¹ Xesús, cheo do Espírito Santo, volveu do Xordán, e foi guiado polo espírito no deserto, ² onde foi tentado por Satanás por corenta días. E non comeu nada nese traxecto e pasados eses días tivo fame. ³ E díxolle Satanás: Se ti e-lo Fillo de Deus, dille a esta pedra que se faga pan. ⁴ Xesús respondeulle: escrito está: " non só de pan vivirán as persoas ". ^{5 7} E levándoo a un lugar alto, Satanás nun intre, amosoulle todos os reinos do mundo. ⁶ E díxolle Satanás: dareiche toda a autoridade e todo o esplendor destes reinos, porque me foron dados a min primeiro e llelos podo dar a que desexe cando eu queira. Se diante de min fas reverencia e me adoras, todo será teu. ⁸ Respondendo Xesús dixo: escrito está: ao Señor o teu Deus adorarás, e só a El darás culto ". ⁹ Pero levouno despois Satanás a Xesusalén, e parouse no canto do templo e díxolle: Se es Fillo de Deus, guídate abaixo desde aquí. ¹⁰ Pois foi escrito: " Enviará aos seus anxos para que te protexan ", ¹¹ e: " sobre as súas mans te sosterán, non sexa que o teu pé tropece en pedra ". ¹² E respondendo Xesús dixo: foi dito: " non tentarás ao Señor o teu Deus ". ¹³ Cando Satanás terminou con toda esta tentación, apartouse del ata a seguinte ocasión. ¹⁴ Xesús volveu de regreso a Galilea no poder do Espírito, e a súa fama medraba en toda a contorna. ¹⁵ E ensinaba nas súas sinagogas, onde era louvado por todos. ¹⁶ Chegou a Nazaret, onde se criara, e segundo o costume, entro una sinanoga no día de repouso, e ergueuse a ler. ¹⁷ Déronlle o libro do profeta Isaías, e abríndoo, atopou onde estaba escrito: ¹⁸ O Espírito do Señor está sobre mín, polo que me consagrou para levar as boas novas aos pobres. A pregoar liberdade aos prisioneiros, e a darlle a vista aos cegos. Para deixar libres aos oprimidos; ¹⁹ para pregoar o ano do favor do Señor. ²⁰ Pechando o libro, devolveullo ao axudante e sentou. E todos os alí presentes, non lle quitaban ollo. ²¹ E comezou a dicirlles: Hoxe tivo o seu cumprimento esta Escritura que escoitastes. ²² E todos falaban ben de El abraiados das palabras de graza que saían da súa boca, e dicían: non é este o filo de Xosé? ²³ El díxolles: certamente me soltaredes o refrán: " médico, sánate a ti mesmo "; todo canto oímos que foi feito en Capernaúm, faino aquí tamén na túa terra. ²⁴ E dixo: de certo vos digo, que ningún profeta é ben recibido na súa terra. ²⁵ E de certo vos digo: había moitas viúvas en Israel, nos tempos de Elías, cando o ceo foi pechado por tres anos e medio e escasearon os alimentos en gran maneira en toda a terra; ²⁶ mais non foi enviado Elías a ningunha delas, senón a unha viúva de Sarepta, na terra de Sidón. ²⁷ E había en Israel moitos doentes gafos, nos tempos do preofeta Esliseo; pero ningún deles foi limpo agás Naamán o sirio. ²⁸ E todos os que estaban na sinagoga enchéronse de carraxe ao escoitar estas cousas, ²⁹ e erguéronse, e botárono fóra da vila, e o levaron ao cumio do monte sobre o que estaba edificada a vila, para botalo de cabeza e rematalo. ³⁰ Pero El pasando polo medio deles, foise. ³¹ E baixou a Capernaúm, vila de Galilea. E ensináballes no día de repouso; ³² e quedaban abraiados da súa ensinanza porque falaba con autoridade. ³³ E estaba na sinagoga un home que estaba posuído por un espírito demoníaco inmundo, e berrou en alta voz: ³⁴ Ai! que temos que ver contigo, Xesús de Nazaret? Viñeches para acabar con nós? Eu sei quen es ti: o Santo de Deus. ³⁵ Xesús reprendeuno dicindo: enmudece e sal del! E o demoño tirou co home no chan no medio deles, e saiu del sin facerlle mal algún. ³⁶ E todos quedaron pasmados, e discutían entre eles dicindo: Que foi esto que dixo que con autoridade e poder dalles ordes aos espíritos inmundos e saen? ³⁷ E a súa fama difundíase por toda a contorna. ³⁸ Erguéndose, saiu da sinagoga, e entrou na casa de Simón. A sogra deste estaba padecendo unhas febres moi altas, e rogáronlle por ela. ³⁹ E inclinándose sobre ela, reprendeu a febre, e a febre remitiu. Deseguida ela ergueuse e servíalles. ⁴⁰ Ao poñerse o sol, todos os que tiñan doentes por diferentes causas, levábanllelos, e poñendo El as mans sobre cada un deles, curábaos. ⁴¹ Tamén saían demoños de moitos, berrando e dicindo: Ti es o Fillo de Deus! Pero reprendéndoos, prohibiulles falar, porque sabían que El era o Cristo. ⁴² Cando amenceu, saiu e foi a unha zona deserta, e o xentío andaba na súa procura, e chegaron onde El estaba e retivérono para que non se afastara deles. ⁴³ Pero El díxolles: Tamén debo ir ás outras vilas e pregoar as boas novas do reino de Deus, porque para isto fun enviado. ⁴⁴ E predicaba nas sinagogas de Xudea.