¹ फासो येशु आने तिया चेलाहा फुगारा तियुवेला गीया, गरसेकर नाव गावावेला गिया. ² तो उडीमेने उतुत्ताज एक अशुद्ध आत्मो लागलो एक माहु माहनाम ने निगता तीयाल मिल्यो. ³ तो माहानाम रेतालो आने तियाल हाकली की बांधलो आथो. आने तियाल गाठवुलो केडालुज हिम्मत नेय आथी. ⁴ कारण तियाल खुब दाव हाकलीकी आने दोडाकि बांधीन थोवतले. आने तो हाकलया आने दोडान बी टुकडा टुकडा किन तोडी टाकतलो. तियाले वंशुंंम लावुलो हिंमत केडामेज नाय आथी. ⁵ तो रात आने दिही माहानुम आने डोगुम रिन बोंबलुतो फिरतलो आने तो डोगडावाय सोताल ईजा केअतलो. ⁶ येशु देवाल दुरने वेताच तो माहु दौवडूतो आलो आने येशु देवा पागे पोडा लाग्यो. ⁷ आने खुब मोडाकी बोबलीन तो आखा लाग्यो, “हे येशु ,जीवता देवा पोयरा तु वचमे काहा पोडतो हो?” आय तुल देवा शपथ लेवाहु, मान वोखो नाहा केरावो. ⁸ काहाकी येशु तियाल आखतलो, “ओ पुतडा ईया माहामेने निगी जो.” ⁹ तीयाल तियाय फुच्यो ”तो नाव काय हाय?” तियाय तियाल जवाब देदो “मा नाव सोन्य हाय.” ¹⁰ आने आमाहने ईया देशामेने नाहा काढो" एहेकी तो तियाल कालावाला किइन आखतलो. ¹¹ तिही डोगा कोरील डुकरा एक मोडो टोलो चरतलो. ¹² ताहा तियाल पुतडाय कालावाला केयी आने "आमुहु तिया डुकराम विहीजाजी, आम्हान तियावेला जा दे." ¹³ फासो तियाल येशुय आदेश देदो. तहा ति पुतडा आत्मा तियामने निधीन डुकरामे विही गियी आने तीही सुमारे दोन हजार डुकरा टोलो तुरुत दौडतेज जायने डोगा कोरीलने फुगारा मे पोड्ये आने पायाम बुडीन मोय गिये . ¹⁴ डुकरा सांबालनारे नाही गीये आने गावाम आने खेताअ मोलाम रेनारा लोकहा तिया आख्यो, ताहा काय वेयो ई वेरा खातोर लोक तिही आला. ¹⁵ तो येशु देवा पाही आलो ता तो पुतडाय तेअलो माहु आने जिया माहाम जे सोन्य आथे आने पोतडे पाेविन तो माहु सुद्हीम अविन हारो देखायो ताहा तिया लोकाहान बीक लागी. ¹⁶ जियान तीयाल वेला तियान पुतडा लागला माहाल काय वेयो तियाहा आने डुकराबारामे खेरी गोठ खुब लोकाहान आख्यो. ¹⁷ ताहा तिहीने माही आमा गावामेने तिंगी जा खातोर येशु देवाल कालावाला केरा लाग्या. ¹⁸ फासो येशु मेने हारो वेलो माहु येशु पाही जायन तियाल कालावाला केअतलो का, मान बी तुमा आरी लिइ जा. ¹⁹ काहा का, तिया माहाल आवो नाहा, ऐहकी आख्यो, फासो तियाल आख्यो, "तु तो खाजगी कोआ जातुलाही जो आने येशुय तो जीवनाम कोअतो मोडो चमत्कारा कामे केअयो आने तो उपे केहकी दया केयी ती तु तियान आख." ²⁰ तो तिहीने निंगी जायने येशु देवाय तिया जीवनाम जे काय मोडे कामे केले आथे ते दकापलीस तिया गावाम आखतो फिरतोलो. ताहा तिहीने लोकाहाल खुब नोवाय लागी. ²¹ आने येशु उडीम बोहीन फासो गियो ताहा तिया पाही खुब मोडो माहा टोलो तिही भेगो वेयो आने तो फुगारा पाही आथो. ²² फासो तिही याईर नावा एक सभास्थाना अधिकारी तिही आलो ताहा येशु देवाल विन तिया पागे पोडा लाग्यो ²³ तिया कालावाला किइन