¹ Estando as multitudes reunidas, tantos que se esmagaban uns aos outros, Él comezou a decirlles primeiramente aos seus discípulos: "Gardádevos do lévedo dos fariseos que é finximento. ² Nada hai encuberto que non será revelado, e nada agachado que non se coñecerá. ³ Polo que toda cousa dita na escuridade será escoitado na luz, e que falaches ao oído na despensa será proclamado dende as azoteas. ⁴ Eu dígogos, meus amigos, non teñades medo de aqueles que matan o corpo e despois diso non teñen máis nada que facer. ⁵ Pero Eu mostrareivos a quen tedes que temer. Temede a aquel que despois de matar ten autoridade para botarvos ao inferno. Si, Eu dígolles, temédeo. ⁶ Non se venden cinco paxariños por dous cuartos? E ningún deles é esquecido á vista de Deus. ⁷ Pero aínda tódolos cabelos da vosa cabeza foron contados. Non teñades medo, vós sodes máis valiosos que moitos paxariños. ⁸ Eu dígovos que quen me recoñeza diante dos homes, o Fillo do Home recoñecerao ante os anxos de Deus, ⁹ pero o que me negue diante dos homes será negado ante os anxos de Deus. ¹⁰ E todo o que diga unha verba en contra do Fillo de Home se lle consentirá, pero aquel que blasfeme contra o Espírito Santo, iso non lle consentirá. ¹¹ Cando vos leven ás sinagogas e aos gobernantes e as autoridades non vos preocupedes de cómo ou que falar na vosa defensa ou qué diredes ¹² porque o Espírito Santo vos ensinará nese momento o que precisedes dicir. ¹³ Alguén procedente da multitude díxolle: " Mestre, dille ao meu irmán que reparta a súa herdanza comigo. ¹⁴ Pero El díxolle: "Home, quen me fixo xuíz ou partidor sobre vós?" ¹⁵ E díxolles: "Estade atentos e gardádevos de todo xeito de avaricia, porque a vida dunha persoa non consiste na abundancia das súas posesións." ¹⁶ Engadiulles unha parábola dicindo: "A terra dun home rico produciu abundantemente ¹⁷ e el razoou consigo mesmo dicindo: Qué farei porque non teño onde gardar as miñas colleitas? ¹⁸ E dixo: Isto é o que farei: Destruirei os meus graneiros e construirei uns máis grandes, e alí gardarei tódolos meus produtos e os meus bens. ¹⁹ E direille á miña alma: Alma, tes moitos bens gardados para moitos anos. Descansa tranquilo, come, bebe, goza." ²⁰ Pero Deus díxolle: Necio, esta noite requírese a túa alma e as cousas que preparaches de quen serán? ²¹ Así é alguén que garda tesouros para si mesmo e non se enriquece no relacionado a Deus." ²² Díxolle aos seus discípulos: Por isto dígovos: non vos preocupedes pola vosa vida, que comeredes; nin polo voso corpo, qué vestiredes. ²³ Porque a vida é máis que a comida e o corpo más que a roupa. ²⁴ Pensade nos corvos, que non sementan nin colleitan. Eles non teñen despensa nin graneiro pero Deus os alimenta. Cánto máis valiosos sodes vós que os paxaros ²⁵ e quen de vós pode engadir un cóbado aos seus anos de vida por preocupado que estea? ²⁶ Se vos non sodes capaces de facer nin as cousas máis pequenas, por qué vos preocupades polo demáis? ²⁷ Considerade os lirios. Nin fían nin tecen pero dígovos que nin Salomón en toda a súa gloria non se vestiu coma un destes. ²⁸ Se Deus viste a herba do campo, a que existe hoxe e mañán e mañán bótase ao forno, canto máis a vos, homes de pouca fe! ²⁹ Non busquedes que comer e que beber e non estedes ansiosos. ³⁰ Porque tódolos pobos do mundo buscan estas cousas pero o Pai sabe que necesitades destas