¹ E Xesús dixo aos seus discípulos: É inevitables que haxa escándalos, mais, ai de aquel por quen veñen! ² Seríalle mellor poñer unha pedra de muiño no pescozo e que o tirasen ao mar, antes de escandalizar a un desde pequenos. ³ Tende coidado! Si o teu irmán peca, repréndeo; se se arrepinte, perdóao. ⁴ E si peca contra ti sete veces ao día, e sete veces volve dicindo : "síntoo", perdóao. ⁵ Os apóstolos dixeron: Auméntanos a fe! ⁶ Entón o Señor dixo: Se tiverades fe como un grao de mostaza, diríadeslle a este sicómoro: "Arríncate de raíz e plántate no mar". E vos obedecería. ⁷ Quen de vós ten un servo arando ou pastoreando ovellas, e cando volta do campo, lle di: "Ven de seguida e senta a comer"? ⁸ Non lle dirá mais ben: "Prepárame algo de comer, e vístete axeitadamente, e sírveme ata que coma e beba; e despois comerás ti"? ⁹ Seica lle das as grazas ao servo por que fixo o que se lle mandou. ¹⁰ Asi tamén vos, cando teñades feito o que vos mandou, dicide: "somos servos inútiles; fixemos só o que debíamos facer" ¹¹ Sucedeu que mentre ía camiño de Xerusalén, pasaba entre Samaria e Galilea, ¹² e ao entrar nunha aldea, saironlle ao camiño dez homes leprosos, que pararon a certa distancia, ¹³ e berraron, dicindo: Xesús, Mestre! Ten misericardia de nos! ¹⁴ Cando os veu, lles dixo: ide e presentádevos aos sacerdotes. E sucedeu que mentres ían, quedaron limpos. ¹⁵ Entón un deles, ao ver que fora sanado, deu volta glorificando a Deus con voz forte. ¹⁶ E caeu sobre o seu rostro aos pes de Xesús, dándolle as grazas; e este era samaritano ¹⁷ Respondendo Xesús, dixo: Non foron dez os que quedaron limpos? ¹⁸ E os outros nove, onde están? Non houbo ningún que volvera dar gloria a Deus, excepto este extranxeiro? ¹⁹ E lle dixo: Érguete e vaite; sanoute a túa fe. ²⁰ O fariseos lle preguntaron cando viría o reino de Deus, Xesús lles respondeu, e dixo: O reino de Deus non ven con sinais visibles, ²¹ nin dirán: "Mirade, aquí está!" ou "Alí está". Porque velaí que o reino de Deus está entre vos. ²² E lle dixo aos discípulos: Virán días nos que desexaredes pasar un só día do Fillo do Home, e non o veredes. ²³ Entón vos dirán: "Mirade alí!" Mirade aquí!". Non vaiades, nin corrades tras deles. ²⁴ Porque como o lóstrego que brilla desde un lado ao outro do ceo, así será o fillo do home no seu día ²⁵ Pero primeiro é preciso que Él padeza moito e sexa rexeitado por esta xeración. ²⁶ Tal e como ocurriu nos días de Noé, así serán tamén os días do Fillo do Home. ²⁷ Comían, bebían, casaban e se comprometían, ata o día en que Noé entrou na arca, e chegou o diluvio e os destruiu a todos. ²⁸ Foi o mesmo que ocurriu nos días de Lot: comían, bebían, compraban, vendían, plantaban, construían; ²⁹ pero o día en que Lot saiu de Sodomo, choveu lume e azufre do ceo e os destruiu a todos. ³⁰ O mesmo pasará o día en que o Fillo do Home sexa revelado. ³¹ Nese día, o que estea no terrado e teña as súas pertenzas na casa, non baixe para leválas; do mesmo xeito, o que estea no campo, non volte atrás ³² Recodade a muller de Lot. ³³ Todo o que queira gardar a súa voda, perderaa; e todo o que a perda, salvaraa. ³⁴ Dígovos que naquela noite estarán dous nunha cama; levarán a un e deixarán ao outro. ³⁵ Estaran duas mulleres moendo no mesmo lugar, levarán a unha e a outra a deixarán. ³⁶ Dous estarán no campo; levarán a un e ao outro o deixarán ³⁷ Respondendo eles, dixeron: Onde, Señor? E Él lle dixo: Onde estea o corpo, alí tamén se xuntarán os buitres