¹ Ao pasar Xesús, viu a un home que nacera cego. ² Os seus discípulos preguntáronlle, dicindo: -Rabí, quen pecou, este ou os seus pais, para que nacese cego? ³ Xesús respondeu: -Nin este pecou nin os seus pais; senón que está cego para que as obras de Deus se manifesten nel. ⁴ Nós debemos facer as obras do que me mandou, mentres é de día; porque vén a noite cando ninguén pode traballar. ⁵ Mentres estou no mundo, Eu son a luz do mundo. ⁶ Logo de dicir isto, cuspiu en terra e fixo lama co cuspe e untoulle os ollos coa lama, ⁷ e díxolle: -Vaite lavar no tanque de Siloé (que significa, enviado). El foi e lavouse, e volveu vendo. ⁸ Entón os veciños e os que antes viran que era un mendigo, dicían: Non era este o que se sentaba e mendigaba? ⁹ Uns dicían: -El é; e outros dicían: non, pero parécese a el. El dicía: -Son eu. ¹⁰ Entón dicíanlle: -Como che foron abertos os ollos? ¹¹ El respondeu: -O home que se chama Xesús fixo lama, untouna nos meus ollos e díxome: -Vai ao Siloé e lávate. Así fun, laveime e recibín a vista. ¹² E dixéronlle: -Onde está el? El dixo: -Non o sei. ¹³ Levaron ante os fariseos o que fora cego. ¹⁴ E era día de repouso o día en que Xesús fixo a lama e lle abriu os ollos. ¹⁵ Entón os fariseos volvéronlle preguntar como recibira a vista. El díxolles: -Púxome lama nos ollos, laveime e vexo. ¹⁶ Por iso algúns dos fariseos dicían: -Este home non vén de Deus porque non garda o día de repouso. Pero outros dicían: -Como pode un home pecador facer estes sinais? E había división entre eles. ¹⁷ Entón dixeron outra vez ao cego: -Que dis ti del, pois abriuche os ollos? El dixo: -É un profeta. ¹⁸ Entón os xudeus non creron que fora cego, e que recibira a vista, ata que chamaron os pais do que recibira a vista. ¹⁹ E preguntáronlle dicindo: -É este o voso fillo, o que vós dicides que naceu cego? Como é que agora ve? ²⁰ Os seus pais respondéronlles e dixeron: -Sabemos que este é o noso fillo e que naceu cego; ²¹ pero como é que agora ve, non o sabemos; ou quen lle abriu os ollos, non o sabemos. Preguntádelle a el; idade ten dabondo e falará por si mesmo. ²² Os seus pais dixeron isto porque tiñan medo dos xudeus, porque os xudeus xa acordaran que se algún confesaba que Xesús era o Mesías, fose expulsado da sinagoga. ²³ Por iso os pais dixeron: idade ten, preguntádelle a el. ²⁴ Por segunda vez chamaron polo home que fora cego e dixéronlle: -Dá gloria a Deus; nós sabemos que este home é un pecador. ²⁵ Entón el contestoulles: -Se é pecador, non o sei; unha cousa sei: que eu era cego e agora vexo. ²⁶ Dixéronlle: -Que che fixo? Como che abriu os ollos? ²⁷ El contestoulles: -Xa volo dixen e non escoitastes. Por que queredes ouvilo outra vez? É que tamén vós queredes ser dos seus discípulos? ²⁸ Entón insultárono, e dixéronlle: -Ti es o seu discípulo, pero nós somos discípulos de Moisés! ²⁹ Nós sabemos que Deus lle falou a Moisés, pero este, non sabemos de onde é. ³⁰ Respondeu o home e díxolles: -Pois nisto hai algo portentoso: que vós non saibades de onde é, a min abriume os ollos. ³¹ Sabemos que Deus non escoita os pecadores; pero se alguén teme a Deus e fai a súa vontade, a este escoita. ³² Nunca se oira dicir que alguén abrise os ollos a un cego de nacemento. ³³ Se este non viñese de Deus, nada podería facer. ³⁴ Respondendo eles dixéronlle: -Naciches ti enteiriño en pecados, e vés a ensinarnos a nós? E botárono fóra. ³⁵ Escoitou Xesús que o botaran fóra, e atopándoo, díxolle: -Cres ti no Fillo do Home? ³⁶ Respondeulle e dixo: -E quen é, Señor, para que eu crea nel? ³⁷ Díxolle Xesús: -Pois ti víchelo, e o que está a falar contigo, ese é. ³⁸ Entón el dixo: -Creo, Señor. E adorouno. ³⁹ E dixo Xesús: -Eu vin a este mundo para xuízo, para que os que non ven, vexan, e para que os que ven, sexan cegados. ⁴⁰ Algúns dos fariseos que estaban con El escoitaron isto e dixéronlle: -E logo, nós tamén somos cegos? ⁴¹ Díxolles Xesús: -Se fósedes cegos non teriades pecado; pero porque dicides "vemos", o voso pecado permanece.