¹ عیسی رودِ اُردنِ جَه وَأگردست و روح القدس جَه پُر بو، و روح القدس اونَ بیابانِ طرف هدایت کوده. ² چهل روزِ رِه، ابلیس بیابانِ دورون اونَ وسوسه بوکود، و اَ روزانَ عیسی چیزی نوخورد، آخر سرِ اونَ ویشتا بوبَست. ³ ابلیس اونَ بوگوفت:«اگر تو خدا پسری، اَ سنگَ بوگو تا نان بیبِه» ⁴ عیسی اونَ جواب بدَه:« بینیویشته بوبَسته کی؛ اِنسان فقط نانِ مرَه زندگی نوکونه» ⁵ بأزن ابلیس اونَ بوبورد ایتِه پیلِه کوه جُر، و ایتِه چوم بِهم زِئِنِ میَأن، همۀ جهانِ مملکتانَ اونَ نیشان بدَه. ⁶ و عیسی یَ بوگوفت:« اَ مملکتانِ همۀ قدرتُ ثروتَ تِرَه بِخشم، چون اَشَأنِ اختیار مرَه بیسپأرده بوبَسته و هر کیَه کی بخَأیم تَأنم فَأدم، ⁷ اگر مرَه سوجده بوکونی، همۀ اَشَأن، تی شین بِه» ⁸ عیسی جواب بدَه:«ای شیطان، بینیویشته بوبَسته؛ خداوند، تی خدایَ پرستش بوکون، و فقط اونَ خدمت بوکون» ⁹ بازن ابلیس اونَ بوبورد اورشلیم، و معبدِ بامِ لچه گی سر بنَه و اونَ بوگوفت:«اگر تو خدا پسری، ترَه جی اَ جُر تَوَأد بیجیر، ¹⁰ چونکی بینیویشته نَهَه؛ خدا خو فرشتأنَ اوسه کونه تا ترَه بپَائِد، ¹¹ و ترَه خوشَأنِ دسَانِ رو بیگیرِد، کی نوکونه تی پا ایتَه سنگَ بوخوره» ¹² عیسی اونَ جواب بدَه: «بوگوفته بوبَسته؛ خداوند تی خدایَ اِمتحان نوکون» ¹³ وختی اِبلیس همه جوره اونَ اِمتحان بوکود، تا مدتی اونِ جَه دس بِکِشِه. ¹⁴ عیسی روحِ قدرتِ اَمرَه دوباره وَأگردست جلیل، و اونِ خبر همۀ اون منطقه میَأن چو دکفت. ¹⁵ عیسی اوشَأنَ کنیسه یانِ دورون، تعلیم دَأئِه، و همه اونِ جَه تعریف کودد. ¹⁶ اون بوشو ناصره، جایی کی پیلَه بوستِه بو، و شنبه روزِ رِه، اوجور کی رسم بو بوشو کنیسه، و ویریشت تا خدا کلامَ تِلاوت بوکونه. ¹⁷ اونموقع اِشعَیایِ نبی طومارَ اونَ فَأدَد. وختی طومارَ بازَه کود، قسمتی یَ بیافت کی بینیویشته بو: ¹⁸ «خداوندِ روح می رو قرار دَأره، چون خداوند مرَه مسح بوکوده تا فقیرانَ مُژده بِدِم، و مرَه اوسِه کود تا بیشکفتِه دیلانَ شفا بِدِم، و خبر بِدِم، اسیرَأنِ رهاییَ و کورَأنِ دِئِنَه. و مظلومانَ آزادَه کونم. ¹⁹ و همه تَانِ گوش فَأرِسَأنم، کی وخت اون بِرِسِه دَأرِه کی خداوند، انسانَ نجات بِدِه.» ²⁰ بأزن عیسی طومارَ دَبستُ و فَأدَه کنیسه مسئولِ دس و بینیشت. همه کنیسِه دورون اونَ فَأندِرِستِد، ²¹ اونموقع شروع بوکود گب زَئَن و اَطو بوگوفت: «وختی ایمروز اَ نیویشته یَه گوش دَئَن دیبید، حقیقت پیدا کود.» ²² همه اونَ تحسین کودد و جی گبایِ فیض آمیزی کی به زبانَ اَورده تعجُب بوکوده بود و گوفتِد: «مگر اَ یوسفِ پسر نیه؟» ²³ اوشَأنَ بوگوفت:«حتماً خَأئید اَ میثالَ مرِه بوگوئید کی؛ ای طبیب، خودتَ شفا بِدِن! و مرَه گوئیدی؛ بیشتَأوستیم کَفَرناحومِ دورون مُعجزه بوکودی، هَسَه اَیَه تی شهرِ دورونم معجزه بوکون.» ²⁴ و ایدامه بدَه و بوگوفت:«اَنَ بدَأنید کی هیچ پیغمبری خو شهرِ دورون مردمِ مقبول