¹ او سنگتاں! اِے وادہ پرما اَنت، باید اِنت ما وتارا چہ ھر آ چیزا کہ روہ ءُ جان ءَ پلیت کن اَنت دور بِداریں ءُ پہ ھدا ترسی دیم پہ کاملیں پاکی ءَ بہ رویں۔ ² مارا وتی دلاں جاگا بہ دئیت ما گوں کس ءَ بدی نہ کتگ، ما کسّارا گُمراہ نہ کتگ، ما چہ کسّ ءَ ناجائزیں پائدگ چست نہ کتگ۔ ³ من اِے گپّاں پہ شمے اجالت کنگ ءَ نہ گُشاں، من شمارا ساری ءَ گُشتگ کہ شما مے دل ءَ انچو جاگا کتگ کہ ما ءُ شما یکجا مرین ءُ زندگ بیں۔ ⁴ من گوں شما پہ دلجمی گپ جناں ءُ شمے سرا پھر بنداں چینکس سکّی ءُ سوری آتکگ بلے انگت منی دل مزن اِنت ءُ من گلا بال آن۔ ⁵ ما وھدے مکدونیہ ءَ سر بوتیں۔ اُودا ھم مارا تاھیر نہ رست ءُ ھر نیمگ ءَ جنجالانی دیمپان بوتیں ڈنّ ءَ جنگ اَت تہ ءَ ترس۔ ⁶ بلے آ ناتوان ءَ زور بکش ایت، ھدایا تیتوس مے کرّا سر کت ءُ مارا توان بکش اِت۔ ⁷ تیتوس ءِ آھگے توان یک نیمگے ءَ ءُ ھما تسلا یک نیمگے کہ شما آئی ءَ را داتگ اَت آئی ءَ مارا ھال دات شما پرمن زھیروار اِت ءُ منی گم شمارا پِر اِنت من باز گل بوتاں۔ ⁸ منی نمدی ءَ شمارا پریشان کت بلے من پشومان نہ آں، پیسرا پشومان بوتاں کہ شمارا چیا گمگینیں نمدیے روان دات بلے نوں اِنّا۔ ⁹ نوں وش آں اِے واستا نہ کہ شمارا گمگین کتگ بلکیں اِے واستا کہ اِے گماں شمارا توبہ پرمائینت، شمے گم چہ ھُدائے نیمگ ءَ اَت تانکہ شمارا چہ مے نیمگ ءَ ھچ پیمیں تاوانے مہ رس ایت۔ ¹⁰ چیاکہ ھداپرستی ءِ گم توبہ پرمائیت کہ آئی ءِ انجام نجات اِنت ءُ چہ آئی ھچ پشومانی نَئیت بلے دُگنیائی گم مرک ءُ میران کار ایت۔ ¹¹ آ پریشانی شما ھدائے واستا اوپار کتگ بیچارے شمارا چے چے رست، ھُب ءُ واھگ، زھر گرگ، ترس، زھیر، گیرت، انساپ دوستی شما سابت کت کہ شما بیمیار اِت۔ ¹² آ نمدی پہ بدین مردم ءَ ءُ ھما مردم کہ گوں آئی بدی بوتگ نبشتہ نہ کتگ، من پمیشکا نبشتہ کتگ کہ ھما ھُب ءُ واھگ شمارا پرما است اِنت شما چمے وت آئی ءَ بِگِندے۔ ¹³ پمیشکا مارا تسلی بوت ءُ تیتوس ءِ گِندگ ءَ مارا گیشتر دلبڈّی رست، چیاکہ شما تیوگینان آئی ءِ آرواہ تازگ کتگ۔ ¹⁴ اُوں اگاں من آئی ءِ دیم ءَ شمے سرا پھر بستگ، اجالت نہ بوتاں انچو کہ تیوگیں گپ راست اَت اَنت ھمے پیما تیتوس ءِ دیم ءَ شمے سرا پھر بندگ ھم راست اَت۔ ¹⁵ وھدے تیتوس ءَ شمے پرمانبرداری یات آتک کہ شما گوں اِزَّت ءَ آئرا وش آتگ کت، آئی ءِ مِھر پہ شما گیشتر بوت۔ ¹⁶ من گل آں کہ شمے بارہ ءَ دلجم آں۔