¹ Logo volvemos e subimos polo camiño de Basán, e Og, rei de Basán, saíunos ao encontro en Edrei con toda a súa xente para pelexar. ² Mais Iahveh díxome: "Non teñas medo, porque Eu xa puxen na túa man a todo o seu pobo e máis a súa terra; e farás con el coma fixeches con Sehón, rei dos amorreos que vivían en Hesbón". ³ Así que Iahveh noso Deus tamén entregou nas nosas mans a Og, rei de Basán, con todo o seu pobo, e ferímolos ata non deixarmos sobreviventes. ⁴ Daquela conquistamos todas as súas cidades, non quedou unha que non conquistasemos, sesenta cidades, toda a rexión de Argod, reino de Og en Basán. ⁵ Todas estas eran cidades fortificadas con muros altos, portas e trancas, aparte de moitas poboacións sen fortificar. ⁶ Destruímolas totalmente, como fixemos con Sehón, rei de Hesbón, exterminando a todos os homes, mulleres e nenos de cada cidade. ⁷ Pero collimos por botín os animais e o despoxo das cidades. ⁸ Arrebatámoslles das mans a terra aos dous reis amorreos que estaban ao outro lado do Xordán, desde o val de Arnón ata o monte Hermón ⁹ (os sidonios chaman Sirión a Hermón e os amorreos chámanlle Senir), ¹⁰ todas as cidades da meseta, todo Galaad e todo Basán, ata Salca e Edrei, cidades do reino de Og en Basán. ¹¹ Or, rei de Basán, era o único que quedaba dos refaítas. Velaí que a súa cama era de ferro, estaba en Rabá, cidade dos amonitas. Tiña nove cóbados de longo e catro cóbados de largo, en cóbados de home. ¹² Ata entón, tomamos posesión desta terra. Entregueille aos rubenitas e gaditas desde Aroer, que está no val de Arnón, ata a metade da rexión montañosa de Galaad e as súas cidades. ¹³ E entregueille o resto á metade da tribo de Manasés de Galaad e todo Basán, o reino de Og, toda a rexión de Argod. (A toda a rexión de Basán chámanlle a terra dos refaítas). ¹⁴ Iair, descendente de Manasés, conquistou toda a rexión de Argod ata a fronteira dos guesutitas y maacatitas, e a Basán chamoulle co seu proprio nome Havot Iair, como se chama ata hoxe. ¹⁵ A Maquir entregueille Galaad. ¹⁶ Aos rubenitas e gaditas entregueilles desde Galaad ata o val do Arnón, sendo fronteira o medio do río e ata o regato Iaboc, a fronteira cos amonitas. ¹⁷ Tamén o Arabá con fronteira no Xordán, desde o Cineret ata o mar de Arabá, o mar Morto, e ao oriente ata o pé das pendentes do Pisga. ¹⁸ Daquela ordeneivos: Iahveh o voso Deus deuvos esta terra para posuíla. Todos vós, homes valentes, pasaredes armados por diante dos vosos irmáns israelitas. ¹⁹ Mais só as vosas mulleres, os vosos meniños e o voso gando - sei que tendes moito gando - quedarán nas cidades que vos dei, ²⁰ ata que Iahveh, o voso Deus, dea descanso aos vosos irmáns coma fixo con vós, e eles tamén posúan a terra que Iahveh o voso Deus lles dará ao outro lado do Xordán. Entón poderá voltar cada un de vós á súa posesión, a que eu vos dei. ²¹ Daquela tamén lle ordenei a Xosué: Viches cos teus propios ollos todo o que Iahveh, o voso Deus, fixo con estes dous reis. Así fará Iahveh a todos os reinos polos que ides pasar. ²² Non lles teñades medo, porque Iahveh, o voso Deus, é o que pelexará por vós. ²³ Eu tamén fixen súplica a Iahveh: ²⁴ "Ó Señor*Adonai*Iahveh, Deus! Ti comezaches por amosar a túa grandeza e a túa man poderosa ao teu servo, porque, que deus hai nos ceos ou na terra que poida facer as obras ou os feitos tan poderosos coma os teus? ²⁵ Rógoche que me permitas cruzar e ver a boa terra que está ao outro lado do Xordán, esa boa terra montañosa e o Líbano. ²⁶ Mais Iahveh enfadouse comigo pola vosa culpa e non me escoitou, senón que me dixo: "Abonda! Xa non me volvas a falar disto". ²⁷ Sube ao cumio do monte Pisga e levanta a vista cara ao occidente, o Norte, o Sur e o Oriente e mira cos teus propios ollos, pois ti non cruzarás o Xordán. ²⁸ Mais dalle a Xosué as ordes, anímao e infúndelle fortaleza, porque el pasará á fronte deste pobo e el daralles por herdanza a terra que ti verás. ²⁹ Así que quedamos no val frente a Bet Peor.