48 ¹ خداوند پیله دانه و عظیمه، وَأستی اَمی خدا شهرِ میَأن و اونِ کوهِ مقدسِ رو اونَ ستایش کودَأن. ² صَهیونِ کوه، کی قشنگ و بلنده، همۀ دونیا مردمِ رِه باعثه شادیه، صفونِ بلندی یانِ مَأنه، اون پیلدانه پادشاه شهره. ³ خداوند اونِ قصرانِ دورون حضور دَأره، اون خورَه ایتَه پیلدانه قلعه مَأنستَأن نیشأن بدَه دَأره. ⁴ پادشاهان همه تَه جمعَ بوستد تا اون شهرَ حمله بوکوند. ⁵ ولی وختی اونَ بیدد مات و مبهوت بِئسَأد، و بترسد و جی اویَ فراربوکودد. ⁶ جی ترس و وحشت ایتَه زنی مَأنستَأن کی دردِ زایمان بدَأره پرکستَأن دوبود. ⁷ تو اوشَأنَ کشتی یانی مَأنستَأن کی طوفانِ میَأن گیر بوکوده دَأرد و شرقی باد اوشَأنَ کوبَأنه، همه یَ جی میَأن بوبوردی. ⁸ اونچی کی پیشترانِ رِه دربارۀ اَمی خدا کاران بیشتَأوسته بیم، هَسَه اَمی خدا، یَهوَه صبایوتِ شهرِ میَأن اَمی چومِ اَمرَه دِئن دَأریم، خدا اون شهرَ تا اَبدالآباد حفظ کونه. ⁹ ای خدا اَمَأن تی پیلدانه معبدِ دورون دربارۀ تی رحمت فکر کونیم. ¹⁰ همۀ مردم ترَه ستایش کوند و تی نام و آوازه همۀ عالمَ فَأرسِه دَأره، تو عَدل و انصافِ اَمرَه داوری کونی. ¹¹ صَهیونِ کوه شادی کونه و یهودا دختران به وجد بأمو دَأرد چره کی تو عدالتِ اَمرَه داوری کونی. ¹² ای خدا قؤم، صَهیونَ طواف بوکونید و اونِ دؤرَ بگردید و اونِ بُرجَأنَ بیشمارید. ¹³ اونِ حصارانَ متوجه بیبید و اونِ قصرانَ فَأندرید تا بتَأنید بعداً شیمی زَأکأنِ رِه نقل بوکونید. ¹⁴ چره کی اَ خدا، تا اَبدالآباد اَمی خدایه، و اَمرَه تا مردنِ موقع هدایت کونه.