¹ Sucedeu que cando Xesús estaba orando en certo lugar, un dos seus discípulos dixo: "Señor, ensínanos a orar tal e coma Xoán lle ensinou aos seus discípulos." ² Xesús lles dixo: "Cando oredes, dicide: "Pai, sexa santificado o teu nome. Veña o teu Reino. ³ Danos cada día o noso pan. ⁴ Perdoa os nosos pecados, así como nós perdoamos a quen está en débeda con nós. Non nos metas en tentación." ⁵ Xesús díxolles: "Quen de vos ten un amigo e vai a este a media noite e lle di: "Amigo, préstame tres pans, ⁶ xa que un amigo meu acaba de chegar polo camiño e non teño nada que lle poñer diante. ⁷ Entón o que está dentro pode que lle conteste: "Non me amoles. A porta está pechada xa e os meus meniños están na cama comigo. Non me é posible levantarme e darchos." ⁸ Eu vos digo que aínda que se el non se levante e che dea, porque ti es o seu amigo, debido á túa desvergonza, levantarase e darache tanto como precises. ⁹ Eu tamén vos digo: pedide e darásevos, buscade e atoparedes, petade e abrirásevos. ¹⁰ Pois toda persoa que pide recibe, quen busca atopa e ao que peta, ábreselle. ¹¹ Que pai de entre vos, se o seu fillo lle pide pan, lle dará unha pedra? ou tamén peixe, daralle unha serpe en lugar de peixe? ¹² Ou se lle pide un ovo daralle un escorpión? ¹³ Polo tanto, se vos, que sodes malos dabedes como darlle bos regalos aos vosos fillos, canto máis o voso Pai dos ceos lles dará o Espírito Santo a aqueles que llo pidan? ¹⁴ Máis tarde, Xesús estaba expulsando un demo mudo. Sucedeu que cando o demo saiu, o home mudo falou e as multitudes estaban abraiadas. ¹⁵ Pero algunhas das persoas dixeron: "El bota fora demos por Belcebú, o gobernador dos demos." ¹⁶ Outros para probalo demandábanlle unha sinal do ceo. ¹⁷ Pero Xesús coñecía os seus pensamentos e díxolles: "Todo reino dividido contra sí mesmo é desolado, caendo casa sobre casa." ¹⁸ Se Satán é dividido contra sí mesmo, cómo permanecerá o seu reino? Vós dicides que eu boto fora demos por Belcebú. ¹⁹ Se eu boto fora demos por Belcebú, por quen os botan fora os vosos fillos? Por isto, eles serán os vosos xuíces. ²⁰ Pero se eu boto fora demos polo dedo de Deus, entón o reino de Deus chegou a vós. ^{21 23} Cando un home forte que está completamente armado vixía o seu pazo, os seus bens están seguros ²² pero cando un home máis forte atacao e o vence, quítalle tódalas armas nas que descansaba e reparte o botín. O que non está comigo está contra min e o que non recolle comigo, espalla. ²⁴ Cando un espírito inmundo sae do home, percorre lugares secos buscando descanso. Se non o atopa di: ²⁵ "Volverei á casa de onde saín. Cando regresa atopa a casa varrida e arranxada. ²⁶ Entón vai e trae canda el sete espíritos peores que el mesmo e van vivir alí chegando a ser o final dese home peor que o primeiro." ²⁷ Aconteceu que segundo Él dicía estas cousas, certa muller da multitude levantou a súa voz e dixolle: Ditoso o ventre que te levou e os peitos que te criaron!" ²⁸ Pero el dixo: "Máis ben ditosos aqueles que escoitan a Palabra de Deus e a gardan." ²⁹ Namentres as multitudes se apiñaban, el comezou a dicir: "Esta xeración é unha xeración malvada. Busca unha sinal e sinal ningún se lle dará, agás o sinal de Xonás. ³⁰ Pois como Xonás veu a ser un sinal para os ninivitas, así tamén o Fillo do Home o será para esta xeración." ³¹ A Raiña do Sur levantarase en xuízo cos homes desta xeración e condenaraos, porque ela veu dos confíns da terra para escoitar a sabiduría de Salomón, e vede, algo maior que Salomón está aquí. ³² Os homes de Nínive levantaranse en xuízo con esta xeración e condenaranos, porque eles arrepentíronse coa predicación de Xonas, e mirade, algo maior que Xonás está aquí. ³³ Ninguén, cando acende unha lámpada, colócaa nun soto ou debaixo dun almude, senón sobre un candeeiro para que os que entren vexan o resplandor. ³⁴ O voso ollo é a lámpada do corpo. Cando o teu ollo está san, todo o teu corpo está cheo de luz. Pero cando o teu ollo está mal, todo o corpo está cheo de escuridade. ³⁵ Polo tanto, ten coidado que a luz en ti non sexa escuridade. ³⁶ Se todo o teu corpo está cheo de luz, sen ningunha parte en tebras, estará totalmente iluminado como cando a lámpada te alumea cos seus raios. ³⁷ Cando rematou de falar, un fariseo pediulle que xantara con el, así que Xesús entrou e recostouse. ³⁸ O fariseo sorprendeuse de que Él non se lavase as mans primeiro antes de comer. ³⁹ Pero o Señor díxolle: "Vos os fariseos limpades o exterior da copa e vaso pero o voso interior está cheo de rapina e maldade. ⁴⁰ Babecos! Acaso aquel que fixo o exterior non fixo tamén o interior? ⁴¹ Ofrecede o de dentro como obra de beneficencia e logo tódalas cousas serán limpas para vós. ⁴² Ai de vós fariseos! porque pagades o décimo da menta e a ruda e calquera outra legume, pero pasades por alto a xustiza e o amor de Deus. Isto é o que deberiades practicar sen descoidar o outro. ⁴³ Ai de vós, fariseos, porque amades os asentos principais das sinagogas e as reverencias nas prazas. ⁴⁴ Ai de vós! porque sodes coma sepulturas indistinguibles, polas que a xente camiña por enriba sen sabelo. ⁴⁵ Respondendo algún dos intérpretes da lei díxolle: Mestre, o que dis insúltanos. ⁴⁶ Xesús dixo: Ai de vós, intérpretes da lei! porque cargades aos homes con cargas difíciles de levar pero vós nin sequera tocades esas cargas cun dos vosos dedos. ⁴⁷ Ai de vós, porque construídes tumbas conmemorativas aos profetas e foron os vosos pais os que os mataron. ⁴⁸ Así que sodes testemuñas e consentides as obras dos vosos pais, porque eles mataron e vós construídes. ⁴⁹ Por isto tamén a sabiduría de Deus dixo: Enviareilles profetas e apóstolos perseguirán a uns e matarán a outros. ⁵⁰ para que o sangue de tódolos profetas derramada dende a fundación do mundo, se lle cargue a esta xeración. ⁵¹ dende o sangue de Abel ata o sangue de Zacarías quen foi asasinado entre o altar e o templo. Si, dígovos que lle será cargada a esta xeración. ⁵² Ai de vós, intérpretes da leis, porque quitastes a chave do coñecemento, non entrades vós e entorpecedes aos que están entrando. ⁵³ E saíndo de alí, os escribas e os fariseos acosábano terriblemente e inerrogábano minuciosamente sobre máis cousas ⁵⁴ tentando collelo nas Súas propias verbas.