۲۲
1
عیسی دوواره وا مِثل وا اونو صحبت کرد و فِرمون دا:
2
پادشاهی آسمون مثل شاهی ایمَنه که سی کُر خُوش جشن عروسی وِپا کرد.
3
هو خادماشن رونه کرد تا وِ دعوتیا بُگن وِجشن بیاهِن؛ اما اونو نخواستن بیاهِن.
4
پَ خادمونی دیه رونه کرد وگو:دعوتی یَلن بُگوین همی حالا سفرهء جشنن آماده کِردمه؛گایل وگُوریل پرواریمن سر بریدمه وُ همه چی آماده هستوپَ وِ جشن عروسی بیاهین.
5
اما اونو اعتنا نکردن وُ هر کی وِ رَه خوش رَد یکی سر زِمینش ؛ یکی وِ تجارت خوش.
6
دیگرون هم خادمونش گِرهدن آزار دادن وُ کشتن.
7
شاه تا یون اَشنید غضوناک وُوید لشکرخوشن رونه کرد و قاتلونِ کشت وُ تش نهاد وِ شَهرشون.
8
اوسو وِخادمومونش دستور دا؛جشن عروسی آماده یه ؛ اما دعوتیل لیاقت اویدن مین هون ناشتن.
9
پَ برین مین میدون شهر وُ هرکین جُستین وِجشن عروسی دعوت بُکنین.
10
غلامون رَهدن مین کیچیل وُ هرکین که جُستن چه خو وچه بد؛ وا خوشون اِوردن و تالار عروسی اِز مِهمون پروُوی.
11
اما اوسو که شاه سی دیدن مهمونا اِوی مین مِیلِس؛ مِردین دی که لَواسا عروسی وَرش نَبید.
12
اِزش پرسی:ای رفیق چطور بی لَواس عروسی اِویدی ایچو؟ او مِردو جُواوی ناشت.
13
اوسو پادشاه وِ خادمون خُوش گُود:دست و پاشِن بندین و هون بین وِدَرمین تاریکی؛جایی که گریوه و دندون وِ دندون سایدن هستو.
14
چینو که دعوت وُویل زیادن اما برگزیدیل کم.
15
اوسو فریسیا زیدن وِدر وُ شُور کردن تا بِنرن چطور ایترن هُون وا حرفها خوش وِ تَله بِن.
16
اونو شاگردا خُشونِن وا هیرودیا رُونه کردن رَهدن تیش وُ گُودن:استاد ایدونیم تو مِرد صادقی هستی وُ رَه خُدان وِ درستی یاد ایدی وُ اِز کسی ترسی ناری چینوکه ظاهری سیل کَسی نیکنی.
17
پَ رأی خوتِن وِ ایما بُگوآیا دادن خراج وِ قیصر رَوایه یا نه؟
18
عیسی وِِ فِکر بَدشون پی بردوُ گو:ای ریاکارون سیچه مُون ایازمایین؟
19
سکه این که وا هُو خراج ایدین نشونُم بِدین. اونو سکهء یَ دیناری وِش دادِن.
20
اِزِشون پرسی :نَقش و نوم ای سکه یو اِز کیه؟
21
جواو دادن: اِز قیصر.وِ اونو گُود:پَ مال قیصرن وِ قیصر بین وُ مال خُدان وِ خدا.
22
چینو که یُون اَشنیدن تعجو کردن وُ وِلش کِردن رَهدن.
23
مین هامو روز صدوقیا که قیومتن غِوول نارن اِویدن طیش وُ اِزش سوال کردن؛
24
گُودن: استاد موسی وِ ایما دستور داده که اَیر میره ای بی اولاد بمیره ؛ گُووش وا بیوهونِن وِزینه ای بِستونه تا اِز هوسی گُو خُوش نَسلی جا بِنه.
25
زِمونی میون ایما هفتا گُو بیدِن .گُو اَولی زینه اِستید وُ مُرد وُ چینوکه اولادی ناشت؛زینه بیوه خُوشن سی گُوش ناهاد.
26
همیطور دومی و سومی ؛تا هفتمی.
27
سر اَنجوم زینه هم مُرد.
28
حالا؛مین قیومت ؛او زینه یو ؛اِز هفتا گُو زینهء کُوِکیشونه؛چینو که همهء اونو هُون وِ زینه ای گِرِدِن بی؟
29
عیسی جواو دا:ایشا گُمراه هِستین؛ چینو که نه اِز کتاوا مفقدس آگاهین وُ نه اِز قدرت خدا.
30
مین قیومت نه کسی زینه ایستونه نه کسی شیی ایکونه ؛چینو که همه مثل فرشتیل آسمون ایبووِن
31
اما دروارهء قیومت مُردیَل؛آیا نَخوندینه که خدا وِ ایشا چه گُوده؟
32
هُو فِرمون دا که : مو هِستوم خدای ابراهیم ؛ خدای اسحاق وُ خدای یعقو؛هُو نه خدای مُردیله چینو که خدای زندیله.
33
مردم وا اَشنیدَن ای سُخنون هُو شگفت زیده وُوین.
34
چینو که فریسیا اَشنیدن که عیسی چطور وا جُواواش دُون صدوقیان بسته؛ دورِ یَک جَم وُوین.
35
یکی اِز اونو که عالمی بی وِ ای قَصد که عیسان بِ مین تِله؛ اِزش پُرسی:
36
ای استاد؛ گَفترین حکم ؛ مین شریعت چنه؟
37
عیسی جواو دا:خداوند؛ خدای خوتونِن؛ وِ تمومی دل ؛ تمومیِجون و تمومیه فکرتون محبت بکُنین.
38
یُو اولین وُ گَفترین حکم هِستو.
39
دومین حکمم مثل حکم اولیه : هُمساتِن چینو خُوت مُحبت بُکن.
40
تمومیه شریعت موسی و نِوشتیلِ پیومبرا سَر ای دو حُکم ُ ایواسته.
41
هاموسو فریسیل که دور یک جَم بین ؛ عیسی اِزشون پُرسی:
42
نظر ایشا در وارهء عیسی چنه؟هُو کُر کیه؟ جواو دادن: کُر داوود.
43
عیسی گو: پَ چطور داوود مین روح؛ هون خداوند ایخوند؟ چینو که ایگو :
44
خداوند وِ خداوندِ مو گُود: وغ دست راست مُو بنشین تا اوسویی که دشمنونتن قالی زیر پات بُکنوم.
45
اَیر داوود هُون خداوند ایخوند ؛ چطور هُو ایتره کُرِ داوود بِوه ؟
46
ایطور وُوی که هیچکس نَترست جُواو هُون بده و اِز اوسو دیه هیچکس جرآت نکرد پُرسشی وِش بُکنه.