¹ Entrando Xesús en Xericó pasaba pola cidade. ² E había un home chamado Zaqueo que era xefe dos recadadores de impostos e era rico. ³ Tentaba ver quen era Xesús, pero non podía por causa da multitude, xa que era de pequena estatura. ⁴ Entón, correndo cara adiante, subiu a un sicómoro para velo, porque Xesús estaba a piques de pasar por alí. ⁵ Cando Xesús chegou ao lugar, mirou cara arriba e díxolle: Zaqueo, baixa de contado, porque hoxe vou quedarme na túa casa. ⁶ Así que el baixou axiña e recibiuno alegremente. ⁷ Cando todos viron isto queixáronse dicindo: Foi hospedarse cun home pecador. ⁸ E Zaqueo, posto en pé, díxolle ao Señor: Señor, a metade dos meus bens dareillos aos pobres, e se nalgo defaraudei a algún, restituireino cadriplicado. ⁹ E Xesús díxolle: Hoxe veu a salvación a esta casa, xa que el tamén é fillo de Abraham; ¹⁰ porque o Fillo do Home veu a buscar e a salvar que se perdera. ¹¹ Namentres eles escoitaban estas cousas, continuando refereiulles unha parábola, porque El estaba preto de Xerusalem, e eles pensaban que o reino de Deus ía aparecer dun momento a outro. ¹² Por iso dixo: Certo home de familia nobre foi a un pais de lonxe a recibir un reino pasa si e despois voltar. ¹³ E chamando a dez dos seus servos deulles dez minas e díxolles: "Negociade ata que eu volva". ¹⁴ Pero os seus cidadáns odiábano e enviaron unha delegación detrás del dicindo: "non queremos que este reine sobre nós". ¹⁵ E sucedeu que ao regresar él, despois de recibir o reino, mandou chamar á súa presencia a aqueles servos aos que lles dera o diñeiro para saber o que negociaran. ¹⁶ E presentouse o primeiro dicindo: "Señor, a túa mina produciu dez máis". ¹⁷ E el díxolle: "Ben feito, bo servo, porque foches fiel no moi pouco ten autoridade sobre dez cidades". ¹⁸ Entón veu o segundo dicindo: "A túa mina, señor, produciu cinco minas". ¹⁹ E dixo tamén a este: "E ti vas estar sobre cinco cidades". ²⁰ E veu outro dicindo: "Señor, aquí está a túa mina, que decidín gardar nun pano pois tíñache medo ²¹ porque es un home esixente que recolles o que non depositaches e segas o que non sementaches." ²² El contestoulle: "Mal servo " vouche xulgar polas túas propias verbas. Sabías que son un home esixente, que recollo o que non depositei e sego o que non sementei. ²³ Entón, por qué non puxeches os meus carto no banco e ao voltar eu recibiríao con intereses? ²⁴ E dixo aos que estaban presentes: "Quitádelle a mina e dádella ao que ten dez minas" ²⁵ E eles dixéronlle: "Señor, el xa ten dez minas". ²⁶ Dígovos que a calquera que ten, máis se se lle dará, pero ao que non ten, aínda o que ten se lle quitará. ²⁷ Pero a etes meus inimigos, que non querían que reinase sobre eles, trédeos aquí e matádeos diante de min. ²⁸ Dito isto, ía diante subindo a Xerusalén. ²⁹ E aconteceu que cando se achegou a Betfagué e a Betania, preto do monte que se chama das Oliveiras, enviou a dous dos seus discípulos ³⁰ dicindo: Ide á aldea que está enfronte, na que ao entrares atoparedes un burriño atado sobre o que nunca se montou ninguén. Desatádeo e traédeo. ³¹ E se alguén vos pregunta: "Por qué o desatades?", falaredes deste xeito: "Porque o Señor precísao." ³² Entón os enviados foron e atopárono como lles dixera. ³³ Namentres desataban o burriño, os seus donos dixéronlles: Por qué desatades o burriño? ³⁴ E Eles responderon: Porque o Señor o precisa. ³⁵ E trouxérono a Xesús, e botando os seus mantos sobre o burriño, montaron a Xesús nel. ³⁶ E namentres El ía avanzando, tendían os seus mantos polo camiño. ³⁷ Cando xa se acercaba, xunto á baixada do Monte das Oliveiras, toda a multitude dos discípulos cheos de ledicia empezaron a louvar a Deus a grande voz por tódalas obras de poder que miraran ³⁸ dicindo: Bendito o rei que ven no nome do Señor! Paz no ceo e gloria nas alturas! ³⁹ Entón algún dos fariseos de entre a multitude dixéronlle: "Mestre, reprende aos teus discípulos." ⁴⁰ Respondendo díxo: Dígovos que se estos calan, as pedras gritarán. ⁴¹ Cando se achegou á cidade chorou sobre ela ⁴² dicindo: Se ti soubeses neste día o que conduce á paz! Pero agora está oculto aos teus ollos. ⁴³ Porque virán días sobre ti cando os teus inimigos rodearante con barricadas, sitiarante e acosarante por todas partes. ⁴⁴ Enmagaranche contra o chan e os teus fillos dentro de ti non deixarán pedra sobre pedra porque coñeceches o tempo da túa visitación. ⁴⁵ E entrando no templo, empezou a botar fora aos que vendían ⁴⁶ dicíndolles: Escrito está: " E a miña casa será casa de oración" pero vós convertéstela en cova de ladróns. ⁴⁷ E ensinaba diariamente no templo. Os principais sacerdotes e os escribas e os máis prominentes do pobo procuraban matalo, ⁴⁸ e non atopaban o xeito de facelo porque toda a xente estaba pendente del escoitándoo.