¹ Entón Xacob chamou aos seus fillos, e dixo: "Xúntádevos, e contareivos o que vos a acontecer nos días vindeiros. ² Achegádevos e oide fillos de Xacob. Escoitade ao voso pai Israel." ³ Rubén, ti es o meu primoxénito, a miña fortaleza, e o principio do meu vigor, principal en honor, e principal en poder. ⁴ Impetuoso como as augas, non serás o primeiro, por canto subiches ao leito do teu pai. Degradácheste, subindo ao meu estrado. ⁵ Simeón e Leví son irmáns. Armas de violencia son as súas espadas. ⁶ No seu consello non entre a miña alma, nin o meu espírito se xunte á súa asemblea, pois na súa ira asasinaron homes, e por placer mutilaron bois. ⁷ Maldita a súa ira, tan violenta, e a súa furia, tan cruel. Espallareinos entre Xacob, e farei que se dispersen en Israel. ⁸ Xudá, os teus irmáns alabarante. A túa man estará no pescozo dos teus inimigos. Inclinaranse ante ti os fillos do teu pai. ⁹ Xudá é un cachorro de León. Meu fillo, das túas víctimas subiches. El botouse como león e como leoa. Quen se atreverá a espertalo? ¹⁰ Non se quitará o cetro de Xudá, nin a vara de mando de entre os seus pés, até que chegue Silo. As nacións obedecerano. ¹¹ Amarrando o seu burro á vide, e a cría da súa asna á cepa. Lavou en viño o seu vestido, e a súa roupa en sangue de uvas. ¹² Os seus ollos son vermellos como o viño, e os seus dentes brancos como o leite. ¹³ Zabulón vivirá á veira do mar. Será porto de navíos, e a súa fronteira até Sidón. ¹⁴ Isacar, asno forte, tumbado entre dous curráis. ¹⁵ Viu que o descanso era bo, e a terra agradable. Dobrará o seu ombreiro para cargar e será servo. ¹⁶ Dan xuzgará ao seu pobo como unha das tribos de Israel. ¹⁷ Será Dan serpe xunto ao camiño, víbora xunto ao sendeiro, que morde os talóns do cabalo e bota o xinete cara atrás. ¹⁸ Oh IHVH, a túa salvación agardo. ¹⁹ Gad, atracadores o atacarán, máis el atacaraos a eles nos seus talóns. ²⁰ O pan de Aser é apetitoso, e daralle delicias ao rei. ²¹ Neftalí é unha cerva solta, que está dando femorsísimas crías. ²² Xosé é un brote fructífero, unha rama fructífera xunto á fonte, e as súas pólas soben polo muro. ²³ Os arqueiros o amargaron, disparáronlle e acosárono. ²⁴ Pero o seu arco mantívose firme, e as súas mans fortalecéronse debido ás mans do Poderoso de Xacob, por causa do Pastor, a Roca de Israel. ²⁵ O Deus de teu pai axudarache, o Deus Todopoderoso bendecirache con bendicións do ceo darriba bendicións das profundidades de abaixo, e bendicións dos peitos e do ventre. ²⁶ As bendicións do teu pai son maiores que as bendicións dos meus proxenitores, ata o límite dos montes eternos. Sexan elas para a cabeza de Xosé, e para a fronte do consagrado entre os seus irmáns. ²⁷ Benxamín, lobo depredador. Pola mañá devorará a presa, e pola tarde repartirá despoxos. ²⁸ Todas estas son as doce tribos de Israel, e isto foi o que lles predixo o seu pai, bendicíndoos a cada quen segundo a bendición que lle correspondía. ²⁹ Despois deulles instruccións e díxolles: "Eu vou a reunirme co meu pobo, sepultádame cos meus pais na cova que está no campo de Efrón o heteo, ³⁰ na cova que está no campo de Macpela, fronte a Mamre, na terra de Canaán, a que mercou Abraham co campo de Efrón heteo como propiedade para sepultura. ^{31 32 33} Alí enterraron a Abraham e á súa muller Sara. Alí sepultaron a Isaac e a súa muller Rebeca, e alí enterrei eu a Lea. O campo e a cova que hai nel foron mercados aos fillos de Het." Cando Xacob rematou de darlle instruccións aos seus fillos encolleu os seus pés na cama, e expirou, e foi reunido ao seu pobo.