¹ Ўша вақтда Яҳудо ака-укаларидан ажралиб, исми Хираҳ бўлган бир адулламликнинг олдида жойлашди. ² У ерда Яҳудо исми Шуа бўлган бир канъанликнинг қизини кўрди. Шунда у уни олиб, у билан қовушди. ³ У ҳомиладор бўлиб, ўғил туғди. Яҳудо унинг исмини Эир қўйди. ⁴ У яна ҳомиладор бўлиб, ўғил туғди ва унинг исмини Онан қўйди. ⁵ Сўнг у яна ҳомиладор бўлиб, ўғил туғди. Яҳудо унинг исмини Шелаҳ қўйди. Хотини унга ўғил туққанида, Яҳудо Хазибда эди. ⁶ Яҳудо тўнғичи Эирга хотин олиб берди, унинг исми Тамар эди. ⁷ Яҳудонинг тўнғичи Эир Раббийнинг нигоҳида ярамас эди. Раббий уни ўлдирди. ⁸ Яҳудо Онанга: “Акангнинг хотинининг олдига кириб, унга уйлангин ва акангнинг уруғини тиклагин”,- деди. ⁹ Онан уруғ унга бўлмаслигини билар эди, шунинг учун акасининг хотини билан қовушаётганида, акасига уруғ бермаслик учун уни ерга тўкар эди. ¹⁰ Унинг бу қилган иши Раббийнинг қаршисида ёвузлик эди, шунинг учун У уни ҳам ўлдирди. ¹¹ Сўнгра Яҳудо келини Тамарга: “Ўғлим Шелаҳ улғайгунича отангнинг уйида бевадек яшаб тургин”,- деди. Чунки у ўзича: “Бу ҳам акаларига ўхшаб ўлмасин”,- деган эди. Тамар кетиб, отасининг уйида яшай бошлади. ¹² Узоқ вақт ўтиб, Шуанинг қизи бўлмиш Яҳудонинг хотини оламдан ўтди. Яҳудо юпангач, ўзи ҳам, у билан бирга адулламлик дўсти Хираҳ ҳам Тимнаҳга, подаларининг жун қирқувчиларининг олдига боришди. ¹³ Тамарга: “Мана, сенинг қайнатанг Тимнаҳга қўйларининг жунини қирққани кетяпти”,- дейишди. ¹⁴ У бевалик кийимларини эгнидан ечиб, ўзини ёпинчиқ билан тўсди ва ўраниб Тимнаҳ йўлидаги очиқ жойда ўтирди. Чунки у Шелаҳнинг улғайганини, уни эса унга хотинликка бермаганларини билар эди. ¹⁵ Яҳудо уни кўрганида, уни фоҳиша, деб ўйлади, чунки у юзини тўсган эди. ¹⁶ Шунда у томонга бурилиб: “Кел, сенга кирай”,- деди, (чунки у ўзининг келини эканини билмас эди.) У: “Агар менга кирсангиз, нима берасиз?”- деди. ¹⁷ У: “Мен сенга подадан улоқча юбораман”,- деди. Тамар: “Уни юборгунингизча, бирор нарса гаровга берасизми?”- деди. ¹⁸ Яҳудо: “Сенга гаровга нима берай?”- деди. У эса: “Муҳрингизни, боғичингизни ва қўлингиздаги ҳассангизни”,- деди. У буларни унга бериб, унга кирди ва Тамар ундан ҳомиладор бўлди. ¹⁹ У ўрнидан туриб кетди ва ёпинчиғини ечиб, ўзининг бевалик кийимларини кийди. ²⁰ Яҳудо аёлнинг қўлидан гаров нарсаларини олиш учун улоқчани адулламлик дўсти орқали юборди, аммо у уни топа олмади. ²¹ Шунда у шу жойнинг одамларидан: “Очиқ йўл бўйидаги фоҳиша қани?”- деб сўради. Улар: “Бу жойда ҳеч қанақа фоҳиша йўқ эди”,- дейишди. ²² У Яҳудонинг олдига қайтиб: “Мен уни топа олмадим, яна ўша жойнинг одамлари ҳам: Бу жойларда фоҳиша йўқ эди,- дейишди”,- деди. ²³ Яҳудо: “Буни ўзига олсин, фақат биз шарманда бўлмасак бас: Мана, мен бу улоқчани юбордим, сен эса уни топа олмадинг”,- деди. ²⁴ Уч ойлар ўтганидан сўнг, Яҳудога: “Келининг Тамар зино қилибди ва шу зинодан ҳомиладор ҳам бўлибди”,- дейишди. Яҳудо: “Уни олиб чиқинглар, у ёндирилсин”,- деди. ²⁵ У олиб чиқаётганларида, қайнатасига: “Мана, бу нарсаларнинг эгасидан ҳомиладорман,- деб айттириб юборди,- қараб кўринг, бу муҳр, боғич ва ҳасса кимники?”. ²⁶ Яҳудо буларни таниб: “У мендан кўра ҳақроқ, чунки мен уни ўғлим Шелаҳга олиб бермадим”,- деди. Сўнг унга бошқа тегмади. ²⁷ Туғруқ вақтида унинг қорнидаги эгизаклар эканлиги билинди. ²⁸ Туғруқ вақтида уларнинг бири қўлини чиқарганида, доя унинг қўлидан ушлаб: “Буниси биринчи чиқди”,- деб унга алвон ип боғлади. ²⁹ Аммо у қўлини ортга тортиб олди ва, мана, иккинчиси чиқиб келди. Шунда доя: “Тўсиқни қандай ёриб ўтдинг?”- деди. Шунинг учун унга Перез, деб исм қўйишди. ³⁰ Сўнгра қўлида алвон ипи билан акаси чиқиб келди. Унга Зераҳ, деб исм қўйишди.