¹ Naquel momento había alí algunhas persoas que lle contaron dos galileos cuxo sangue Pilato mixturara coa dos seus sacrificios. ² Respondendo Xesús, dixo: Pensades que estes galileos eran máis pecadores que os outros galileos porque sufriron isto? ³ Dígovos que non; ao contrario, se non vos arrepentides, todos morreredes igual. ⁴ Ou pensades que aqueles dezaoito, sobre os que caeu a torre de Siloé e os matou, eran máis debedores que os outros habitantes de Xerusalén? ⁵ Dígovos que non; ao contrario, se non vos arrepentides, morreredes igual. ⁶ E lles contou esta parábola: Un home tiña unha figueira plantada na súa viña; foi buscar froitos e non encontrou. ⁷ Díxolle ao vinateiro: Mira, hai tres anos que veño a buscar froitos nesta figueira e non atopo. Cortaa. Para que esgotar mais a terra? ⁸ Entón el respondeu dicindo: Señor, deixaa ainda este ano, vou ver de cavar ao redor e de estercar, ⁹ e se da froito o ano que ven, ben; e senon, cortaa ¹⁰ Estaba Xesús ensinando na sinagoga nun dia de repouso, ¹¹ e había alí unha muller enferma por causa dun espírito; estaba eivada e non podía endereitarse de ningunha maneira. ¹² cando Xesús a veu, chamouna e lle dixo: Muller, estás libre da túa enfermidade. ¹³ Puxo as mans sobre ela, e no momento se endereitou e glorificaba a Deus. ¹⁴ Mais o oficial da sinagoga, indignado porque Xesús sanara en día de repouso, reaccionou dicindolle á multitude: Hai seis días para traballar; vinde, entón, neses días y sede sanados, e non en día de repouso. ¹⁵ Entón o Señor lle respondeu dicindo: Hipócritas, non desatades o voso boi ou o voso asno do presebe no día de repouso p e o levades a beber? ¹⁶ E esta que é filla de Abraham, á que o demo tivera atada durante dezaoito anos, non debería ser ceibada no día de repouso? ¹⁷ Todos os seus enimigos se avergoñaban ao dicir El isto, mais a multitude se alagraba por todas as cousas gloriosas que El facía ¹⁸ Entón dicía: A que se parece o reino de Deus e con que podo comparálo? ¹⁹ É parecido a un gran de mostaza que un home colleu e deitou na sua horta; creceu e se fixo unha árbore, e as aves fixeron niño nas súas polas ²⁰ E dixo de novo: Co que compararei o reino de Deus. ²¹ É semellante ao lévedo que unha muller colleu e puxo en tres medidas de fariña ata que todo quedou fermentado ²² Pasaba Xesús por cidades e aldeas camiño de Xerusalén, ensinando. ²³ E alguén lle dixo: Señor, son poucos ao que se salvan? E El respondeu: ²⁴ Esfrozádevos por entrar pola porta estreita, porque vos digo que moitos tentarán entrar e non poderán. ²⁵ Despois de que o dono da casa se erga e peche a porta, vós, estando fora, comezaredes a chamar a porta, dicindo: "Señor, ábrenos", El respondendo, dirá: "Non sei de quen sodes". ²⁶ Entón comezaredes a dicir:"Comimos e bebimos contigo, e ensinaste polas nosas rúas"; ²⁷ e El dirá: "Dígovos que non sei de quen sodes; afastádevos de min todos os que facedes maldade" ²⁸ Alí serán os choros e o renxer de dentes cando vexades a Abraham, a Isaac e a todos os profetas no reino de Deus, e que a vos vós botan fóra. ²⁹ E virán do Oriente e do Occidente, do Norte e do Sur, e sentarán á mesa no reino de Deus. ³⁰ E alí, hai últimos que serán os primeiros e hai primeiros que serán últimos. ³¹ Nese intre chegaron os fariseos dicíndolle: Sal e marcha de aqui, porque Herodes quere matarte. ³² E lles dixo: Ide e dicídelle a ese raposo: "Eu boto fora demos e fago sanacións hoxe e mañán e ao terceiro día cumpro o meu propósito". ³³ Pero hoxe, teño que seguir camiño, hoxe, mañán e pasado mañán; porque un profeta non pode morrer fóra de Xerusalén. ³⁴ Xerusalén, Xerusalén, a que mata aos profetas e apedrea aos que se che envían! Cantas veces quixen xuntar aos teus fillos como a galiña xunta aos seus pitos baixo as súas ás, e non quixeche! ³⁵ Velaí, a vosa casa queda baleira: e vos digo que non me veredes máis hasta que chegue o tempo no que digades: Bendito o que ven no nome do Señor"