Capítulo 7

1 Os fariseos, e alguns dos escribas que viñeran de Xerusalén xuntáronse oredor del. 3 e vendo que algúns dos seus discípulos, comian o pan con mans impuras , e dicir, sen lavar. 2 Porque os fariseos e todo los xudeos non comen agas de que laven as mans coidadosamente, gardando así a tradición dos ancians. 4 e cando volven do mercado, non comen sen se lavaren antes; e hai moitas outras cousas que recibiron para cumplilas, coma o lavamento dos vasos, dos cántaros e dos potes de cobre) 5 Entón os fariseos e os escribas, preguntaronlle. Por que teus discípulos non andan conforme a tradición dos ancians, e comen o pan con mans inmundas? 6 Entón El dixolles: Ben profetizóu Isaias, de vos, hipócritas, coma está escribido "ESTE POBO , CON LABIOS ME HONRRA, PERO SEU CORAZÓN ESTA lonxe DE MÍN 7 EN BALDE, MA ADORAN ENSINANDO COMO DOUTRINAS os PRECEPTOS DOS HOMES. 8 Rexeitando os mandamientos de Deus, vós ammarádesvos ás tradicions dos homes. 9 Tamén lles dicía: violades o mandamento de Deus para establecer ás vosas tradicións! 10 Poque Moisés dixo; " Honra a teu pai e a tua nai"; e: " O QUE FALE MAL DO SEU PAI O DA SUA NAI, de certo morrerá" 11 Pero vos dicides: se un home dille ao pai o a nai: calesquera axuda que poideras receber de mín e Corbán ( e dicir ofrenda a Deus) 12 Xa non lle deixades facer nada en favor do seu pai o da sua nai. 13 anulando así, a palabra de Deus. pola vosa tradición a que trasmitichedes ,e facedes moitas cousas semexantes a éstas. 14 E chamando outra vez a multitude dicíalles:: Escoitade todos e entendede., 15 non hai nada fora do home que ao entrar nel poida contaminalo, senon o que sae de dentro do home o que contamina ao home. 16 Se alguen ten oido para oiuvir que oia. 17 En deixando a multitude entrou na casa, e os seus ciscípulos prefuntáronlle sobre a parábola. 18 El dixolles: Tamben vos sodes faltos de entendemento? Non comprendedes que todo o que entra de fora nun ser humán non o pode contaminar? 19 porque non lle entra no seu corazón, senón no seu ventre e elimínase? ( dixo isto declarando puros todos os alimentos) 20 E dicía: O que sae do home eso é o que contamina ao home. 21 Pois de dentro do corazón das persoas saen os malos pensamentos, fornicacións, roubos, asasinatos, 22 adulterios, cobizas maldades, enganos, desenfreos, envexa, malas palabras, fachenda, insensatez. 23 Todas estas maldades saen de dentro e contaminan as persoas.. 24 levantouse e foi a rexión de Tiro e entrando nuha casa, non quería que ninguen o soupera, pero non poido gocharse. 25 de seguido unha muller que tiña unha filla cun espírito inmundo, ouviu o que dicían del, e foi e postrouse aos seus pes . 26 A muller era grega, sirofenicia de nacemento, e rogáballe que botara ao demo fora da sua filla. 27 Pero El díxolle: Deixa que se farten primeiro os fillos, pois no esta ben coller o pan dos fillos e botarllo aos canciños. 28 Ela respostoulle: Señor pero ainda os canciños comen debaixo da mesa das faragullas que deixan os filos. 29 E El díxolle: pola tua resposta vaite, o demo saiu da tua filla. 30 Cando ela voltou a sua casa, atopou á filla estaba deitada na cama é o demo xa salira. 31 Volvendo a sair da rexión de Tiro, pasou por Sidón e chegou ao mar de Galilea atravesando a rexión de Decápolis. 32 E trouxéronlle a un que era xordo e gago rogándolle que puxera a man sobre el. 33 Entón Xesús apartouno da multitude e meteulle os dedos nas orellas, e e tocandolle a lingua co seu cuspe, 34 e ollando cara o ceo sospirou e dixo ¡Effatá!, isto e, ¡Abrete!. 35 E de súpeto abríronselle os oídos e soltouse a atadura da lingua, co que falaba con claridade. 36 E ordenoulles que non llo dixeran a ninguén, pero canto mais llos dicía, eles mais o pregoaban. . 37 E asombrabanse moito dicindo . Todo o fixo ben!: aos sordon fai ouvir; e aos mudos falar!