cousas. ³¹ Máis ben buscade o seu reino e todas estas cousas vos serán engadidas. ³² Non teñades medo, pequeno rabaño, porque o voso Pai está contento de darvos o reino. ³³ Vendede as vosas posesións e dade esmola. Facede bolsas que non se deterioren, tesouro nos ceos que non se esgota onde ningún ladrón se achegue e ningunha polilla os destrúa. ³⁴ Porque onde estén o voso tesouro, alí estarán tamén o voso corazón. ³⁵ Estén os vosos lombos ceñidos con cinturón e deixade as lámparas acendidas ³⁶ e sede semellantes as persoas que están agardando que o seu señor regrese da festa de casamento, para que cando el veña e chame, eles inmediatamente abran a porta para él. ³⁷ Ditosos son eses servos, aos que o señor os atope vixiantes cando veña. Verdadeiramente vos digo que se ceñirá o cinto e faralles sentar á mesa e lles servirá. ³⁸ E sexa que o señor veña na segunda vixilia da noite ou na terceira e os atopa listos, ditosos serán. ³⁹ Mais sabede isto, que se o señor da casa sobese a hora na que ía vir o ladrón, non permitiría que entrase na súa casa. ⁴⁰ Estade preparados tamén porque non sabedes a hora cando o Fillo do Home virá. ⁴¹ Pedro dixo: "Señor, disnos esta parábola a nós ou tamén a todos?" ⁴² O Señor dixo: "Quen é realmente o fiel e prudente administrador a quen o seu señor porá por enriba dos seus outros servos para darlle a súa ración no tempo sinalado? ⁴³ Ditoso o servo, a quen o señor atope facendo isto cando el veña. ⁴⁴ Verdadeiramente vos digo que o porá a cargo de toda a súa propiedade. ⁴⁵ Pero se aquel servo di no seu corazón: "Meu señor tarda en vir" e comeza a golpear aos servos e ás servas, e a comer e a beber e a emborracharse, ⁴⁶ o señor daquel servo virá nun día cando el non o agarda e nunha hora que él non o sabe, e castigarao fortemente e botarao fora cos incrédulos. ⁴⁷ Aquel servo que coñecendo a vontade do seu señor non se preparou de acordo á súa vontade, será golpeado+ con moitos azotes. ⁴⁸ Pero o que non sabía e fixo cousas merecedoras de golpes, será batido a golpes. Todo aquel a quen se lle da moito, moito se lle require e a quen se lle confía moito, se demandará aínda máis del. ⁴⁹ Eu vin para botar lume sobre a terra e como desexo que xa estivera acendido! ⁵⁰ Pero dun bautismo teño que ser bautizado, e como estou aflixido ata cando remate! ⁵¹ Pensades que vin a dar paz na terra? Non, dígovos que máis ben división. ⁵² Porque de agora en diante nunha casa cinco estarán divididos; tres contra dous e dous contra tres. ⁵³ Estarán divididos o pai contra o fillo e o fillo contra o pai, a nai contra a filla e filla contra a nai; a sogra contra nora e a nora contra sogra." ⁵⁴ Xesús tamén lle dicía ás multitudes: Cando vedes unha nube levantándose sobre a parte occidental dicides inmediatamente: "Ven chuvia", e así acontece. ⁵⁵ E cando sopra vento do sur dicides "Haberá unha calor abrasadora" e así ocorre. ⁵⁶ Hipócritas, sabedes cómo distinguir as apariencias da terra e dos ceos pero como é que non sabedes cómo interpretar o tempo presente? ⁵⁷ Por qué non xulgades o que é xusto por vos mesmos? ⁵⁸ Porque cando vaias co teu adversario ante o maxistrado, fai un esforzo para resolver o asunto con el no camiño non sexa que che arrastre ao xuíz e o xuíz te entregue ao alguacil, e o alguacil bóteche á cadea. ⁵⁹ Dígovos que nunca sairedes de alí ata que paguedes ata o último peso.