¹ Había entre os fariseos un home chamado Nicodemo, maxistrado dos xudeus. ² Este home foi onda Xesús de noite e díxolle: -Mestre, sabemos que Ti es un enviado de Deus, porque ninguén pode facer os sinais que Ti fas se non está Deus con el. ³ Respondeulle Xesús: -En verdade, en verdade che digo, se non naces de novo, non poderás ver o reino de Deus. ⁴ Díxolle Nicodemo: -Como pode alguén volver nacer sendo vello? Acaso pode entrar outra vez no seo da súa nai e nacer? ⁵ Respondeulle Xesús: -Asegúroche que todo o que non naza pola auga e o Espírito non pode entrar no reino de Deus. ⁶ O que naceu da carne é carne, e o que naceu do Espírito, é espírito. ⁷ Non te estrañes que Eu che dixera: tes que nacer de novo. ⁸ O vento sopra onde quere e ti séntelo zoar, mais non sabes de onde vén nin para onde vai. Así mesmo é quen naceu do Espírito. ⁹ Replicoulle Nicodemo: -Como pode acontecer iso? ¹⁰ Díxolle Xesús: -Ti es mestre de Israel e non o sabes? ¹¹ En verdade, en verdade che digo, falamos do que sabemos e testemuñamos do que vimos, pero vós non queredes aceptar o noso testemuño. ¹² Faleivos de cousas terreais e non credes, como ides crer as cousas celestiais? ¹³ Ninguén subiu ao ceo fora de Aquel que descendeu do ceo: o Fillo do Home. ¹⁴ Como Moisés alzou a serpe no deserto, así será levantado o Fillo do Home ¹⁵ para que todo o que cre nel, teña vida eterna. ¹⁶ Pois de tal xeito amou Deus o mundo que lle deu o seu Fillo Unixénito, para que todo aquel que cre nel non se perda, mais teña vida eterna. ¹⁷ Porque non mandou Deus o seu Fillo ao mundo para xulgalo, senón para salvalo por medio del. ¹⁸ Todo o que cre nel non é xulgado, mais quen non cre xa foi xulgado por non crer no único Fillo de Deus. ¹⁹ Nisto consiste o xuízo: a luz veu ao mundo e as persoas amaron máis as tebras que a luz, porque os seus feitos eran malos. ²⁰ Todo aquel que fai o mal odia a luz e non vén cara a ela para que os seus feitos non o delanten. ²¹ Mais aquel que practica a verdade vén cara a luz para que se vexan os seus feitos, porque veñen de Deus. ²² Máis tarde, Xesús e os seus discípulos foron até Xudea. Alí pasou algún tempo con eles e bautizaba. ²³ Xoán tamén bautizaba en Ainón, preto de Saleím, porque había alí moita auga e viñan moitos a seren bautizados, ²⁴ porque aínda non levaran a Xoán á cadea. ²⁵ Entón levantouse unha porfía entre algúns dos discípulos de Xoán e os xudeus, a propósito da purificación. ²⁶ Foron onda Xoán e dixéronlle: -Mestre, aquel que estaba contigo no outro lado do río, de quen deches testemuño, está a bautizar e todos van detrás del. ²⁷ Respondeulles Xoán: -Ninguén pode recibir nada se non lle vén dado do ceo. ²⁸ Vós podedes testemuñar de que vos dixen: -Eu non son o Mesías, eu fun mandado diante del. ²⁹ O que ten á esposa é o esposo; pero o amigo do esposo, o que está ao seu carón e o escoita, alégrase dun xeito inmenso ao escoitar a voz do esposo. Así a miña alegría é completa. ³⁰ El debe medrar, e eu diminuír. ³¹ Quen vén do ceo está por riba de todos. Quen vén da terra, da terra é e fala cousas da terra. O que vén do ceo está sobre todos. ³² El dá testemuño do que viu e escoitou, mais ninguén acepta o seu testemuño. ³³ Quen acepta o seu testemuño confirma que Deus é verdade. ³⁴ Porque Aquel a quen Deus enviou fala as palabras de Deus. Porque Deus cando dá o Espírito non ten medida. ³⁵ O Pai ama o Fillo e púxolle tódalas cousas na súa man. ³⁶ Quen cre no Fillo ten vida eterna, mais aquel que desobedece o Fillo non verá a vida, senón que a ira de Deus está sobre el.