑھیائی کرنا۔
24
-تے جیویں ای تُوں تُوت دے رُکھاں دی پھُنگیاں وچ قدماں دی آواز سنیں تے اونج ای حرکت وچ آجانا کیوں جو ایہدا مطلب ایہہ ہووے گا پئی خداوند فلستیاں دی فوج نوں مارن لئی تیرے اَگے گیا اے۔
25
-سو داؤد نیں اونج ای کیتا جیویں خداوند نیں اوہنوحکم دِتا سی تے اوہ فِلستیاں نوں جِبع توں لے کے جزر تک ماردا ای گیا۔