¹ Antes da festa da Pascua, sabendo Xesús que a súa hora chegara para pasar deste mundo ao Pai, tendo amado os seus que estaban no mundo, amounos até o fin. ² E durante a cea, como o demo xa puxera no corazón de Xudas Iscariote, fillo de Simón, que o traizoara, ³ Xesús, sabendo que o Pai puxera todas as cousas nas súas mans, e que viñera de Deus e a Deus ía, ⁴ ergueuse da cea e sacou o seu manto, e collendo unha toalla, cinguiuse con ela. ⁵ Logo botou auga nunha talla, e comezou a lavarlles os pés aos discípulos e a secarllelos coa toalla que levaba cinguida. ⁶ Entón chegou a Simón Pedro e este díxolle: -Señor, vasme lavar os pés ti a min? ⁷ Xesús respondeu e díxolle: -Agora ti non comprendes o que fago, pero despois entenderalo. ⁸ Pedro contestoulle: -Xamais me lavarás os pés! Xesús respondeulle: -Se non te lavo, non tes parte comigo. ⁹ Simón Pedro díxolle: -Señor, logo non só os pés, senón tamén as mans e a cabeza. ¹⁰ Xesús díxolle: -O que se bañou non precisa lavarse, agás os pés, pois está todo limpo; e vós estades limpos, pero non todos. ¹¹ Porque sabía quen o ía entregar; por iso dixo: non estades todos limpos. ¹² Entón, cando acabou de lavarlles os pés, colleu o seu manto, e reclinándose á mesa outra vez, díxolles: -Sabedes o que vos fixen? ¹³ Vós chamádesme Mestre e Señor, e tendes razón, porque o son. ¹⁴ Pois se Eu, o Señor e o Mestre, vos lavei os pés, vós tamén debedes lavarvos os pés os uns aos outros. ¹⁵ Porque deivos exemplo, para que como Eu volo fixen, tamén o fagades vós. ¹⁶ Con toda verdade volo aseguro: un servo non é maior que o seu Señor, nin un mensaxeiro é maior que quen o mandou. ¹⁷ Se sabedes isto, seredes felices se o facedes. ¹⁸ Non falo de todos vós, Eu coñezo os que escollín; pero é para que se cumpra a Escritura: "O que come o meu pan, levantou contra min o seu calcañar". ¹⁹ Dígovolo dende agora, antes de que pase, para que cando aconteza, creades que Eu Son. ²⁰ Con toda verdade volo aseguro: o que recibe a quen Eu mande, recíbeme a min; e o que me recibe a min, recibe ao que me mandou. ²¹ Tendo dito Xesús isto, anguriouse en espírito, e testemuñou e dixo: en verdade vos digo que un de vós hame entregar. ²² Os discípulos mirábanse uns aos outros, e estaban sorprendidos sen saber de quen falaba. ²³ Un dos seus discípulos (a quen Xesús amaba), estaba recostado no peito de Xesús. ²⁴ Entón Pedro fíxolle acenos e díxolle: -Dinos de quen fala. ²⁵ El, recostándose novamente sobre o peito de Xesús, díxolle: -Señor, quen é? ²⁶ Entón Xesús respondeu: -É aquel a quen Eu darei o pan que vou mollar. E mollando o pan, deullo a Xudas, fillo de Simón Iscariote. ²⁷ E despois do bocado, Satanás entrou nel. Entón Xesús díxolle: -O que vas facer, apura a facelo! ²⁸ Pero ningún dos que estaban recostados á mesa entendeu porque lle dixo isto. ²⁹ Xa que algúns pensaban que como Xudas tiña a bolsa dos cartos, Xesús lle dixera: merca o que precisamos para a festa, ou que dera algo para os pobres. ³⁰ E Xudas, despois de recibir o bocado, saíu axiña; e xa era noite. ³¹ Entón, cando saíu, Xesús dixo: -Agora é glorificado o Fillo do Home, e Deus é glorificado nel! ³² E se Deus é glorificado nel, Deus tamén o glorificará en si mesmo, e axiña o glorificará para sempre. ³³ Filliños, estarei convosco un pouco máis de tempo. Haberédesme buscar, e como dixen aos xudeus, agora tamén volo digo a vós: onde Eu vou, vós non podedes vir. ³⁴ Douvos un mandamento novo: que vos amedes uns aos outros; que así como Eu vos amei, así tamén vos amedes uns aos outros. ³⁵ Nisto coñecerán todos que sodes os meus discípulos, se tedes amor uns polos outros. ³⁶ Simón Pedro díxolle: -Señor, onde vas? Xesús respondeu: -Onde Eu vou, ti non es quen de seguirme agora, pero seguirasme despois. ³⁷ Pedro díxolle: -Señor, por que non podo seguirte agora mesmo? Eu darei a miña vida por ti! ³⁸ Xesús respondeulle: -Darás a túa vida por min? En verdade che digo: non cantará o galo sen que antes me teñas negado tres veces.