e inclinouse cara min e ouviu o meu clamor.
2 Tiroume do pozo da desesperación, dun lamazal;
asentou os meus pés sobre unha rocha e afirmou os meus pasos.
3 Puxo na miña boca unha cantiga nova,louvanza ao noso Deus.
Moitos verán isto, e temerán,
e en Iahveh confiarán.
4 Que feliz é o home que puxo en Iahveh a súa confianza!
que non mira os soberbios nen os que se desvían coa mentira
5 Ó Iahveh, meu Deus, aumentaches as túas marabillas, e os teus proxectos sobre nós,Nada pode compararse a ti!
Se os anunciara e falase deles,
non poden ser contados.
6 Sacrificio e ofrenda non te agradan;
abriches os meus ouvidos;
holocausto e expiación non demandaches.
7 Entón dixen: Velaí, veño:no rolo do libro está escrito de min;
8 Ó meu Deus, agradoume facer a túa vontade,
e a túa lei está no meu corazón.
9 Proclamei as boas novas de xustiza na grande congregación;
Velaí, ó Iahveh, non contiven os meus labios; sábelo ben.
10 Non ocultei a xustiza dentro do meu corazón.Proclamei a túa fidelidade e a túa salvación;
Non escondín a túa misericordia e a túa verdade ante a grande congregación.
11 Ti, Iahveh, non reteñas de min as túas misericordias,
e a túa bondade e fidelidade sempre me garden.
12 Porque males sen número rodeáronme; horrorizáronme as miñas iniquidades, e non podo levantar a vista;son máis numerosas que os cabelos da miña cabeza,
e o meu corazón fatígase.
13 Ó Iahveh, quixeras ti librarme!
Ó Iahveh, bule a socorrerme!
14 Sexan avergoñados e confundidos, ao mesmo tempo, os que me buscan para destruírme!Recúen e avergóñense os que desexan o meu mal!
15 Fiquen perplexos a causa da súa vergoña os que me din: Así, así! 16 Regozíxense e alégrense en ti todos os que te buscan!
digan de seguido, os que aman a túa salvación:
Louvado sexa Iahveh!
17 Aínda que estou aflixido e necesitado,
o Señor lembrarase de min.
Ti es a miña axuda e o meu libertador;
Non demores, meu Deus!