तियाल आख्यो का, "मा हानी पोयारी मोय जाय ईय अवस्थाम हाय तीइ हारी वीइन जीवति रेअ तियहाल तु आवीन तियुपे आथ थोव". ²⁴ ताहा तो तियाआरी निंग्यो, ताहा खुब माही तिया फासला चालतले आथे अने तिया समकी आवी गेहलो आथे. ²⁵ तिही एक बाई आथी तियुल बारा वरालुग रगत पडलु बिमारी आथी. ²⁶ तियु खुबकाही दावादुरी वालाही खुब दावो खादो आने खुब वोखो की लेदो. तियुप जो काही आथो तो होगोज पारवावी टाक्यो. तियाकी तियु दुख नेय इुदरी अने तियु दुख (बिमारी) खुब काय वाधी गियी. ²⁷ येशु विषयी गोठ्या उनाई आने तिही खुब मोडो माहा टोलो आथो तिहीम ती विही गियी आने तिया फासला आवीन तिया पोतडाने आथली लेदे. ²⁸ काहाल ती आखतीली कि, "येशु देवा पोतडाने आथले तेबी आये हारी वि जायेहे ओतो तियु विश्वास आथो." ²⁹ ताहा तियु बायु रगत पडलु बिमारी मेने तुरुतुज हारी वी गिई आने तियुल माआ बिमारी मेने आय हारी विइ गियीही ऐहेडो तियु जीवनाम अनुभाव वियो. ³⁰ मा शरीरामेने शक्ती निगी ऐहेकी येशुल लाग्यो तुरतुज फासला फिरीन माहा टोलाम विइन आखतोलो की, “मा पोतडाने केडाय आथल्यो?” ³¹ येशुअ चेला तियाल आखतला, "खुब माही तो सोमकी टोलवाइन रेहला हाय. तोओ तु विइ रेहलो हाय, तेबी तु आखतोहो, मान केडाय आथल्यो?" ³² जी बाईय येशु पोतडे आथलुले तो वेरा खातोर येशु चारी सोमकी वेतलो. ³³ ताहा ती बाई जीवनाम काय काय वेयो, तो हमजीन ती बिख राखीन कापती कापती येशु पाही आली, आने तिया पागे पोडीन तियुय आखाज सत्य गोठ आखी देखावी. ³⁴ येशु देव तियु बाईल आखतलो, “बाई तो विश्वासाकी तु हारी विइ गीयी ही, शांती वाय जो आने तो बिमारी की तु हारी विइ गीयीही." ³⁵ येशु आखतलो, ओतामुज सभास्थाना त्या अधिकारी कोअने माहे आवीन तियाल आखतले, “तो पोयरी मोय गियीही.आमी गुरुजील वोखो का देखावो?" ³⁶ फासो येशुय तिया गोगुला वेले ध्यान नाय देदो, सभास्थाना अधिकाऱ्याल आखतलो, “बिअयो नाहा, विश्वास ओतोज केअ.” ³⁷ तियाय पतरस, याकुब आने याकुबा पावुहु याेहान तियाहान सोडीन बिजा केडाले नेय हाद्या. ³⁸ फासो तो सभास्थाना अधिकारी पोंगा पाही आला, तीही रडनारे आने खुपज दुखी वीइन बोंबलनारे आथे तिया माहा गडबड तियाय वेयो. ³⁹ तोओ कोअवा माजमे जायन आखतालो, "तुमा काहा रोडतेहे आने बोबलुतेहे? ति पोयारी मोयी नाहा, तर हुवी गियीही." ⁴⁰ ताहा तिहीने माहे येशुल वीइने ओहा लाग्ये, पेन तियाय आखा माहान बारे काडी देदे, आने पोयरी याहकी बाहकाले आने तिया आरी आथा तिया चेलान तो पोयरी आथी तीही ते माजमे गिया. ⁴¹ फासो पोयरी आथाल तीइन तियुल आख्यो “तलीथा कुम,” ईया अर्थ, "पोयरी, आय तुल आखुहु, उठ.” ⁴² फासे तुरुतुज ती पोयरी ऊठीन चाला लागी. (ती बारा वर्षा आथी) तिया माहाने खुब खुब नोवाय लागा लाग्यो ⁴³ इ गोठ केडालोज मालुम पोडा नाहा द्या. ऐहकी तियाय तियान कडक (आज्ञा) आदेश देदो. आने तियुल (पोयरी) खावुलो द्या ऐहकी तियाय तियान आख्यो.