अध्याय ५
1
फासो येशु आने तिया चेलाहा फुगारा तियुवेला गीया गरसेकर नाव गावावेला गिया.
2
तो उडीमेने उतत्ताच एक अशुद्ध आत्मो लागलो एक माहु माहनाम ने निगता तीयाल मिल्यो.
3
तो माहानाम रेतालो आने तियाल हाकली की बांधलो आथो. आने तियाल गाठवुलो केडालुज हिम्मत नेय आथी.
4
कारण तियाल खुब दाव हाकलीकी आने दोडाकि बांधीन थोवतले. आने तो हाकलया आने दोडान बी टुकडा टुकडा किन तोडी टाकतलो.तियाले वंशुंंम लावुलो हिंमत केडामेज नाय आथी.
5
तो रात आने दिही माहानुम आने डोगुम रिन बोंबलुतो फिरतलो आने तो डोगडावाय सोताल ईजा केअतलो .
6
येशु देवाल दुरने वेताच तो माहु दौवडूतो आलो आने येशु देवा पागे पोडा लाग्यो.
7
आने खुब मोडाकी बोबलीन तो आखा लाग्यो, “हे येशु ,जीवना देवा पोयरा तु वचमे काहा पोडतो हो ?” आय तुल देवा शपथ लेवाहु, मान वोखोमा केरावो.
8
काहाकी इशु तियाल आखतलो “ओ पुथडा ईया माहामेने निगी जो.”
9
यियाल तियाय फुच्यो ”तो नाव काय हाय?” तियाय तियाल जवाब देदो “मा नाव सोन्य हाय.”
10
आने आमाहने ईया देशामेने काढोमा. एहेकी तो तियाल कालावाला किन आखतलो.
11
तिही डोगा तेडील डुकरा एक मोडो टोलो चरतलो.
12
ताहा तियाल पुथडाय कालावाला केयी आने "आमुहु तिया डुकराम विहीजाजी, आम्हान तियावेला जा दे".
13
फासो तियाल येशुय आदेश देदो. तहा ति पुथडा आत्मा तियामने निधीन डुकरामे विही गियी आने तीही सुमारे दोन हजार डुकरा टोलो तुरुत दौडतेच जायने डोगा कोरीलने फुगारा मे पोड्ये आने पायाम बुडीन मोय गिये .
14
डुकरा सांबालनारे नाही गीये आने गावाम आने खेताअ मोलाम रेनारा लोकहा तिया आख्यो, ताहा काय वेयो ई वेरा खातुर लोक तिही आला.
15
तो ईशु देवा पाही आलो ता तो पुथडाय तेलो माहु आने जिया माहाम जे सोन्य आथे आने पोतडे पाेविन तो माहु सुद्हीम अविन हारो देखायो ताहा तिया लोकाहान बीक लागी.
16
जियान तीयाल वेला तियान पुथडा लागला माहाल काय वेयो तियाहा आने डुकराबारामे खेरी गोठ खुब लोकाहान आख्यो.
17
ताहा तिहीने माही “आमा गावामेने तिंगी जा” खातुर ईसु देवाल कालावाला केरा लाग्या.
18
फासो येशु मेने हारो वेलो माहु येशु पाही जायन तियाल कालावाला केतलो की मान भी तुमा आरी लि जा.
19
काहा की तिया माहाल आवोमा ऐहकी आख्यो, फासो तियाल आख्यो तु तो खाजगी को जातुलाही जो आने येशुय तो जीवनाम कौअतो मोडो चमत्कारा कामे केअयो आने तो उपे केहकी दया केयी ती तु तियान आख.
20
तो तिहीने निघी जायने येशु देवाय तिया जीवनाम जे काय मोडे कामे केले आथे ते दकापलीस तिया गावाम आखतो फिरतोलो. ताहा तिहीने लोकाहाल खुब नवाय लागी.
21
आने येशु उडीम बोहीन फासो गियो ताहा तिया पाही खुब मोडो माहा टोलो तिही भेगो वेयो आने तो फुगारा पाही आथो.
22
फासो तिही याईर नावा एक सभास्थाना अधिकारी तिही आलो ताहा येशु देवाल विन तिया पागे पोडा लाग्यो
23
तिया कालावाला किन तियाल आख्यो कि, मा हानी पोयारी मोय जाय ईय अवस्थाम हाय ति हारी वीन जीवति रे तियहाल तु आवीन तियुपे आथ थोव.
