¹ E chegaron á outra banda do mar á terra dos Gadarenos, ² e en canto desembarcou, deseguida saiu ao seu encontro de entre os sepulcros, un home cun espírito inmundo. ³ O home vivia nos sepulcros, e ninguén podía atalo, nin sequera con cadeas. ⁴ Porqe tiña estado amarrado moitas veces con cadeas e grillóns. e rachaba as cadeas e esnaquizaba os grillons, e ninguén tiña forza para dominalo. ⁵ E sempre, noite e día, andaba entre os túmulos e nos montes berrando e ferindose con pedras afiladas. ⁶ Cando mirou a Xesus de lonxe, correu e axionllouse diante del. ⁷ El berrou a grande voz: "Qué teño eu que ver contigo Xesús , Fillo de Deus Altisimo? Conxúrote por Deus que non me atormentes! ⁸ Pois El dxéralle: sai deste home, espírito inmundo! ⁹ E preguntoulle: Como te chamas? El díxolle: chamome lexión porque somos moitos. ¹⁰ E rogáballe unha e outra vez que non o mandara fora da rexión. ¹¹ E había alí unha manada grande de porcos pacendo xunto o monte. ¹² é os demos rogáronlle: mandanos cos porcos; e deixanos entrar neles. ¹³ El deulles permiso, e saliron os espíritos inmundos e entraron nos porcos, e a manada (uns dous mil) correu monte abaixo cara o mar e afogaron. ¹⁴ E os que coidaban os porcos fuxiron e contaronon o que pasou na cidade e no campo, e viñeron a ver o que sucedera. ¹⁵ Ao chegaren onda Xesús e ver o endeminiado (aquel que estivera posuido por unha lexión), sentado, vestido e no seu sano xuivio, colleron medo. ¹⁶ E os que viron o que lle sucedera ao home endemoniado e ós porcos, contarono . ¹⁷ Entón comezaron a rogarlle que se retirara daquel lugar. ¹⁸ E cando estaba subindo a barca, o home que estivera endemoniado rogáballe que lle permitise estar con Él. ¹⁹ Pero non llo permitiu, senón que lle dixo: vai á túa casa e a tua xente, e dilles as grandes cousas que o Señor fixo por ti, e a grande misericordia que tivo por ti. ²⁰ Entón foise e proclamou as grandes cousas que Xesús fixo por el en Decçaòlis , e todos ficaban pasmados. ²² Pasando de novo Xesús á outra orilla, xuntouse unha garnde multitude arredor del, e estaba xunto o mar. ²¹ Chegou un dos principais da sinagoga, chamado Xairo, e o velo, caiu a seus pes, ²³ suplicándolle unha e outra vez dicindo: a miña filla está a morrer. ven! Pon as mans sobre ela para que sexa sandada e poda vivir! ²⁴ Entón foi con el e unha garnde multitude seguíao e apertábao. ²⁵ E unha mluler que sofria fluxo de sangue dende facía doce anos, ²⁶ e qe tiña moito a mans de moitos médicos, gastando todo canto tiña sen ter ningunha mellora, mais ben empeoraba. ²⁷ Cando escoitou falar de Xesús. achegouse por detras del entre a multitude e tocoulle o seu manto. ²⁸ dicindo para sí: sé tan so toco a sua roupa vou a ser sandada ²⁹ No mesmo momento, a fonte de seu sangue secouse e ela sintíu no seu corpo que tiña sido sandada daquela aflicción. ³⁰ Axiña Xesús douse conta de que tiña saido poder do seu interior, e virandose cara a xente preguntou: Quen tocou a miña roupa? ³¹ os seus discípolos dixeronlle; Ves á multitude apertándote e pretuntas quen me tocou?. ³² Pero Xesús miraba arredoir para ver á muller que .tiña feito iso. ³³ Entón a muller, temendo e tremendo (recoñecendo o que lle pasara), veu e postróuse diante del, e díxolle toda a verdade.. ³⁴ Entón Él díxolle: Filla, a túa fe salvoute, vai en paz e queda sanda da túa enfermedade. Vai en Paz e curada da tua doenza. ³⁵ Ainda estaba el falando cando chegaron da casa do principal da sinagoga dicindo: A tua filla morreu, por qué molestas ainda mais ao Mestre? ³⁶ Pero cando Xesús escoitou o que estaban a falar díxolle ao priincipal da sinagoga: non teñas medo, so sigue crendo. ³⁷ E non permitiu que ninguén o acompañara agas Pedro, Xacobe, e Xoán, irmán de Xacobe, ³⁸ Eles chegaron á casa do principal da sinagoga e vendo o gran barillo que facían os que choraban e berrabam, ³⁹ entrou e díxolles: por qué facedes tanto barullo e a qué ven tanto chorar? A nena non está morta, senon que está a dormir. ⁴⁰ e burlábanse del, pero botando a todos fora, levou consigo ao pai da nena, a naie e aos que estaban con él e entrou onde estaba a nena. ⁴² E tomando pola man ánena, díxolle."Talita cum! que quer dicir: Nena erguete! ⁴¹ Decontado a nena ergueuse e camiñou, pois tiña doce anos. E quedaron abraiados con grande asombro. ⁴³ E Él ordenoullessoupera disto e dun xeito severo e mais dunha vez que ninguén soupera o que tpasara, e pedíulles que se lle dera de comer á nena. .