¹ Тай Исус като свършингяс саворе далка думес, пенгяс Пе ученикиенге: ² Жанен, кай след два дена ка овел и Пасха тай о Човешко Чаво ка овел предиме на разпятие.

³ Тогава о главна свещеникя тай о народна старейшинес кидисале андо дворос е първосвещеникиеске, ковато пенелас пес Каиафа, ⁴ тай наговорисале те долен е Исусес пирнипнаса, тай те мударен Лес; ⁵ но пенде: Тена овел ко празники, за тена ачол вълнение машкар о народос.

⁶ А като Исус уло анди Витания, андо кер е прокаженонеске Симон, ⁷ приближисали жи Лесте иек ромни, която сине ла алабастрено съдос буте скъпоне мироса, ковато чорелас ко шеро Леске, като бешелас ки софра. ⁸ А о ученикия, като дикле давка, възнегодувинде, тай пенде: Соске прахосвинел пес давка? ⁹ Соскето давка мирос ащине те бикинел пес баре сумаке, която те раздел пес е сиромасиенге.

¹⁰ Но Исус като пенджаргяс давка, пенгяс ленге: Соске досадинен е ромняке? Ои кергяс лачо делос Манге. ¹¹ Соскето о сиромася винаги араклон машкар туменде, но Ме не винаги араклиовав. ¹² Соскето ои, като чоргяс давка мирос упрал Ме телосте, кергяс лес, за те приготвинел ман паромнаске. ¹³ Истина пенав туменге: Кате да те проповединел пес кавка благовестие ко цело светос, ка разкажинел пес лакере спомениеске тай давка, ковато ои кергяс.

¹⁴ Тогава иек таро дешудуи, наречиме Юда Искариотски, гело ко главна свещеникя тай пенгяс: ¹⁵ Со ка ден ман, тай ме ка предав Лес туменге? Тай он меринде леске триянда сребарникя. ¹⁶ Тай от тогава ов роделас удобно случай те предел Лес ленге.

¹⁷ А ко първо диес е празникиеске е безквасноне маренге о ученикия але паш о Исус тай пенде: Кате мангес те приготвинас Туке, за те хас и Пасха?

¹⁸ Ов пенгяс: Жан ко градос паш еди-кой си тай пенен леске: О Учители пенгяс: Мо време си паше, туте ка празнувинав и Пасха Ме ученикиенца. ¹⁹ Тай о ученикия керде сарто пенгяс ленге о Исус, тай приготвинде и Пасха.

²⁰ Тай като ратило, Ов бешло ки софра е дешудо ученикиенца. ²¹ Тай като ханас, пенгяс: Истина пенав туменге, кай иек тумендар ка предел Ман.

²² А он, пренаскърбена, почнинде саворе, иек по иек, те пенен Леске: Тена овав ме Девла?

²³ Ов в отговор пенгяс: Кова топинел по вас заедно Манца андо блюдос, ов ка прердел Ман. ²⁴ О Човешко Чаво жал, сарто си пишиме Леске; но горко колке манушеске чрез колесте о Човешко Чаво ка овел предиме! Лачес ка овелас далке манушеске, ако на биянгиолас.

²⁵ Тай Юда, ковато прединяс Лес, в отговор пенгяс: Тена овав ме Учителю? Исус пенгяс леске: Ту пенгян.

²⁶ Тай като ханас, Исус лилас маро, благословингяс тай пагляс лес, тай като делас лес е ученикиенге, пенгяс: Лен, хан-давка си Моро телос. ²⁷ Лилас и чаша да, тай като благодарингяс, диняс лен тай пенгяс: Пиен латар саворе; ²⁸ Соскето давка си Моро рат е (неве) заветиеске, ковато чориол за мнозина за прощаване е безехенге. ²⁹ Но пенав туменге, кай от акана нанай вече те пияв далке плодиестар е лозяке жи колке диесесте, като ка пияв лес туменца нево андо тагарипе Мере Отециеске.

³⁰ Тай като гилябинде химни, иклиле ко Елеонско хълми. ³¹ Тогава Исус пенгяс ленге: Туме саворе ка съблазнинен тумен поради Манде кайка рат; соскето си пишиме: “Ка поразинав е пастириес; тай о овци е стадоскере ка разпръснингион.” ³² А след като ка овав възкръсниме, ка изпреваринав тумен анди Галилея.

³³ А Петър в отговор пенгяс Леске: Дори саворе те съблазнинен пес поради Туте, ме нисар нанай те съблазнинаман.

³⁴ Исус пенгяс леске: Истина пенав туке, кай кайка рат, преди те загилябел о башно, трин дром ка отричинес тут Мандар.

³⁵ Петър пенгяс Леске: Ако ачол нужда те мерав да Туса, пак нанай те отричинаман Тутар. О също пенде саворе ученикя.

