¹ Tamén quero lembrarvos, irmáns, o evanxeo que vos anunciei, aquel que vos aceptastes, no que ficades firmes. ² Aquel ó que tamén, se vos afirmades na palabra que vos eu prediquei, sodes salvos, do contrario, a vosa fe sería en van. ³ Tramsmitinvos. ca que logo, o que eu tamén recibín: que o Mesías morreu polos nosos pecados, conforme ás Escrituras. ⁴ Que foi sepultado e que foi resucitado ó terceiro día, conforme as Escrituras. ⁵ Que se apareceu a Cefas, e depois ós doce. ⁶ Máis tarde aparecéuse a máis de cincocentos irmáns ó mesmo tempo, a maioria deles ainda viven, mais algúns xa morreron. ⁷ Despois foi visto por Xacobe, e logo por todolos apóstolos. ⁸ En derradeiro lugar, coma ó nacido a deshora, aparecéuseme tamén a min. ⁹ Pois eu son o mais pequeno de todos os apóstolos, que nin son merecente de ser chamado apóstolo xa perseguín á igrexa de Deus. ¹⁰ Pero pola gracia de Deus son o que son, e a sua gracia para min non foi en van, mais ben o contrario, traballei mais que todos eles, pero non eu, senon a gracia de Deus en mín. ¹¹ Pois, ben sexa eu, ou eles, deste xeito predicames, e deste xeito crestes vos. ¹² Entón, se predicamos que o Mesías foi resucitado de entre os mortos, cómo din algúns de entre vos que non hai resurrección dos mortos? ¹³ Porque se non hai resurrección dos mortos, tampouco o Mesías foi resucitado; ¹⁴ e se o Mesías non foi resucitado, a nosa predicación é baleira, do mesmo xeito que a nosa fe. ¹⁵ E ata somos declarados falsos testemuñas de Deus, porque testemuñamos que Deus resucitou ó Mesías, pero se é verdade que os mortos non son resucitados, enton Él tampouco resucitou. ¹⁶ Porque se os mortos non resucitan, tampouco o Mesías resucitou, ¹⁷ e se o Mesías non foi resucitado, a vosa fe é en van, ainda estades nos vosos pecados. ¹⁸ E tamén ps que durmiron no Mesías pereceron. ¹⁹ Se soamente para esta vida esperamos no Mesías, somos os mais dinos de compaixao de todos os seres humáns. ²⁰ Mais non é así: O Mesías foi resucitado de entre os mortos coma primicia de aqueles que durmiron! ²¹ Porque do mesmo xeito que por un home entrou a morte, tamén por medio dun Home a resurrección dos mortos. ²² Porque así como en Adán todos morren, así tamén no Mesías todos serán vivificados. ²³ Pero cada un no seu orden: o Mesías coma a primicia, depois os que son do Mesías na súa vinda. ²⁴ Entón chegará o final, cando lle entregue o reino a Deus Pai, e poña fin a todo imperio, autoridade e poder. ²⁵ Porque é necesario que Él reine ata que poña a todos os seus enemigos por debaixo dos seus pes. ²⁶ E o derradeiro inemigo que será destruído é a morte. ²⁷ Pois someteu todas as cousas debaixo dos seus pes. Anque cando dí que todas as cousas foron sometidas a Él, está claro que con excepción daquel que lle someteu todas as cousas. ²⁸ E cando todo sexa sometido, entón tamén o Fillo mesmo suxetarase a quen suxetou a Él todas as cousas, para que Deus sexa todo en todos. ²⁹ De non ser así, que farán aqueles que se bautizan polos mortos? Se de verdade os mortos non resucitan, por qué, entón, se bautizan por eles? ³⁰ E por qué nos estamos en peligro a toda hora? ³¹ Pola gloria que teño de vos en Xesús o Mesías, o noso Señor, morro cada día. ³² Se so como home loitei contra feras en Éfeso, que proveito gañei se os mortos non son resucitados? Comamos e bebamos que mañá morreremos! ³³ Non vos deixedes enganar, as malas compañas estragan os bos costumes. ³⁴ Volvede xustamente a ser sensatos, e non sigades pecando, porque algúns non son capaces de percibir o que é de Deus. Para a vosa vergonza volo aviso.. ³⁵ Pero algún preguntará: Cómo son resucitados os mortos? Con qué clase de corpo volverán á vida? ³⁶ insensato! O que sementas non prende na vida se non morre. ³⁷ E cando sementas, non sementas o corpo que chegará a ser, senón un grano espido, de trigo se cadra, ou de algún outro. ³⁸ Pero Deus dalle un corpo como Él quiso, e a cada unha das sementes o seu propio corpo. ³⁹ Non toda a carne é a mesma carne, senón que unha é humana, outra a das bestas, outra a das aves e outra a dos peixes. ⁴⁰ Hai tamén corpos celestes e corpos terrestrs, pero unha, na verdade é a gloria dos celestes e outra a dos terrestres. ⁴¹ Unha é a gloria do sol e outra a da lúa, e ainda outra a das estrelas, porque cada unha de elas brila dun xeito diferente. ⁴² O mesmo sucede coa resurrección dos mortos: Seméntase na corrupción, resucítase na incorrupción. ⁴³ Seméntase na humillación, resucitase na gloria, seméntase na debilidade, resucitase con poder. ⁴⁴ Seméntase corpo natural, resucita un corpo espiritual, porque se hai un corpo natural tamén hai un espiritual. ⁴⁵ Asi tamén está escrito: O primeiro home, Adán, foi feito un ser vivo, e o último Adán, un espíritu que da vida. ⁴⁶ Pero non é primeiro o espiritual senón o natural; e despois o espiritual. ⁴⁷ O primeiro home, feito do polvo da terra, é terrestre, o segundo Home veu do ceo. ⁴⁸ Como o terrestre, do mesmo xeito son os terrestres, e como o celeste, así son os celestes. ⁴⁹ Tal como agora amosamos a imaxe terrestre, amosaremos un día a imaxe celeste. ⁵⁰ Dígovos enton irmáns: a carne e o sangue non poden herdar o reino de Deus, nin a corrupción herdará a incorrupción. ⁵¹ Velai que vos revelo un misterio: non todos morreremos, pero todos seremos transformados. ⁵² Nun instante, nun abrir e piscar os ollos, no toque da derradeira trompeta (porque soará a trompeta) os mortos serán resucitados incorruptibles, e nos seremos transdormados. ⁵³ Porque é necesatio que o noso corpo corruptible sexa revestido de incorrupción, e o mortal sexa revestido de inmortalidade. ⁵⁴ E cando o corruptible se revista de incorrupción e o mortal se revista de inmortalidade, entón cumplirase a palabra que está escrita: A morte foi tragada pola victoria! ⁵⁵ Ula é,. morte, a túa victoria? Ulo é, morte, o teu aguillón? ⁵⁶ O aguillón da morte é o pecado, e o poder do pecado, -e a lei. ⁵⁷ Pero grazas a Deus que nos da a victoria por medio de Xesús o Mesías, o noso Señor! ⁵⁸ Asi que, benqueridos irmáns, mantédevos firmes, que ninguén vos abanee, abundando na obra do Señor sempre, sabendo que o voso traballo no Señor nunca é en van.