¹ اوسوکه عیسی اِز معبد رَد؛ وِ رَه خوش رَد ؛ شاگِردونش اِویدن تیش تا نِظَرِشن وِبِناها معبد جلب بُکنن. ² عیسی وِشون گُود : همهء اینُون ایبینین؟ آمین وِ ایشا ایگوم ؛ بَردی سَر بَردی دی نیمَنه؛وُ همه ایریسن وازیر. ³ عیسی وقتی سَر کوه زیتون نِشست بی ؛ شاگردونش مین خلوت اِوین تیش ؛ گُودن: وِ ایما بُگو ای وقایع کی اتفاق ایبوفتن وُ نشونهء اِویدن تو وُ تموم وُوین ای عصرُ چنه؟ ⁴ عیسی جواو داد: هوشیار بُوین که کسی گُم رَهتون نکنه. ⁵ چینو که خیلیا وِ اسم مو ایاهِن وُ ایگُون ؛مُو مسیح هستُم. وُ خیلیان گُم رَه ایکُنن. ⁶ همی طور هم دروارهء جنگها ایَشنین وُ خِوَرِ جنگا وُ گوشتون ایرِسه؛ اما پریشون نَوُوین؛ چینوکه ؛ چینو وقایعی وایَد رُخ بدن اما هَنی وِ پایون نَرسیده. ⁷ وُ قومی سر قومی دیه وُ‌حکومتی سر حکومتی دیه ایویریسته. وُ قحطیا وُ زلزله ها جاها مختلفی ایاهه. ⁸ اما همه اینو تازه اول درد زایمون هِستو. ⁹ مین اُو زمون ایشان تسلیم ایکُونن تا آزار زیادی بِوینین؛ وُ ایشان اِیکُشن. همه قوما سی اِسم مو اِز ایشا نفرت پیدا ایکُنن. ¹⁰ مین اُو روزها خیلیا زِ ایمون خُوشون ری ایورگردونِن؛ وِ یک وُ دور خیونت ایکُنن. وُ اِز یَک و دور متنفر ایبووِن. ¹¹ پیومبرونِ دُورُویِ زیادی ایویریستن؛ خیلیان گُمرَه ایکُنِن. ¹² وِ خاطر زیاد وُوین شَرورَت ؛ محبت خیلیا و سردی ایره. ¹³ اما هرکی تا آخر وِ پاش بِمَنه نجات پیدا ایکُونه. ¹⁴ ای بشارت پادشاهیُ مین سرتاسر جهان اعلام کرده ایبوتا شهادتی سی همه قومها بُوه. اوسو آخرش دی ایرسه. ¹⁵ پَ هر چینه که دانیال نبی مکروه ویرونگر نُوم ناهاده مین او جا مُقدس بلند کرده ایبوـخوننده دقت بُکنه- ¹⁶ اوسو دی هرکی مین یهودیه بُوه؛وِ کوه فِرار بُکنه؛ ¹⁷ وُ هرکی سر بوم هُونه بُووِه سی وَرگیدن هیچی ؛ دُوِن نیاهه؛ ¹⁸ وُ هرکی مین مزارع بُووِه سی وَرگیدن قَواش وِ هونه نَوَرگرده. ¹⁹ وای وِ زَنگَل حامله وُدایَلِ شیرده مین اُو روزها؛ ²⁰ دعا بُکنین که فرار اِیشا مین زمستون یا مین روز شبات نبوه. ²¹ چینوکه مین او زِمونو چینو مُصیوَتِ گَپی اتفاق ایبوفته که مثل هُو اِز شروع ای جهان تا حالا اِتفاق نَوَسته؛وُ هیچوقت دیه نَخواهد اُفتاد. ²² ایر او روزها کوتاه نیوُوین هیچ بشری جون سلام وِ در نیبفرد؛ اما وِ خاطر برگزیدیل کوتاه ایووِن. ²³ مین اُو زِمون؛اَیَر کسی وِ ایشا سِیل بُکُون مسیح ایچونه! باورنَکُنین. ²⁴ چینو که مسیحیا کاذو و پیامبرا دُروگو ایویرِستِن آیات و معجزات زیادی نشون ایدِن تا اَیَر ممکن بُوه برگزیده هانم گُمرَه ایکُونن. ²⁵ سِیل بُکُونین جلوجلو وِ ایشا گُودُوم. ²⁶ پَ اَیَر وِ ایشا بُگُون هُو مین بیاوُونه وِ اوچو نَرین وُ اَیَربُگُون مین اَندرونی هُونِه