અધ્યાય ૨૩
1
તીયા ઈસુએ લોકાહાય ને પોતાણા ચેલાહાય કય કા,
2
"શાસ્ત્રીઓ ને ફરોશીઓ મુસાણે આસન પાર બેહેતા હા;
3
હીયા હારું જી કાંઈ તે તુમાહાઈ કય,તી કરા ને પાલા ;ફણ તીયા ણે કામથી દૂર રયા,કેહે કા તે જી બોનતા હા તીયા પ્રમાણે કરતાં નાથ.
4
કેહ કા ભારી ને પાલવાણ મુશ્કેલી પળે એવો બોજા તે માણાહાય બાંધાહ પાર ચઢાવતા હા,ફણ તો પોતે પોતાણી આગલીથી ફણ તીયાણે ખહીળને માંગતા નાથ;
5
માણેહે તીણાહાય હેદતતે હેતુથી તે પોતાણે બદે કામ કરતાં હા;તે પોતાણા સ્મરણપત્રોની પલે બનાવતા હા ને પોતાણા નુગળાહાય કોરને વધારતા હા.
6
વલી ખાવાણી મુખ્ય જાગા,ને સભાસ્થાનોમાં મુખ્ય આસન,
7
ને ચૌટાંઓમાં સલામને તીણાહાય 'ગુરુ ' કઈ એવ તીણા હાય ગમત હા,
8
ફણ તુમે પોતાણે 'ગુરુ' નખે કવળાવતા ;કેહ કા તુમારે એક જ ગુરુ હા ને તુમે બદા ભાહાં હા,
9
પૃથ્વી પાર તુમે કોઈ માણાહાણે તુમારે બાપની કવાણો,કેહે કા એકજો સ્વર્ગમાં હા,તોજ તુમારે બાપ હા.
10
તુમે પોતાણે 'સ્વામી ' ફણ નખે કવળાવતા,કેહ કા એકુજ,જો ખ્રિસ્ત,તો તુમારે સ્વામી હા.
11
ફણ તુમારામાં જે મોટો હા તો તુમારે સેવક બની.
12
જો કોઈ પોતાણે ઉંચો કરી,તીયાણે નીચો કરવામાં આવી ; ને
ભે પોતાણે નીચો કરી .તીયાણે ઉંચો કરવામાં આવી.
13
ઓ શાસ્ત્રીઓ તથા ફરોશીઓ,ઢોગીઓ,તુમાહાય અફસોસ હા ! કેહે કા માણાહાય આગાલ તુમે સ્વર્ગણરાજ્ય બંદ કરતાં હા ;કેહે કા તીયામાં તુમે પોતે પેસતા કાઈની,ને જી જાણે માંગતા તીયાણે તુમે જાવા દેતા કાઈની.
14
ઓ શાસ્ત્રીઓ ને ફરોશીઓ,ઢોગીઓ,તુમાહાય અફસોસ હા ! કેહે કા તુમે વિધવાઓહોય ઘર ખાઈ જાતા હા.દેખાવો કરને લાંબી પ્રાર્થના કરતાં હા,તીયા હારુ તુમાહાય મોટી સજા ભોગીવવા પળી.
15
ઓ શાસ્ત્રીઓ તથા ફરોશીઓ,ઢોગીઓ તુમાહાય અફસોસ હા ! કેહે કા એક ચેલો બનાવણે હારુ તુમે સમુદ્રને પૃથ્વીમાં ફિયરા કરતાં હા;ફણ તેવ હોવે ત્યાં તુમે તીયાણે તુમારે કરતાં વદારે નરકણો ફગીદાર બનાવતાં હા.
16
ઓ આદળાહાય દોરનારાઓ તુમાહાય અફસોસ હા ; કતાં હા કા,"જો કોઈ ભક્તિસ્થાનના સમ ખાય તે તીયામાં કાંઈ વાદોની ;ફણ જો કોઈ ભક્તિસ્થાનમાંણા સોનાણો સમ ખાય તો તીયાથી તો બાદાયનો હા ;
17
ઓ મૂર્ખાને આદળાઓ,વધારે મોટ કાણ હા ? સોનો કા સોનાણે પવિત્ર કરનાર ભક્તિસ્થાન ?
18
ને તુમે કતાં હા કા,'યજ્ઞવેદીના સમ ખાય તો તીયામાં કાંઈ વદો કાઈની ; ફણ જો કોઈ તીયા ઉપરના અર્પણના સમ ખાય તે તો તીયાથી બાદાયનો હા ;
19
ઓ આધળાઓ,વિષેશ મોટો કાણ હા ? અર્પણને પવિત્ર કરનારી યજ્ઞવેદી ?
20
હીયા હારુ જે કોઈ યજ્ઞવેદીની સમ ખાય તો તે તીયાણે ને જી બધઅ તીયા પાર હા,તીયાણો ફણ સમ ખાતો હા.