نوبوست. ²⁵ الیاسِ پیغمبرِ موقع، وختی آسمان سه سال و نیم دبَسته بوبَست و همۀ سرزمینَ خوشکسالی سختی بیگیفت، یقین بدَأرید کی بیوه زناکانِ زیادی اسرائیلِ دورون ایسَه بود، ²⁶ اما الیاس هیچکودامِ ورجَه اوسه نوبوست، بلکی اوسه بوبَست ایتِه بیوه زنِ ورجَه در شهرِ صَرَفَه کی سرزمینِ صیدون میَأن نَهَه بو. ²⁷ اِلیشَع نبی ایام هم، جوذامیای زیادی اسرائیلِ میَأن ایسَه بود، ولی هیچکودام، جی خوشَأنِ جوذام پاکَ نوبوستد، و فقط «نَعمانِ سوری» شفا پیدا کود.» ²⁸ کسایی کی کنیسِه دورون ایسَه بود، وختی اَ گبانَ بیشتَأوستد، عصبانی بوبَستد، ²⁹ و ویریشتد و اونَ فَأکِشِد بوبوردد قُله کوهی جُر، کی اوشَأنِ شهر اونِ رو چَأکوده بوبَستِه بو، و خَأستِد عیسی یَ جی او جُر تَأوَدد بیجیر. ³⁰ ولی اون اوشَأنِ میَأنِ جَه دوارست و خو راهَ بوشو. ³¹ عیسی بوشو کفرناحوم کی ایتَه جی شهرایِ ایالتِ جلیلِه، و روزایِ سَبَّت، مردمَ تعلیم دَئِه. ³² و مردم جی اونِ تعلیم دَئَن حیرانَ بوستِه بود، چره کی اونِ گب زَئَن اِقتدارِ اَمرَه بو. ³³ کنیسِه دورون ایتَه مردای ایسَه بو کی روحِ خبیث دَأشتِه، اون صدایِ بلندِ اَمرَه فریاد بزَه: ³⁴ «ای عیسایِ ناصری، اَمرَه چی کار دَأری؟ بأمویی اَمرَه هلاکَ کونی؟ ترَه شِنَأسم کیسی، ای خدا قُدوس» ³⁵ عیسی اونِ سر فریاد بوکود و بفرماست:«ساکت بوبونُ اونِ جَه بیرون بیا» هو لحظه دیوِ روح، او مردَ، مردمِ چومِ جولو جَه بزَه به زمین و بی اَن کی مردایَ آسیبی بِزِنِه، اونِ جسمِ جَه بیرون بأمو. ³⁶ مردم همه تَه حیران ایسَه بود و فَأندِرِستِد و همدیگرِ جَه وَأورسِه ئِد: «اَ دِ چوجور کلامی ایسِه؟ اون قوّت و قدرتِ اَمرَه ارواحِ خبیثَ فرمان دِهِه، و اوشَأنم مردمِ جَه بیرون اَیِد» ³⁷ و اَطو اونِ شُهرت همۀ اون حوالی میَأن پخشَ بوست. ³⁸ و جی کنیسه ویریشت و بوشو شمعونِ خانه. شمعونِ زنمار بدجور تب بوکوده بو، عیسی یَ التماس بوکودد کی اونَ شفا بِدِه. ³⁹ پس بأمو اونِ رختخوابِ جُر، و توندی اَمرَه تبَ اَمر بوکود ، و اونِ تب قطعَه بوست، و اون سریع ویریشت و شروع بوکود اوشَأنِ جَه پذیرایی کودَأن. ⁴⁰ مغرِبِ رِه، مردمی کی مریض دأشتِد خوشَأنِ مریضانَ بأوردد عیسی ورجَه. او جرگه ناخوشانِ میَأن همه جور مریض ایسَه بو. اونم هر کودام جی اوشَأنَ دس نَئِه شفا دَئِه. ⁴¹ دیوَأنم جی خیلیان بیرون اَموده و ناله کونان گوفتد:«تو خدا پسری» ولی اوشَأنَ قدغن کوده و وَأنَأشته کی گب بِزِنِد، چره کی دَأنِستِد کی اون مسیحِه. ⁴² وختی روزَ بوست، عیسی شهرِ جَه بوشو به ایته خلوتِ جیگا. مردمِ زیادی اونِ دونبال گردستِد، وختی فَأرِسِد جایی کی اون ایسَه بو، تقلا بوکودد وَأنَلد کی اون جی اویَه بیشِه. ⁴³ عیسی اوشَأنَ بوگوفت:«من وَأستی خداوندِ ملکوتَ شهرایِ دیگرِ میَأنم مژده بِدِم، چره کی هَ کارِه وَسی اوسه بوبَستم.» ⁴⁴ پس ایالت جلیلِ دیگر کنیسِه یانِ دورون هم موعظه کوده.