¹ وقتی که وِ اورشلیم نِزیک وُوین وُ وِ بیت فاجی که دُوِن کوه بی رِسیِن، عیسی دوتا اِز شاگرداشِن رِوُونه کرد، ² وِشون فِرمون دا: وِ دِهاتی که جلو ریتونِه برین، هَمیکه ایرین داخل، یَه خَرین وا کره ش بسته اوچو ایجورین. اونُون وازِ کنین و بیارینِشون تِی مُو. ³ اَیَر یکی حرفی وِ ایشا زِی، بُگوین: خدا ایخُوشون وهُو بی دُنگ اونون ایفِرِسته. ⁴ ای امر وَست تا هَرچی که پیامبر گُو بی وِ حقیقت برسه که: ⁵ وِ دووَر صهیون بگویین، ها پادشاهِت تِی تو ایاهِه، فروتن و افتاده و سُوار سَر خر، سر کره خر. ^{6 7 8} او دوتا شاگردو رَدِن و موافق فِرمون عیسی اَنجوم دادِن. اونو خرِن وا کره اش اِوِردِن وُ اَباهاشون بِستن سَرِش و هُو سر اَباها نشست. جمعیت زیادی اَباها خوشونِن سَر رَه پَهن کِردِن و یَه عِهده ای یَم یَه دِرَدین بُریِن، مین رَه پهن کردِن. ⁹ جمعیتی که جلوتر هِی ایرَدِن و دسته ای که اِز دینداش هِی ایوِیدِن، بلند بلند جار ایزِیِن ایگودِن:هوشیعانا بر کُر داوود! مُوارِکه هُو که وِ نوم خدا ایاهِه! هوشیعانا مین آسِمون بالایی! ¹⁰ تا هُو اِوِی مین اورشلیم، شادی و شوق همه شهرِن گِرِد. مردم ایپُرسیِن: یُو کیه؟ ¹¹ وُ او جماعت جُواو ایدادِن: یُونه عیسی پیومبَر، اِز ناصره جلیل! ¹² اوسو عیسی رَه مین معبد خدا و اونویی که اوچو هَی خِرید و فروش ایکِردِن رِه وِ در و تختا صرافونِن و بساط کِموتر فروشان واری کِرد. ¹³ وُ وِ اونو فِرمون دا: نوشته وُویِه که هُونه مُون هُونه دعا ایخونِن، اما ایشا هُون لونه رَه زَنا کِردینِه. ¹⁴ مین معبد، کورا و لَنگون اِویِن تِیش وُ هُو اُونون شِفا بخشی. ¹⁵ اما چینوکه گَپیَل کاهنا و علما دینی کارا شگفت انگیز هُون دیِن و دیدن که بچیَل مین معبد هِی داد ایزیِن: هوشیعانا بر کُر داوود غضِوناک وُویِن. ¹⁶ پَ وِش گُون: ایشنوفی هِی ایگُون چه؟ جُواو دا: ها. مَر نخوندین که: وِ زوُون بَچیَل و شیرخوریَل شکرگذارین اُماده کِردی؟ ¹⁷ عیسی اونون ترک کِرد و اِز شهر رَه وِ دَر، وِ بیت عنیا رَه و شُو اوچو مَند. ¹⁸ خروس خون عیسی مین رَه وَرگشتن وِ شهر گرسنَش وُوی. ¹⁹ مین کناره رَه، یَه دِرَد انجیری دی و رَه طرفِش، اما دی درَد فقط پَر داره. پَ وِ دِرَد گُو: نکُنه که دی قَه تو میوه ای وِ بار بیاهِه! مین هَمو لحظه دِرَد هُوشک وُوی. ²⁰ شاگردا که وا دیَن ای اتفاق حیرت کردِن بی، اِز هُو پرسیِن: چطور دِرَد انجیر زی هُوشک وُوی؟ ²¹ عیسی مین جُواوشون وِ اونو گُو: آمین، وِ ایشا ایگُوم که اَیَر ایمون داشته بووین و شک نکنین، نه فقط ایتِرین هرچی سر دِرَد انجیر اِوِی اَنجوم بین بَلکُوم هَرسا وِ ای کوهو بُگوین اِز جا کنده وُو و بیُوفت مین دریا، ایطورونی ایوُوه. ²² اَیَر ایمون داشته بووین، هرچه مین دعا ایخوین،ایجورین. ²³ اوسو عیسی رَه مین معبد و شروع وِ تعلیم مردم کِرد. مین هَمو وقت، گَپون کاهنان و شیخون قوم اِوِیِن تِیش و گُودِن: وِ چه اجازه ای ای کاران ایکونی؟ کی ای اقتِدارُون وِ تو داده؟ ²⁴ عیسی مین جُواوِشون گُو: مُو هم اِز ایشا سوالی دارُم. اَیَر جُواوُم دایین، مُو هم وِ ایشا ایگُوم وا چه اقتداری ای کاراهُون ایکُونوم. ²⁵ غُسل یحیی اِز کُوجه بی؟ اِز آسمون یا اِز اِنسون؟ اونو بین خوشون اِختلات کِردِن و گُودِن: اَیَر بُگُویم اِز اِز آسمون بی وِ ایما ایگُو، پَ سی چه وِ هُو ایمون نَوِردین؟ ²⁶ و اَیَر بُگُویم اِز اِنسون بی، اِز مردم ایتَرسیم. چینو که همه یحیی ن پیومبَر ایدونِن. ²⁷ پَ وِ عیسی جُواو دان: نَونیم. عیسی گُو: مُو هم وِ ایشا نیگُوم وا چه اقتداری ای کاراهُون ایکُونوم. ²⁸ نِظر ایشا چِنِه؟ میره ای دوتا کُر داشت. رَه تِی کُر اولی و گُو: کُرُم اَمروز بِرُو مین تاکِستون مُو و وِ کار بُکُن. ²⁹ جُواو دا: نیرُوم. اما بعد نِظَرِش عِوض وُوی و رَه. ³⁰ بُو رَه تِی کُر دیِه و هامونَم وِ هُو گُو. کُر جُواو دا: ایرِوُوم آقا، اما نَرَه. ³¹ کُو یکی اِز او دوتا کُر خواسته بُوشون وِ جا اِوِردِن؟ جُواو دان: اولی. عیسی وِشون گُو آمین وِ ایشا ایگُوم که خراجگیرون و فاحشه یَل قبل اِز ایشا وِ پادشاهی خدا رَه پیدا ایکُنِن. ³² سی هَمیچُونو که یحیی اِز رَه پارسایی اِوِی تِی ایشا اما وِ هُو ایمون نَوِردین، اما خراجگیرا و فاحشه یَل ایمون اِوِردِن. اما ایشا وا ایکه یُون دیین، عقیدتون وِل نَکِردین و وِش ایمون نَوِردین. ³³ وِ یَه مثلی دیِه گوش بین. صاحاو یَه مُلکی تاکِستونی خِری و کاشت و دُورِش دیوار کِشی و چَرخشتی مینِش کند و برجی درست کِرد اِز او پس تاکستونن وِ چند باغِوون اجاره دا و خوش رَه وِ سفر. ³⁴ چینو که وقت دِرُو محصول رِسی، نوکَرا خوشِن تِی باغِونون فرستا تا میوه هُون تحویل بِگِرِن. ³⁵ اما باغونون نوکراهُون گِرِدِن یکیشون زِیدِن و یکیشون کشتِن و سِیُومیشِن هم سنگسار کِردِن. ³⁶ دُوارِه نوکرا بیشتری تِی اونو فرستا، اما باغونون وا اونوهَم هاموطور رفتار کِردِن. ³⁷ سرانجوم کُر خوشِن تِی باغونُون فرستا و تِی خوش گُو حرمت کُرُمِن دارِن. ³⁸ اما اوسو که باغونون کُرِن دیِن وِ یَک و دُور گُودِن: یُو وارثه. بیِن هُون بُکُشیمِش و صاحاو و میراثشِش وُویم. ³⁹ پَ هُون گِرِدِن و اِز تاکستون کِردِن وِ در، کشتِنِش. ⁴⁰ وا ای اوصاف، اوسوکِه صاحاو تاکستون بیا وا ای باغوناهُو چه ایکونه؟ ⁴¹ جُواو دان: او آدما بی رحمُون وا بی رحمی تِموم نابود ایکُونِه و تاکستونِن وِ باغونا دیِه اجاره ایِه تا میوه هُون مین فصلِش وِش بِیِن. ⁴² اوسو عیسی وِشون گُو: آیا تا حالا مین کِتاوا مقدس نخوندینِه که: بَردی که معمارون رد کِردِن، مهمترین بَرد او بنا وُویِه. خداوند ایطوُرو کِرده و مین نِظَر ایما شگفت آوره؟ ⁴³ پَ وِ ایشا ایگُوم که پادشاهی خدا اِز ایشا گِرِده ایبو و وِ قومی دیِه دادِه ایبو که میوه هُون بِن. ⁴⁴ هرکی سَر او بَردُ بیُوفته، هیرد اییُوِه، و هَرسا او بَردُو سَر یکی بیوفتِه، هُون مین خوش ایشکِنِه. ⁴⁵ هاموسو کِه گَپیَل کاهنا و فریسیا مِثَلا عیسیان اَشنیِن، فهمیِن که وِ اونو هَی صحبت ایکُونِه. ⁴⁶ پَ ایخواستِن که گرفتارِش بُکونِن، اما اِز مردم ترس داشتِن چینوکه اونو عیسیان پیومبَر ایدونِستِن.