1
-تے خداوند نیں ناتن نُوں آکھیا تے اوہنے جا کے اوہنوں آکھیا پئی اِک شہر وچ دو بندے سن۔اوہناں وچوں اِک امیر تےدوجا غریب سی۔
2
تے امیر بندے دے کول بھیڈاں بکریاں تے ٹگے بوہت سن۔
3
-پر اوس غریب دے کول اِک نِکی بھیڈ دو علاوہ ہور کجھ وہ نئیں سی،جِینوں اوہنے مول خریدیا تے پالیا سی تے جیہڑی اوہدے نال تے اوہدے پُتراں دے نال وڈی ہوئی سی۔ اوہ اوہدیاں بُرکیاں کھاندی تے اوہدے پیالے وچوں پیندی سی تے اوہدی گود وچ ای سَوندی سی ۔تے اوہ اوہدے لئی دھی وانگ سی۔
4
-تے اِک پرونا اوس امیر بندے دے کول آیا تے ایس امیر بندے نیں کنجوسی کیتی پئی بھیڈاں تے ڈھگیاں دے وچو ں لے کے اوس پرونےلئی جیہڑا اوہدے کول آیا سی دعوت تیار کرےپر اوہنے غریب بندے لئی بھیڈ پھڑی تے جیہڑا بندہ اوہدے کول آیا سی اوہدے لئی دعوت تیار کیتی ۔
5
-تدوں داؤد داغصہ اوس بندے اُتے بھڑکیا تے اہنے ناتن نوں آکھیا زندہ خداوند دی سَوں جیہڑے بندے نیں اینج کیتا اوہ موت دا سزاوار اے۔
6
- اوہ اوس بھیڈ دے بدلے چار گُنا دیوے گا کیوں جو اوہنے ایہہ کم کیتا تے ترس نئیں کھادا
7
-تدوں ناتن نیں داؤد نؤں آکھیا اوہ بندہ تُوں ای ایں۔خداوند اسرائیل داخدا اینج فرماندا اےپئی میں تینوں مسح کر کے اسرائیل دا بادشاہ بنایا تے تینوں ساؤل دے ہتھوں چُھڈایا۔
8
-تےتینوں تیرے مالک دا گھر تینوں دِتا تے تیرے مالک دِیاں ووہٹیاں تیری کَچھ تھلے دِتیاں تے تینوں اسرائیل تے یہوداہ دا ٹبر دے دِتا۔جے ایہہ تھوڑا سی تے میں تینوں ہوربوہتیاں شیواں دیندا۔
9
-سو تُوں خداوند دے کلام دی بے عزتی کیوں کیتی؟ایتھوں تِک پئی اوہدی نظر وچ بدی دا کم کیتا۔تُوں اُریاہ حِتی نوں تلوار نال قتل کروایا تے اوہدی ووہٹی نوں اپنی ووہٹی بنالیاتے اوہنوں بنی عمون دی تلوار نال قتل کروایا۔
10
-ایس لئی ایہدے بدلے چ تلوار تیرے ٹبر توں وَکھ نہ ہووے گی۔کیوں جو توں تے میری بے عزتی کیتی تے توں اوریاہ حِتی دی ووہٹی نوں لے لیا تاں جو اوہ تیری ووہٹی ہووے۔
11
-خداوند اینج فرماندا ے پئی میں تیرے ٹبر وچوں تیرے خلاف بدی چُکاں گا ۔تے تیرے ویکھدیاں ہویاں تیری ووہٹی نوں تیرے گوانڈی دے ہتھ دے دیواں گا تے اوہ ایس سورج دے سامنے تیریاں ووہٹیاں دے کول جاوے گا۔
12
-کیوں جو تُوں ایہہ لُکائی رکھیا پر میں ایہہ کم سارے اسرائیل دِیاں اَکھیاں اَگے تے سورج دے اَگے کراں گا۔
13
-تد داؤد نیں ناتب نُوں آکھیا:ایہدے وچ کوئی شک نئیں پئی میں تے خداوند دے خلاف گناہ کیتا اے۔ناتن نیں داؤد نوں آکھیا۔خداوند نیں وی تیرے گناہ توں معاف کیتا ۔ تے توں نئیں مریں گا۔
14
-پر جدوں تُوں ایس کم دے سببوں خداوند دی بے عزتی کیتی ۔جیہڑا پُتر تیرے لئی پیدا ہووے گا تے اوہ مر جاوے گا۔
15
-تے ناتن اپنے گھر چلا گیا۔تے خداوند نیں اوس بچے نوں جیہڑا اوریاہ دی ووہٹی وچوں داؤد واسطے ہویا ۔ماریا ۔ایتھوں تِک کے اوہ اوہدے سببوں اُمید چھڈ بیٹھا ۔
16
- تے داؤد نیں رَب نال اوس بچے دے لئی مِنت کیتی تے داؤد نیں سخت روزہ رکھیا تے زمین تے پیاں پیاں ای رات کَڈی۔