24
ताहा तो तियाआरी निघ्यो, ताहा खुब माही तिया फासला चालतले आथे अने तिया समई आवी गेहलो आथे.
25
तिही एक बाई आथी तियुल बारा वरालुग रगत पडलु बिमारी आथी.
26
तियु खुबकाही दावादुरी वालाही खुब दावो खादो आने खुब वोखो की लेदो. तियुप जो काही आथो तो होगोज पारवावी टाक्यो. तियाकी तियु दुख नेय इुदरी अने तियु दुख (बिमारी) खुब काय वाधी गियी.
27
येशु विषयी गोठ्या उनाई आने तिही खुब मोडो माहा टोलो आथो तिहीम ती विही गियी आने तिया फासला आवीन तिया पोतडाने आथली लेदे.
28
काहाल ती आखतीली कि ईसु देवा पोतडाने आथले तेबी आये हारी वि जायेहे. ओतो तियु विश्वास आथो.
29
ताहा तियु बायु रगत पडलु बिमारी मेने तुरुतुज हारी वी गिई. आने तियुल माआ बिमारी मेने आय हारी वि गियीही ऐहडो तियु जीवनाम अनुभाव वियो.
30
मा शरीरामेने शक्ती निगी ऐहकी येशुल लाग्यो तुरतुज फासला फिरीन माहा टोलाम विन आखतोलो की “मा पोतडाने केडाय आथल्यो ?”.
31
येशुअ चेला तियाल आखतला " खुब माही तो सोमकी टोलवाइन रेहला हाय. तोओ तु वि रेहलो हाय तेबी तु आखतोहो मान केडाय आथल्यो" ?
32
जी बाईय येशु पोतडे आथलुले तो वेरा खातुर येशु चारी सोमकी वेतलो
33
ताहा ती बाई जीवनाम काय काय वेयो, तो हमजीन ती बिख राखीन कापती कापती येशु पाही आली, आने तिया पागे पोडीन तियुय आखज सत्य गोठ आखी देखावी.
34
ईसु देव तियु बाईल आखतलो “बाई तो विश्वासाकी तु हारी वि गीयी ही, शांती वाय जो आने तो बिमारी की तु हारी वि गीयीही.
35
येशु आखतलो, अतामुज सभास्थाना त्या अधिकारी कोअने माहे आवीन तियाल आखतले “तो पोयरी मोय गियीही. आमी गुरुजील वोखो मा देखावो.”
36
फासो येशुय तिया गोगुला वेले ध्यान नाय देदो सभास्थाना अधिकाऱ्याल आखतलो “बियोह मा विश्वास अतोज के.”
37
तियाय पतरस, याकुब आने याकुबा पावुहु याेहान तियाहान सोडीन बिजा केडाले नेय हाद्या.
38
फासो तो सभास्थाना अधिकारी पोंगा पाही आला तीही रडनारे आने खुपच दुखी तिन बोंबलनारे आथे तिया माहा गडबड तियाय वेयो .
39
तोओ कौवा माजमे जायन आखतालो तुमा काहा रोडतेहे आने बोबलुतेहे ? ति पोयारी मोयी नाहा तर हुवी गियीही.
40
ताहा तिहीने माहे येशुल वीने ओहा लाग्ये, पेन तियाय आखाा माहान बारे काडी देदे, आने पोयरी याहकी बाहकाले आने तिया आरी आथा तिया चेलान तो पोयरी आथी तीही ते माजमे गिया
41
फासो पोयरी आथाल तीन तियुल आख्यो “तलीथा कुम” ईया अर्थ पोयरी आय तुल आखुहु उठ.”
42
फासे तुरुतूज ती पोयरी ऊठीन चाला लागी. (ती बारा वर्षा आथी) तिया माहाने खुब खुब नवाय लागा लाग्यो
43
इ गोठ केडालोज मालुम पोडा मा द्या. ऐहडी तियाय तियान कडक (आज्ञा) आदेश देदो. आने तियुल (पोयरी) खावुलो द्या ऐहकी तियाय तियान आख्यो.