1
ایروز کی عیسی دریاچه «جنیسارِت» ورجَه ایسَه بو و مردم اونَ دؤرَ کوده بود و جی هر طرف فیشار اَوردد تا خدا کلامَ بیشتَأود،
2
دریا کنارِ جَه دو تَه کِرجی بیدِه کی صیادان اوشَأنِ جَه بیرون بأمو بود و خوشَأنِ دامانَ شوستَأن دوبود.
3
پس ایتَه جی اون کِرجیانَ کی شمعونِ شین بو سوارَ بوست و اونِ جَه بخَأست کی کِرجیَ ایبچِه ساحلِ جَه دورَ کونه، بأزن اونِ دورون بینیشت و مردمَ تعلیم بدَه.
4
وختی اونِ گبَان تومامَ بوست، شمعونَ بوگوفت:«کِرجی یَ بوبور جایی کی عُمق بدَأره، و تی دامانَ به آب تَأوَأد.»
5
شمعون جواب بدَه:«ای اُستاد، تمامِ شبَ سختی اَمرَه تقلا بوکودیم، ولی چیزی نیگیفتیم، هَسَه چون تو گوفتَأن دَری، اَمی دامانَ آبِ میَأن تَأوَدیم»
6
وختی اَ کارَه بوکودد، اوقدر ماهی بیگیفتد کی نزدیک بو اَشَأنِ دام وأچرَئِه.
7
و خوشَأنِ رِفِقانَ کی اوی تَه کِرجی دورون ایسَه بودَ ایشاره بوکودد کی بایِد اَشَأنَ یاور بِدِد. اوشَأنم بأمود و هر دو تَه کِرجی یَ ماهی جَه پُرَ کودد، جوری کی نزدیک بو کِرجیان بوشود آبِ جیر.
8
شمعونِ پطرس وختی اَنَ بیدِه، بِکِفت عیسی پا ورجَه و بوگوفت:«جی من دورَ بون ای خداوند، چونکی من گوناهکارم»
9
اوشَأن، اوقدر ماهی بیگیفته بود کی خودشَأن، وحشت بوکوده بود.
10
یعقوب و یوحنا، زِبِدی پسرأنم کی شمعونِ همکار بود، هَ حالَ دَأشتِد. عیسی شمعونَ بوگوفت:« نِوَء ترسِن، جی اَن پس مردمَ صید کونی»
11
وختی اوشَأن کِرجیانَ بَأوردد ساحل، همه چیَه وِلَ کودد و اونِ دونبال راه دِکفتِد.
12
ایروز کی عیسی ایته جی شهرانِ دورون ایسَه بو، مردی بأمو کی اونِ تمامِ بدنَ، جوذام بیگیفته بو. وختی اون عیسی یَ بیدِه، خوره تَأوَأده عیسی پا جیر و التماس اَمرَه بوگوفت:«ای آقا، اگر بخَأیی تَأنی مرَه پاکَ کونی»
13
عیسی خو دسَ درازَ کود و اونَ لمس بوکود و بوگوفت:«خَأیم، پاکَ بون» فوری اون مردایِ جوذام، جی میَأن بوشو.
14
بازن بوگوفت:«هیچ کیَه چیزی نوگو، بوشو کاهنِ ورجَه و ترَه نیشان بِدِن، و تی طهارتِ رِه، اون قربانیانی کی موسی اَمر بوکوده یَ تقدیم بوکون، تا اوشَأنِ رِه شهادتی بیبه»
15
ولی بازم اونِ کارانِ خبر همه جا چو دکفته و مردمِ ویشتری جمعَ بوستِد تا اونِ گبَانَ گوش بِدِد و خوشَأنِ مرَضَأنِ جَه شفا پیدا کوند.
16
اما ویشتر وختان عیسی شوئِه خلوت جیگا و تنایی دوعا کوده.
17
ایروز عیسی تعلیم دَئَن دوبو و فَریسیان و شریعتِ معلمان، جی همۀ شهرایِ جلیل و یهودیه، و حتی جی اورشلیم بأمو بود و اونِ دؤر نیشتِه بود. و خدا قدرت، بیمارانِ شفا دَئَنِ رِه، اونِ اَمرَه بو.
18
کی ایمرتبه چن نفر بأمود کی ایتَه فلجَ تختی رو بدس دَأشتِد و خَأستِد کی اونَ خانه دورون بوبورد و عیسی نیشان بِدِد.
19
ولی چون جمعیت ازدحام بوکوده بو و راهی پیدا نوکودد، بوشود خانه بامِ جُر، و سُفالانِ میَأنِ جَه، اونَ، اونِ تختِ اَمرَه فَأدد بیجیر و جمعیتِ وسط، عیسی پا ورجَه بنَد به زمین.
