11 ¹ پس می جَه پیروی بوکونید، هوطو کی منم مسیح جَه پیروی کونم. ² ای برَأرأن، شمرَه تحسین کونم چره کی هر چیزِ میَأن مرَه به یاد اَورید، و اونچی کی شمرَه تعلیم بدَمَ حفظ کونید. ³ اما خَأیم اَنَ بدَأنید کی هر زنی وَأستی خو مردِ جَه اطاعت بوکونه، و هر مردی هم مسیح جَه، هوطو کی مسیح هم خدا جَه اطاعت کونه. ⁴ پس هر مردی کی خو سرَ بوپوشَأنه و بازن دوعا یا نبوّت بوکونه، خو سر یعنی مسیحَ رُسوا بوکوده. ⁵ و هر زنی کی سربرَنده دوعا یا نبوّت بوکونه، خو سر یعنی خو مردَ رُسوا بوکوده، و دوروست اَنَ مَأنه کی خو سرِه مویَ بتراشته بِه. ⁶ اگر زن نخَأیه خو سرَ بوپوشَأنه، وَأستی خو مویَ بتراشه و خو سرَ کلَ کونه، و اگر زن کل بوستَأنِ جَه خجالت کشه، پس وَأستی خو سرَ بوپوشَأنه. ⁷ لازم نییه کی مرد عبادتِ موقع خو سرَ بوپوشَأنه، چره کی اون خدا صورت و جلاله، ولی زن خو مردِ جلال و شکوهه. ⁸ چره کی مرد زنِ جَه خلق نوبوست، بلکی زن بو کی مردِ جَه بوجود بأمو. ⁹ و مرد زنِ رِه خلق نوبوست، بلکی زن مردِ رِه. ¹⁰ و هَنه وَسی و فرشته یانِ خاطرِ وَسی، زن وَأستی نشانی جی عزّت و اقتدار خو سرِ رو بدَأره. ¹¹ ولی با اَنحال، خداوندِ میَأن، زن، مردِ جَه سیوا نییه و مردَم زنِ جَه. ¹² چره کی هوطویی کی زن مردِ جَه بوجود بأمو، مَردَم زنِ جَه بودونیا اَیه، ولی همه چیزه خدا بوجود بأورده. ¹³ خودتان قضاوت بوکونید، آیا دوروسته کی زن سربرنده خدا درگاه دوعا بوکونه؟ ¹⁴ آیا طبیعت خودش شمره یاد نده کی مردِ رِه درازه مو دَأشتن عیبه؟ ¹⁵ اما برعکس، اگر زن درازه مو بدَأره اونِ رِه افتخاره، چره کی مو اوشأنَ فَأدَه بوبُسته تا مو مرَه خوشَأنِ سرَ بوپوشَأند. ¹⁶ اما اگر کسی بخَأیه اَ موضوع وَسی بحث بوکونه و روشِ دیگری یَ پیش بیگیره، فقط تَأنم بوگویم، اَمَأن و خدا کلیسائان غیرِ اَن رسمِ دیگری نَئریم. ¹⁷ ولی دربارۀ اونچی کی هَسَه شمرَه حُکم کودَأن درم، شمرَه آفرین نوگویم، چره کی وختی همدیگرِ مرَه جمعَ بید، بجایِ فایده، ویشتر خودتانَ ضرر رسأنید. ¹⁸ اولاً اَنکی بیشتَأوستم وختی کلیسا دورون جمعَ بید، دسته های مختلفَ تقسیم بید، و اَ گبانَ تا حدی باورکونم. ¹⁹ شکی نییه کی اَ بحثأن و اَ اختلافَأن شیمی میَأن لازمه، تا اَطو همه بفهمد کی حق کی اَمرَه یه. ²⁰ وختی همدیگرِ اَمرَه جمعَ بید، اونچی کی خورید واقعاً خداوندِ شام نییه، ²¹ چره کی خوردَأن موقع، بعضیان دیگرانِ منتظر نِئسد و تا جایی کی تَأند شام اوسَأند و اَطو بعضیان ویشتا ایسد، در حالی کی بعضی دیگر اوقدر خورد کی مستَ بود. ²² آیا خانه نَئرید کی شیمی خانه دورون بینیشینید بوخورید؟ یا اَنکی خدا کلیسایَ حقیر دَأنید و فقیرِ آدمانَ شرمنده کونید؟ شمرَه چی بوگویم؟ آیا اَ کارِ وَسی شمرَه آفرین بوگویم؟ هیچموقع اَ کارَ نوکونم. ²³ من تعالیمی کی شمرَه بدمَ خودِ خداوندِ جَه دریافت بوکودم، عیسایِ خداوند شبی کی اونَ تسلیم بوکودد، نانَ بیگیفت ²⁴ شُکر بوکوده و پارَه کود و بوگوفت:«بیگیرید و بوخورید، اَنه می بدن کی شیمی وَسی پارَه بِه، اَ کارَ می یادآوری رِه بجا بأورید.» ²⁵ و هَطو بعدِ شام، پیاله یَ بیگیفت و بفرماست:«اَ پیاله هون تازه عهده کی می خونِ اَمرَه دوَسته بِه، هر بار کی اونِ جَه خورید مرَه یاد بأورید» ²⁶ چره کی هر موقع اَ نانَ خورید و اَن پیاله جَه وأخورید، خداوندِ مرگَ اعلام کونید تا زمانی کی وَأگرده. ²⁷ پس هر کس ناشایست نانَ بوخوره و پیاله جَه وَأخوره، گوناه بوکوده و خداوندِ خون و بدنَ بی احترامی بوکوده. ²⁸ پس هر کس وَأستی پیشتر جی اونی کی نانَ بوخوره و پیاله جَه وَأخوره، خورَه امتحان بوکونه. ²⁹ چره کی هر کس خداوندِ بدنِ معنی مفهومَ درک نوکونه و اونِ جَه بوخوره و وَأخوره، در واقع خو محکومیتَ بوخورده و وَأخورده. ³⁰ هَنه وَسیه کی بعضی جی شومَأن ضعیف و مریضید، و بعضیانم بمرده دَأرد. ³¹ اما اگر خودمانَ امتحان بوکوده بیم، محکوم نوبوستیم. ³² پس وختی خداوند اَمرَه محکوم کونه، خداوندِ طرفِ جَه تنبیه بیم تا نوکونه بازن دونیا مردمِه اَمرَه محکوم بیبیم. ³³ پس ای برأرأن، وختی خداوندِ شامِ خوردَأنِ رِه دورِ هم جمعَ بید، همدیگرِ منتظر بِئسید. ³⁴ و اگر کسیَه ویشتا بو، بخانه دورون غذا بوخوره، نوکونه وختی خداوندِ شامِ رِه جمعَ بید باعث بیبه محکوم بیبه، باقی مسائلَ وختی بأیم شیمی ورجَه رسیدگی کونم.