17 ¹ خداوندا، می دادخواهی یَ بیشتَأو، می فریادَ توجه بفرما و می دوعایَ کی جی لبانی بی ریا بیرون اَیِه گوش بوکون. ² تو می پوشت ایسَایی، چون حقیقتَ دَأنی. ³ تو می دیلِ جَه خبر دَأری، حتی شب بامو دَأری می سر وخت، و مرَه امتحان بوکوده ای و هیچ خطایی می جَه نیده ای، تصمیم بیگیفته دَأرم هیچ موقع بدی می زبانِ جَه بیرون نَأیه. ⁴ می دَهَن، دیگرانِ دَهنِ مَأنستَأن شرارتِ رِه بازَه نوبوسته، من همۀ تی اَحکامَ ایطاعت بوکودم و شریرانِ راهَ نوشوم. ⁵ من همیشه تی راهانَ بوشو دَأرم و هیچموقع اونِ جَه مُنحرفَ نوبوستم. ⁶ خدایا من تی جَه کمک خَأیم، چره کی تو می داد فَأرِسی، پس مرَه گوش بوکون می دوعایَ بیشتَأو. ⁷ ای بی پناهانِ ناجی، تی رحمتِ بی حدَه مرَه آشکارَ کون. ای کسی کی تی راستِ دسِ اَمرَه، کسانی کی ترَه پناه اَوردَه اوشَأنِ دوشمنانِ دسِ جَه نجات دهی. ⁸ تی چومِ مردمکَ مَأنستَأن می جَه مواظبت بوکون و تی بالانِ سایه جیر مرَه جیگا بدن. ⁹ مرَه جی شریرانی دسِ جَه کی خَأید مرَه نابودَه کوند و دوشمنانی کی مرَه محاصره بوکوده دَأرد نجات بدن. ¹⁰ اوشَأنِ دیل سنگَه مَأنه و رَحم نَئرد و غرورِ اَمرَه گب زند. ¹¹ می پا ماله یَ دونبالَ کوده دَأرد و هَسَه چوم بودوخته دَأرد تا مرَه به زمین بزند. ¹² اوشَأن ایتَه شیرِ درنده مَأنستَأن کی کمین بوکوده دَأره ایتَه فرصتِ رَأفأ ایسَد تا مرَه پارَه پارَه کوند. ¹³ ای خداوند ویریز و اوشَأنِ پِشَ بیگیر و اوشَأنَ جی پا تَأوَأد و سرنگونَ کون، می جانَ تی شمشیرِ اَمرَه شریرانِ دسِ جَه نجات بدن. ¹⁴ ای خداوند تی دسِ اَمرَه مرَه جی اَجور مردم کی دونیایَ دیل دوَسته دَأرد نجات بدن. اوشَأنِ شکمَ اونچی مرَه کی اوشَأنِ رِه ذخیره بوکوده ایی پورَه کون، و اوشَأنِ زَأکأنَ اوقدر فَأدن کی اوشَأنِ نوه یانِ رِه هم باقی بمَأنه. ¹⁵ ولی من تی رویَ دینم چون خطایی انجام ندَه دَأرم، و وختی بیدارَه بؤم تی رویِ دِئِن جَه شادمان بوم.