20
وختی عیسی اوشَأنِ ایمانَ بیدِه، اونَ بوگوفت:«ای مرد، تی گوناهان بِبِخشه بوبَست»
21
اونموقع فریسیان و عُلما، خوشَأنِ رِه به فکرَ شُد و بوگوفتد:«اَن دِ کیه کی کُفر گوفتَأن دِرِه؟ جُز خدا کی تَأنِه گوناهانَ بِبِخشِه؟»
22
عیسی اوشَأنِ فکرَ، درک بوکود و بوگوفت:«چره شیمی دیلِ دورون اَجور فکر کونید؟
23
کای تَه گوفتَأن راحتره؟ تی گوناهان بِبِخشِه بوبوست، یا اَنکی؛ تی جا جَه ویریز و راه بوشون؟
24
هَسَه، شمره ثابت کونم کی اِنسانِ پسر، زمینِ رو قدرت دَأره کی گوناهانَ بِبِخشِه» بازن وَأگردست اون فلجِ مرداکَ بوگوفت:«ترَه گوفتَأن دِرِم ویریز، تی رختخوابَ جمعَ کون، و بوشو به خانه»
25
اونم هو لحظه اوشَأنِ چومِ جولو ویریشت و اون دوشکی کی اونِ رو خوفتِه بویَ اوسَأد، و هَطو کی خدایَ شُکر کودَأن دوبو، بوشو خو خانه طرف.
26
همه تعجب بوکوده بود و خدایَ شُکر کودد و ترسِ اَمرَه گوفتِد:«ایمروز چیزایِ عجیبی بیدِه ایم»
27
بازن عیسی جی اون خانه بوشو بیرون و ایتَه باجگیرَ بیدِه، کی خو محلِ کارِ جَه نیشتِه بو و «لاوی» نام دَأشتِه. عیسی اونَ بوگوفت: «می دونبال بیَأ»
28
اونم هو لحظه ویریشت و همه چیَه وِلَ کود و اونِ دونبال راه دکفت.
29
لاوی خو خانه میَأن ایته پیلِه مهمانی عیسی رِه بیگیفت، و خیلی جی باجگیران و مردم، اوشَأنِ اَمرَه سُفره دؤر بینیشتد.
30
ولی فریسیان و اوشَأنِ عُلما، عیسی شاگردانِ جَه ایراد بیگیفتد و بوگوفتد:«چره باجگیرانُ گوناهکارانِ اَمرَه بینیش ویریز و بوخور وأخور کونید؟»
31
عیسی جواب بدَه:«کسایی کی ساق و سلامتد کی طبیب نِخَأید، بلکی مریضَأن خَأیِد.
32
من نأموم کی دوروستکارانَ دعوت بوکونم کی توبه بوکوند، بلکی بأموم تا گوناهکارانَ دعوت بوکونم.»
33
پس اونَ بوگوفتد:«یحیی شاگردان ویشتر وختان روزه گیرِد و دوعا کوند، فریسیانِ شاگردانم هَ کارهَ کوند، اما تی شاگردان همیشه خوردَأن دِرِد»
34
عیسی جواب بدَه: «ایته جشنِ عروسی دورون، تا موقعی کی داماد اویَ ایسَه، آیا تَأنید دامادِ دوستانَ بیگید؛ روزه بدَأرید؟
35
اما موقعی فَأرِسِه کی دامادَ جی اوشَأن گیرِدِه، او ایّامِه کی اوشَأن روزه گیرِده.»
36
و میثالی اوشَأنِ رِه بزَه:«هیچکی جی تازه رخت، ایته تیکه پارچه وَأنوینِه تا ایتَه کُهنه رختَ پینیک بِزِنه، چره کی اگه اَ کاره بوکونه، هم تازه رختَ پارَه کوده دَأره، هم اَنکی تازه پارچه، کُهنه رختِ رو پینیک خوبی نیه.
37
و هیچکی تازه شرابَ، کُهنه مَشکِ دورون دونکونه، چره کی اگر اَ کارَه بوکونه، تازه شراب، کُهنه مَشکَ ترکانه، و هم شراب فیوِه و هم مَشکان جی میَأن شُد.
38
بلکی تازه شرابَ، وَأستی تازه مَشکِ دورون دوکود، تا هر دو تَه سالم بمَأند.
39
و کسی نیه کی کُهنه شرابَ بوخوره و جی اون پس، تازه شراب بخَأیِه، چره کی گویه؛ کُهنه شراب بهتره»