باور نکنین. ²⁷ چینو که مَنی تَش برق مین شرق آسمون ایدِراهِه و نورِش تا وِ غرب ایرِسه ظهور پسر انسان هم ایطور ایبوهِه. ²⁸ هرجا لاشه ای بُوه لاشخورا اوچو جمع ایبووِن. ²⁹ فوری بعد اِز مصیوَت او روزا اَفتُو تاریک ایبوه و مَه دی نوری نَتره بِزنه؛ ستاریَل اِز آسمون ایریسِن وِگِل و نیروها آسِمون ایریسِن وِگِل و نیروها آسمون وِ لرزه ایدراهِن. ³⁰ اوسو دیه نشونه پسر انسان مین آسمون ایدِراهِه و همه قومون جاهان و سینه خوشون ایزِنِن،و پسر انسان ایبینِن که وا قدرت و جلال عظیم سر اُورا آسمون ایاهِه. ³¹ هُو فرشتیَل خوشِن وا صدای بلند شیپور رَوُونه ایکُنه وُ اونو برگزیدیَل هُون اِز چارگوشه جاهان، اِز ای سر آسمون تا او سر دیَش ایارِن. ³² حالا اِز درَدِاِنجیر ای درسُون بگرین وِ محض ایکه شاخیَلش جِوُنه ایزِنن پِرک و پَر ایه، و ایفهمِن که تُوِستون نِزیکه. ³³ وِ هَمیطور، هرسا ای چیاهُون ایبینِن، ایفَهمن که هُو نِزیک بلکیَم دم دَره. ³⁴ آمین، وِ ایشا ایگوم، تا اینو همه اتفاق نیوفتِن، ای نسلواِز میون نیرِن. ³⁵ آسمون و زمین زایل ایبوِن، اما سخنون مُو هیچوقت زُوال نپذیرن. ³⁶ هیچ کس اُو روز و ساعتُون نُونِه وِ غیرا پدر، حتی فرشتیَل آسمون و پسرهم اِز هُو آگاه نی. ³⁷ زمونه ظهور پسر انسان مثل روزگار نوح هستو. ³⁸ مین روزا قبل طیفون قبل اِز اوسو که نوح بِره مین کشتی، مردم ایخَردِن و اینوشیِن و زینه ایستِیِن و شی ایکِردِن. ³⁹ و نُونِستِن چه پیش ری دارِن تا ایکه طیفون اِوِی و هَمَن وا خوش بُرد، ظهور پسر انسان هم همیطُورُو هِستو. ⁴⁰ اِز دو میرِه که مین زِمین هِستِن، یکی وَرگیده ایبو و یکی ایمَنه. ⁴¹ وُ اِز دو زینِه که وا یَک هِی دَستاس ایکُنِن یکی وَرگیده ایبو و یکی ایمَنه. ⁴² پَ بیار بویین چینو که نُونین سَرور ایشا چه روزی ایاهه. ⁴³ یُون بِدونین که اَیَر صاحِو هونه ایدونِست چه روزی ایاهِه، بیار ایمَند وُ نیَلِشت وِ هُونَش دستبرد بِزنِن. ⁴⁴ پَ ایشاهَم اُماده بویین، چینوکه پسر انسان مین ساعتی ایاهِه که انتظارش نارین. ⁴⁵ پَ اُو غُلوممه امین و دانا کیه که ارباوِش هُون وِ سرپرستی هونواده خوش ناهدِه تا خوراک اونون وِ موقع بِه؟ ⁴⁶ خوش وِ حال او غُلُومو که وقتی ارباوِش ایاهِه هُون مشغول ایکارو بینِه. ⁴⁷ آمین وِ ایشا ایگُوم، که هُون سَر همه مایَملک خوش اینِه. ⁴⁸ اما اَیَر او غُلومُو، شریر بُوِه وُ وا خوش بُگُو که اَرباوُوم دیر کِرده، ⁴⁹ وُ هُمکارُون خوشِن آزار برسونه و میگساری بکنه و مشغول خََردَن و نوشیَن بوِه. ⁵⁰ اُوسو ارباوِش مین روزیکه انتظارش ناره و مین ساعتی که نُونِه ایاهِه. ⁵¹ وُ هُون اِز وسط نصف ایکنه، وُ ایبِشون قاطی ریاکارون هَموچو که گِریوِه و دندون وِ دندون ساییدِن هِستو.