17
-تدو اوہدے گھر دے بزرگ اوہنوں زمین توں چُکن لئی اوہدے کول آئے۔پر اوہنے اوہناں دی نہ منی۔تے اوہناں نال کھانانئیں کھادا۔
18
-جدوں ستواں دیہاڑا ہویا تے اوہ بچہ مَر گیا تے داؤد دے نوکر سیم گئے پئی اوہدی موت دے بارے اوہنوں دسن ۔ایس لئی پئی اوہناں آکھیا پئی جدوں مُنڈا جیندا سی اَسیں اوہنوں آکھیا تے اوہدوں اوہنے ساڈی گل با ت نئیں منی تے جےاینج اسی اوہنوں آکھیے پئی مُنڈا مَر گیا اے۔ایس لئی پئی اوہنوں دُکھ مِلے گا۔
19
-تے داؤد نیں ویکھیا پئی اوہدے نوکر کَناں وچ گلاں کر رئے نیں تے داؤد نیں جان لیا پئی مُنڈا مر گیا اے؟ تے داؤد نیں اپنے نوکراں نوں آکھیا :کی مُنڈا مَر گیا اے؟اوہناں نیں جواب دِتا مَر گیا اے۔
20
-تد داؤد زمین توں اُٹھیا تے نہایا(غسل )کیتا تے تیل ملیا تے اپنے کُڑے بلے تے خداوند دے گھر آیا۔تے سجدہ کیتا تد اپنے گھر پرتیا۔تے کجھ کھان لئی منگیا ۔تے اوہناں نیں اوہدے کہن تے اوہدے اَگے کجھ کھان پین لئی رکھیا تے اوہنے کھادا۔
21
-تدو اوہدے نوکراں نیں اوہنوں آکھیا ایہہ کی کم اے جیہڑا تُوں کیتا اے۔کیوںجو جس ویلے مُنڈا جیندا سی ۔توں روزہ رکھیا تے توں رویا۔تے جدوں اوہ مَر گیا تے تُوں اُٹھیا تے کھادا پیتا۔
22
-اوہنے آکھیا:جدوں تِک مُنڈا جیندا سی میں روزہ رکھیا تے میں رویا۔کیوں جو میں آکھیاکون جاندا اےہوسکدا اے خداوند میرے اُتے ترس کھائے تے مُنڈا جیوندا رہوے۔
23
-پر َہن جدوں اوہ مَر گیا تے میں کِہدے لئی روزاہ رکھاں ۔کی میں اوہنوں فیر اپنے کول لیا سکداں واں ؟میں ای اوہدے کول جاواں گا۔پر اوہ میر ےکول نئیں آوے گا۔
24
-تے داؤد نیں اپنی ووہٹی بت سبع نُوں تسلی دِتی ۔اوہدے نال خلوت کر کے ہم بسترہویا۔تے اوہدے اِک مُنڈا ہویا تے اوہنے اوہدانام سُلیمان رکھیا تے اوہ خداوند دا پیارا ہویا۔
25
-تے اوہنے ناتن دے مونہوں اے سَنیا گھلیا ۔تے اوہدانام رب دے لئی یَد یَد یاہ رَکھیا۔
26
-تے یوآب نیں بنی عمون دے ربہّ دے خلا لڑائی کیتی تے مرکزی شہر نوں گھیرے وچ لیا۔
27
-تے یوآب نیں داؤد وَل قاصد گَھلےتے آکھیا پئی میں تے ایہدے خلاف لڑائی کیتی تے پانیاں دا شہر لے لین دے نیڑے آں۔
28
-پَر ہُن تُوں باقی لوکاں نوں اَکٹھا کر تے شہر وَل تَنبو لا۔تے اینوں لے لےکِتے اینج نہ ہووے پئی میں شہر نوں میں سَر کرلواں تے اوہ میرے نام توں کہلاون۔
29
-تد داؤد نیں ساریاں لوکاں نُوں اَکٹھیا کیتا تے ربہ وَل چڑھائی کیتی تے جنگ کر کے اوہنوں لے لیا۔
30
-تے اوہنے اوہناں دے بادشاہ دا تاج اوہدے سِروں لاہ لیا تے اوہدے وچ پہنگے پتھر جڑے ہوئے سن تے اوہدا بھار سونے دااِک قِنطار سی۔ سواوہ داؤد دے سِر اُتے رکھیا گیا۔تے اوہنے شہر وچوں بوہت ای لُٹ دا مال کڈیا ۔
31
-تے لوکاں نوں جیہڑے اوہناں وچوں سی باہر کڈیا۔تے اوہناں نوں آریاں تے لوہے دے ہینگاں تے لوہے دیاں کواڑیاں دے کم تے لایا۔تے ایٹاں بنان والیاں نوں اوہنے غلام بنا کے رکھیاتے بنی عمون دے کُل شہراں نال اینج ای کیتا ۔فیر اوہ داؤد تے سارے لوکاں نوں یروشلیم وچ پرتا لیا۔