¹ O terceiro día houbo un casamento en Caná da Galilea, e a nai de Xesús estaba alí. ² Xesús e os seus discípulos foron convidados ao casamento. ³ Cando o viño se esgotou, a nai de Xesús díxolle: -Non che teñen viño. ⁴ Xesús contestoulle: -Muller, e a ti e a min, que? Aínda non chegou a miña hora. ⁵ A súa nai díxolle aos que servían: -Facede todo o que El vos diga. ⁶ Había alí seis baldes de pedra, usados para o lavado ceremonial dos xudeus, en cada balde entraban máis de setenta litros. ⁷ Xesús ordenoulles: -Hai que encher de auga os baldes. Eles enchéronos a fartar. ⁸ Entón díxolles aos que servían: -Sacade un pouco e levádello ao mestresala. E eles foron ben mandados. ⁹ O mestresala probou a auga feita viño sen saber de onde viña (aínda que os que servían, que tiñan sacado a auga, si o sabían), falou co noivo ¹⁰ e díxolle: -Todo o mundo serve primeiro o bo viño e cando xa beberon dabondo, presenta o máis barato. Mais ti gardaches o mellor viño para o final. ¹¹ Este sinal foi o principio de todos os sinais que Xesús fixo en Caná de Galilea manifestando a súa gloria, e creron nel os seus discípulos. ¹² Despois disto, Xesús, a súa nai, os seus irmáns e os seus discípulos descenderon a Cafarnaúm e quedáronse alí varios días. ¹³ Estaba a chegar a Pascua dos xudeus e Xesús subiu a Xerusalém. ¹⁴ Atopou no templo os vendedores de bois, ovellas e pombas, e os cambiadores de diñeiro alí sentados. ¹⁵ Fixo un látego con cordas, e botounos a todos do templo coas ovellas e os bois. Ciscou os cartos e envorcou as mesas dos cambiadores. ¹⁶ Díxolles aos que vendían as pombas: -Arredádeme de aquí todo isto. A casa do meu Pai non é un mercado. ¹⁷ Lembráronse os seus discípulos do que estaba escrito: "O celo da túa casa estame a consumir". ¹⁸ Entón os xudeus preguntáronlle: -Que sinal podes amosar para dar razón do que fas? ¹⁹ Respondeulles Xesús: -Derrubade este templo e levantareino en tres días. ²⁰ Replicáronlle entón as autoridades xudías: -Levounos corenta e seis anos construír este templo e ti halo levantar en tres días? ²¹ Mais El falaba do templo do seu corpo. ²² De tal xeito que, cando foi resucitado de entre os mortos, os seus discípulos lembraron o que El lles tiña anunciado e creron na Escritura e na palabra que Xesús lles falara. ²³ Estando Xesús en Xerusalém, na festa da Pascua, moitos creron nel vendo os milagres que El facía. ²⁴ Mais Xesús non confiaba neles porque os coñecía a todos. ²⁵ Non necesitaba que ninguén lle dixera nada sobre eles, porque coñecía o que había no corazón de todos.