ជំពូក ៦៤
1
«អូ ប្រសិនបើស្ថានសួគ៌ បានហែកជាពីរហើយធ្លាក់ចុះមក! នោះភ្នំនឹងត្រូវកក្រើករំពើកនៅក្នុងព្រះវត្តមានរបស់ព្រះអង្គ
2
គឺដូចជាភ្លើងបានឆេះគុម្ពព្រៃ ឬភ្លើងក្តៅដែលធ្វើឲ្យទឹកពុះបាន។ ព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គនឹងបានស្គាល់ តាមរយៈសត្រូវរបស់ព្រះអង្គដែរ ហើយប្រជាជាតិទាំងមូលនឹងភ័យខ្លាច នៅក្នុងព្រះវត្តមានព្រះអង្គផង!
3
តាំងពីមុនមក នៅពេលដែលព្រះអង្គបានធ្វើការអស្ចារ្យ ដែលយើងពុំដែលរំពឹងទុកនោះ ព្រះអង្គបានយាងមកចុុះមក ហើយភ្នំបានក្រាបចុះនៅចំពាះព្រះវត្តមានទ្រង់។
4
ចាប់តាំងពីបុរាណមកគ្មាន អ្នកណាឭ រឺយល់ និងបានឃើញព្រះអង្គដូចជាអ្នកឡើយ។ អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើល្អ និងរង់ចាំព្រះអង្គវិញ។
5
ព្រះអង្គតែងតែប្រោសឲ្យអ្នកនោះមានចិត្តរីករាយ និងធ្វើការត្រឹមត្រូវ គឺដល់ពួកអ្នកនឹកចាំពីទ្រង់ក្នុងគ្រប់ផ្លូវ ទាំងស្តាប់បង្គាប់។ ព្រះអង្គទ្រង់ព្រះពិរោធនៅពេលដែលយើងធ្វើបាប។ នៅក្នុងមាគ៌ាររបស់ទ្រង់ យើងខ្ញុំតែងតែមានសុវត្តិភាព។
6
ដ្បិតយើងទាំងអស់គ្នាក្លាយជាមនុស្សមិនស្អាត ហើយអំពើសុចរិតដែលយើងបានធ្វើ ដូចជាក្រណាត់ទ្រាប់ឈាម។ យើងទាំងអស់គ្នាប្រៀបបាននឹងស្លឹកឈើក្រៀម ហើយអំពើទុច្ចរិតរបស់យើងនឹងបក់បោកទៅដូចស្លឹកឈើទៅតាមខ្យល់។
7
គ្មាននរណាទូលអង្វររកព្រះនាមព្រះអង្គទេ គ្មាននរណាម្នាក់ភ្ញាក់រឭក ហើយជំពាក់ចិត្តនឹងព្រះអង្គឡើយ។ ដ្បិតព្រះអង្គបានលាក់ព្រះភ័ក្ត្រនឹងយើង ហើយធ្វើឲ្យជំរះចិត្តអំពើទុច្ចរិតរបស់យើងចេញផងដែរ។
8
ព្រះអម្ចាស់អើយ ព្រះអង្គជាព្រះបិតារបស់យើង។ យើងគឺជាដីឥដ្ឋដែលនៅក្នុងព្រះហស្តទ្រង់ ដែលព្រះអង្គជាជាងស្មូន។
9
សូមកុំព្រះពិរោធ ព្រះអម្ចាស់អើយ សូមកុំចងចាំអំពើបាបរបស់យើងឡើយ។ សូមទតមើលចុះ យើងទាំងអស់គ្នា សុទ្ធតែជាប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ។
10
ក្រុងដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ ក្លាយទៅជាទីរហោស្ថាន ស៊ីយ៉ូនក៏ក្លាយទីរហោស្ថានដែរ យេរូសាឡិមក្លាយទៅជាទីចោលស្ងាត់។
11
ព្រះវិហារបវិសុទ្ធដ៏ល្អ របស់យើង ជាកន្លែងដែលដូនតាយើងតែងតែសរសើរតម្កើងព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គ បានត្រូវភ្លើងឆេះ ហើយរបស់ទាំងអស់ក៏ត្រូវវិនាសដែរ។
12
តើព្រះអង្គនៅស្ងៀមដល់ពេលណាទៀតព្រះអម្ចាស់? តើព្រះអង្គនៅស្ងៀមរហូត ទុកឲ្យយើងអាម៉ាស់មុខឬ?»