¹ Tamén lles dicia. Asegúrovos que hai alguns dos que estan aquí , que non probaran a morte ata que vexan o reino de Deus vindo con poder. ² Seis días despois , Xesús colleu a Pedro , a Xacobe e a Xoán e levóunos aparte, sos, a un monte alto e foi transfigurado. diante deles. ³ As suas roupas viráronse resplandecentes moi brancas coma ningun bataneiro na terra podería branquexar. ⁴ E aparecéronselles Elías xunto con Moisés, que falaban con Xesús. ⁵ Pedro, tomando a palabra, díxolle a Xesús: Mestre, é bo que estemos aquí fagamos tres tendas, unha para tí outra para Moisés e outra para Elías. ⁶ El non sabia o que dicir, pois estaban aterrados ⁷ Entón formouse unha nube e cubriunos e unha voz saiu da nube. Este e meu Fillo Amado, escoitádeo a Él!. ⁸ De supeto mirando arredor pero xa non viron a ninguen con eles, so a Xesús. ⁹ Cando baixaban do monte ordenoulles que non contaran a ninguen o que mirararan ata que o Fillo do Home resucitara de entre os mortos. ¹⁰ E gardaron todo aquelo para si mesmos. discutindo entre eles que significaría o de rescitar de dentre os mortos ¹¹ E preguntáballe: por qué din os escribas que Elías ten que vir primeiro? ¹² El díxolles: en verdade Elías a vir primeiro para restaurar todas as cousas. Mais, non dí a Escritura que o Fillo do Home debe padecer moito e ser desprezado? ¹³ Pero eu vos digo que Elías xa veu, e fixeron cpn él canto quixeron, tal coma estaba escrito del. ¹⁴ Cando chegaron a onde os outros discípulos viron unha garnde multitude arredor deles e a uns escribas porfiando con eles. ¹⁵ Desegida cando a multitude mirou a Xesús quedou sorprendida , e correnron cara a él para saudalo. ¹⁶ El preguntoulles: que discutides con eles? ¹⁷ E un da multitude respondeulle: Mestre, trouxen o meu fillo que ten un espítito mudo. ¹⁸ e cando se apodera del, derrubao e bota espcuma pola boca e renxe os dentes, e ponse teso. Díxelle aos teus discípulos que o botaran fora , pero non foron quen de facelo. ¹⁹ Respondendo Xesús dixolles: Xeración incrédula! Ata cando terei que aturarvos? Traédemo! ²⁰ E ltrouxéronllo, e cando o espíritu o viu, decontado sacudiu con forza o rapaz que rolou caindo a terra, botando escuma pola boca. ²¹ Xesús preguntoulle ao pai Canto tempo fai que lle pasa isto? E el respondeulle; dende pequeno. ²² Moitas veces o botaba no fogo e tamén na auga para matalo. Pero se tí podes facer algo, ten compaixón de nos e axúdanos. ²³ Xesús díxolle. Se podes? Todo é posible para o que cree!. ²⁴ De inmediato o pai do rapaz berrou e dixo: Creo: axudame na miña incredulidade!. ²⁵ Vendo Xesús que se xuntaba unha garnde multitude, reprendeu ao espírito inmundo dicindolle: Espírito mudo e xordo, mándoche Eu salr del e non volver a entrar nunca mais. ²⁶ E despois de berrar e sacudirlo con moitas convulsións, saiu. E o rapaz quedou coma morto, tanto que moitos dician¡ Está morto! ²⁷ Pero Xesús collendoo pola man, ergueuno, e el puxose en pé ²⁸ Ao entraren con él na casa, os seus discípulos preguntáronlle, a soas: por qué nos non poidemos botalo fora? ²⁹ El dixolles: Esta clase non pode sair, se non é con oración" ³⁰ Salndo de alí, atravesaron Galilea, mais El non quería que ninguen o soupera. ³¹ Porque insinaba a seus discípulos dicíndolles: O Fillo do Home vai ser entregado e traicioado en mans dos homes e o matarán, pero despois de morto, pasados tres días ha resucitar. ³² Pero eles non entenderon o que dicia e non se atrevían a preguntarlle. ³³ E chegaron a Capernaún, e estando xa na casa, preguntoúlles: que estabades a descutir polo camiño?. ³⁴ Pero eles calaron, porque no camiño porfiaban entre eles para ver quén era o maior. ³⁵ E despois de sentarse chamou aos doce e díxolles: se algun desexa ser o primeiro, será o derradeiro de todos e o servidor de todos. ³⁶ E tomando un neno, pousouno no medio deles, e colléndoo no colo dixolles: ³⁷ O que recibe a un neno coma este no meu nome, recíbeme a min, e o que me recibe , non me recibe a mín senón a Aquel que me enviou ³⁸ Xoán díxolle: Mestre, miramos a un botando fora demos no teu nome e prohibímosllo, porque non andaba conosci. ³⁹ Pero Xesús dixolles: Non llo impidades , porque non hai ninguén que faga milagres no meu nome , e de seguido poda falar mal de mín. ⁴⁰ Porque o que non está contra nos, está ó noso favor. ⁴¹ Pois quen vos dea un vaso de auga para beber por serdes seguidores do Mesías , asegúrovos que de ningún xeito perderá a súa recompensa. ⁴² Quen faga tropezar a un destes pequeniños que creen en mín, mellor lles sería que colgaran unha pedra de muiño de asno ao pescozo e o botaran no mar.. ⁴³ Se a túa man é causa de tropezo, cortaa, mais che vale entrar toco na vida que ir a parar coas dúas mans ao inferno, ao lume que non se apaga. ⁴⁴ Onde O verme NON MORRE É O lume NON SE APAGA ⁴⁵ É sé o teu pé che fai tropezar, córtao, é mellor entrar coxo na vida, que tendo os dous pés ser botado no inferno. ⁴⁶ ONDE O verme non MORRE É O lume non se apaga. ⁴⁷ E se teu ollo chafai tropezarr, sácao, mais che entrar ao reino de Deus, con un ollo so, que tendom dous ollos ser botado ao inferno. ⁴⁸ ONDE O verme NON MORRE É O lume NON SE APAGA. ⁵⁰ Pois todos serán salgados con lume ⁴⁹ O sal e boa, pero se o sal perde o seu sabor. Con qué a salgaredes? Tende sal en vos mesmos e estade en paz uns cos outros.