91 ¹ کسی کی خدایَ پناه بوره، قادرِ متعالِ سایه جیر زندگی کونه. ² دربارۀ خداوند گویم: تو می قلعه و می پناهگاهی، تو می خدایی و من ترَه توکل دَأرم. ³ واقعاً اون کی ترَه صیادِ دامِ جَه نجات دِهه و جی وبا خلاصَ کونه. ⁴ اون ترَه خو پرَأنِ مرَه پوشَأنه و خو بالانِ جیر پناه دِهه، اونِ وفاداری ترِه اسلحه و سپرَ مَأنه. ⁵ اونموقع نه شبِ خطرانِ جَه ترسی دَأری، نه تیری جَه کی روزِ دورون پرتاب بِه. ⁶ نه وَبایی کی شبَأن راه شِه جَه ترسی، و نه طاعونی کی روزِ دورون آدم کوشه. ⁷ اگر هیزار نفر تی ورجَه بیمیرد و ده هیزار نفر تی دؤر بِکفد و جان بدد، ترَه هیچی نیبه. ⁸ فقط خودتِ چومِ اَمرَه فَأندری و شریرانِ سِزایَ دینی. ⁹ تو خداوندَ خودتِ پناهگاه بوکوده ای و قادرِ مُتعالَ خودتِ پوشتیبان چَأکوده ایی. ¹⁰ هَنه وَسی هیچ بلایی تی سر نَأیه و هیچ بدی ایی تی خانه یَ نزدیکَ نیبه. ¹¹ چره کی خو فرشته یانَ دربارۀ تو فرمان دِهه تا هر جا کی بوشویی، تی جَه محافظت بوکوند. ¹² اوشَأن ترَه خوشَأنِ دسانِ رو دَأرد نوکونه تی پا سنگی یَ بوخوره. ¹³ شیر و اَفعی یَ پا نهی، شیر و اژدهایَ پامالَ کونی. ¹⁴ چره کی خداوند فرمایه: چون مرَه دوس دَأره اونَ نجات دهم، و چون می نامَ شِنَأسه اونِ جَه محافظت کونم. ¹⁵ اون مرَه دخَأنه و من اونَ اجابت کونم، گرفتاری میَأن اونِ اَمرَه بوم، اونَ نجات دهم و سربلندَ کونم. ¹⁶ اونَ درازِ عمرِ اَمرَه سِئرَ کونم و خودمِ نجاتَ اونَ نیشان دهم.