21
જો કોઈ ભક્તિસ્થાનનો સમ ખાતો હા,તે તીયાણો ને તીયામાં જી મૂકીન હા તીયાણે ફણ સમ ખાતો હા,
22
જે સ્વર્ગના સમ ખાતો હા,તો ઈશ્વરનો આસનણા ને તીયા પાર બેસનારના ફણ સમ ખાતો હા,
23
ઓ શાસ્ત્રીઓ,ફરોશીઓ,ઢોગીઓ તુમાહાય અફસોસ હા ! કેહે કા ફુદીનાણો,હુવાણો ને જીરાણો દસમા ભાગ તુમે આપતાં હા ; ફણ નિયમશાસ્ત્રની અગત્યણી વાતો,એટલે ન્યાય,દયા,ને વિશ્વાસ,તે તુમાહાય પળતા મુકતા હા ; તુમારે ઈ કરવાણ,ને ઈયા હારી તે ફણ પળતા મુકવાણી જરૂર કાઈની હોતની.
24
ઓ આદલાંહાય દોરનારાઓ,તુમે મરછરણે ગાળી કાડતા હા ,ફણ ઉંટળાણે આખો ગીલી જાતા હા. !
25
ઓ શાસ્ત્રીઓ ને ફરોશીઓ,ઢોગીઓ તુમાહાય અફસોસ હા ! કેહ કા તુમે થાલી ને વાટકો બાયરેથી સાફ કરતાં હા.ફણ તીયાણે અંદર જુલમ ને અન્યાય ભરીના હા.
26
ઓ આદલા ફરોશી તું પેલાં થાલી ને વાળકો અંદરથી સાફ કર કા,જેથી તો બાએરેથી ફણ સાફ હોઈ જાય.
27
ઓ શાસ્ત્રીઓ ને ફરોશીઓ,ઢોગીઓ,તુમાહાય અફસોસ હા ! કેહ કા તુમે ધોળેલી કબરના જેવા હા.જે બાએરેથી શોભાયમાન દેખતો હા ખરો,ફણ અંદરથી મારીનાહાય હાળકાને દરેક અશુદ્ધથી ભરીની હા.
28
તેહેજ તુમે ફણ માણાહાય આગાલ બાએરેથી ન્યાયી દેખાળતાં હા ખરા,ફણ અંદરથી ઢોગથી ને ભુડાઈધી ભરીના હા.
29
ઓ શાસ્ત્રીઓ,ને ફરોશીઓ,ઢોગીઓ,તુમાહાય અફસોસ હા ! કેહે કા તુમે પ્રબોધકો હાય કબર બાદતાંહા ને ન્યાયીઓની કબર શણગારો છો.
30
ને કતાં હા કા,"જો આમે આમારે બાપદાદા હોય સમયમાં હોત,તો તીયાણે હારી પ્રબોધકોહૉય હત્યાંણા ફગીદાર ની હોવતા ;
31
તીયા હારુ પોતા વિષે સાક્ષી આપતાં હા કા પ્રબોધકોહાય મારી નાખનારાહાય દીકરા તુમેજ હા.
32
તે તુમારે બાપદાદાહોય માય ફરી દિયા .
33
ઓ સર્પો,સપોણા વંશ નર્કની શિક્ષાથી તુમે કેવી રીતે બચાહા?
34
તુમે હેદહા,પ્રબોધકોને જ્ઞાનીઓને તથા શાસ્ત્રીઓને હાય તુમારે પાહી મોકીનતો હામ;તુમે તીયાણે માણા કતરાક જણાહાય મારી નાખવાહા,વધસ્તંભ જોળાવહા,તીયાણમાણા કતરાક તુમારે સભાસ્થાનમાં કોરડા મારાવી ને નગરે નગર તીણાહાય પાછાલ પળી.
35
કા ન્યાયી હાબેલના લોહીથી તે બારાખ્યાના દીકરા ઝખાર્યા,જીયાણે મંદિરની તથા યજ્ઞવેદીની વચ્ચે તુમાહાય મારી નાંખ્યો,તિયાણા લોહી હુદી જે બધા ન્યાયીઓહાય લોહી પૃથ્વી પાર વવળાવવામાં આવન તી તુમારે પાર આવી.
36
હાય તુમાહાય હારાજ કતો હામ કા,ઈ બધ ઇયા પેઢીણે માથે આવી.
37
ઓ યરુશાલેમ,યરુશાલેમ,પ્રબોધકોને મારી નાખનાર,તોરે પાહી મોકનીનાહાય પથ્થરે મારનારા જેહે મરઘી પોતાણે બચાહાય પાંખળા તલે ફેગે કરતી હા,તેહે તોરે છોકરાહાય એકઠે કરવાણ મયે કતરી વાર ચાહય ;ફણ તુમાહાય ચાહય કાઈની !
38
હેદા,તુમારે હારુ તુમારે ઘર ઉજ્જળ બની ગહા.
39
કેહે કા હાય તુમાહાય કતો હામ કા ;જ્યા હુદી તુમે એહે ની કહા કા,'પ્રભુણે નામ જો આવતો હા તો આશીર્વાદિત હા,ત્યાં હુદી હવેથી તુમે મને ની દેખાહા."