³⁶ Тогава Исус гело ленца иеке танесте, наречиме Гетсимания; тай пенгяс Пе ученикиенге: Бешен ате, жи кай жав оте те молинаман. ³⁷ Тай като лилас песа Петър тай е дуиен Зеведеева чаве, лилас те скърбинел тай те тъгувинел. ³⁸ Тогава пенгяс ленге: Ми душа си прескръбно жи мерибнасте; побешен ате тай бдинен заедно Манца. ³⁹ Тай като пристъпингяс хари нангле, пело упрал мосте тай молинелас пес, тай пенелас: Отче Моро, ако си възможно, нека отнакел Ман дайка чаша; ма обаче, сарто Ме мангав, но сарто Ту мангес. ⁴⁰ Тай ирисало ко ученикия, тай аракляс лен засуте, тай пенгяс е Петреске: Сар, нанащине ли иек сахати да те бдинен Манца? ⁴¹ Бдинен тай молинен тумен, за тена перен в изкушение. О духос си подро, а о телос немощно. ⁴² Пак гело второ дром тай молисало, тай пенгяс: Отче Моро, ако нанай възможно те отнакел Ман кайа чаша, без те пияв ла, нека овел Тери воля. ⁴³ Тай като ало пак, араклас лен засуте; соскето ленгере яка сине натегнала. ⁴⁴ Тай пак муклас лен тай гело те молинел пес трето дром, като пенгяс пак о съща думес. ⁴⁵ Тогава ирисало ко уеникия тай пенгяс ленге: Още ли совен тай почивинен? Аке, о сахати наближингяс, като о Човешко Чаво предел пес ко васта е грешникиенге. ⁴⁶ Ухкиен те жас Аке, приближинел пес кавка, ковато предел Ман.

⁴⁷ Тай докато Ов още хоратинелас, аке, о Юда, иек таро дешудуи, ало, тай леса- баро множество чуриенца таи сопиенца, бичалде таро главна свещеникя тай таро народна старейшинес. ⁴⁸ А ковка, ковато пределас Лес, динясас лен знаки, тай пенгяс: Колес чумидав, Ов си; долен Лес. ⁴⁹ Тай веднага приближисало жи ко Исус тай пенгяс: Здравей, Учителю! Тай чумидингяс Лес.

⁵⁰ А Исус пенгяс леске: Амала, за соске алан, кер лес. Тогава пристъпинде, товде васта ко Исус тай долде Лес. ⁵¹ Тай аке, иек калкендар, кате уле е Исусеса, прострингяс вас, икалгяс по мечи тай като чалагяс е слугас е първосвещеникиескерес, чингяс лескоро кан. ⁵² Тогава Исус пенгяс леске: Ирине то мечи лескере танесте; соскето саворе, колато долен пес мечиеса, таро мечи ка загининен. ⁵³ Или мислинес, кай нащи молинаман на Отца Си, тай Ов ка бичалел Манге още акана по бут таро дешудуи легиона ангела? ⁵⁴ Но сар ка сбъднинен пес о Писания, кай давка требе те овел чука? ⁵⁵ Ко също сахати пенгяс Исус е народоске: Сар мамуял разбойникиесте ли иклилен чуриенца тай сопиенца те долен Ман? Секо диес бешавас тай поучинавас андо храми, тай на долгиен Ман. ⁵⁶ Но всичко давка ачило, за те сбъднингион о пророческа писания. Тогава саворе ученикия мукле Лес тай разнашле.

⁵⁷ А калка, кате долдесас Исус, ингалде Лес ко първосвещеники Каиафа, кате уле кидиме о книжникя тай старейшинес. ⁵⁸ А Петър пирелас палал Лесте удурал жи ко дворос е първосвещеникиеске; тай като диняс андре, бешло е слугенца те дикел о крайос. ⁵⁹ А о главна свещеникя тай цело синедрион роденас хохавно свидетелство против Исус, за те мударен Лес; ⁶⁰ обаче нана аракле, макар кай але бут хохавне свидетеля. Но после але дуи тай пенде: ⁶¹ Кавка пенгяс: Ащи разрушинав е Девлескоро храми, таи трине диесенге пак те съградинав лес.

⁶² Тогава о първосвещеники ухтинило тай пенгяс Леске: Нищо ли на отговоринес? Со свидетелствинен калка против Туте? ⁶³ Но Исус траниелас. О първосвещеники пенгяс Леске: Дав Тут совеля упрал о живдо Дел те пенес аменге, Ту ли синян о Помазаники, Божие Чаво?

⁶⁴ Исус пенгяс леске: Ту пенгян. Но пенав туменге: От акана на оте ка дикен е Човешконе Чавес, бешло отдясно ки Сила тай авел ко небесна облакя.

⁶⁵ Тогава о първосвещеники чингяс пе шехя тай пенгяс: Ов богохулствинел! Сави нужда си амен вече таро свидетеля? Аке, акана шунгям богохулство. Туме со мислинен? ⁶⁶ А он в отговор, пенде: Изложисало мерибнаскоро наказание. ⁶⁷ Тогава чунгаденас Лес андо муи тай бутиненас Лес; а авер чалавенас Лес шамаря тай пененас: ⁶⁸ Пенджар, Помазаниче, кой чалагяс Тут.

⁶⁹ А Петър бешелас аври андо дворос; тай иек слугиния али паш лесте гтай пенгяс леске: Туда улан е Исусеса Галилееца.

⁷⁰ А ов отречисало англал саворенде, тай пенгяс: Нанахаловав со хоратинес.

⁷¹ Тай като иклило ко предверие, дикляс лес авер слугиня тай пенгяс калкенге, кате уле оте: Кавка да уло с Исус Назарянина.

⁷² Тай Петър пак отречисало совеласа: Нана пенджарав е Манушес.

⁷³ Още хари тай приближисале колка да, колато бешенас наблизо, тай пенде на Петър: Наистина туда синян лендар, соскето торо говори издел тут.

⁷⁴ Тогава ов почнингяс те проклининел пес тай те дел пес арманя: Нана пенджарав е Манушес. Тай ко сахати о башно забашляс.

⁷⁵ Тай диняс пес годи Петър о думес на Исус, Ковато пенгясас: Англал още о башно те забашляс, трин дром ка отречинес тут Мандар. Тай ов иклило аври, тай руно горко.