¹ Cando Paulo e Bernabé entraron xuntos na sinagoga de Iconio, falaron de tal xeito que creron moitos xudeos e , tamén, de gregos. ² Mais os xudeos que non crían, instigaron e corromperon os ánimos dos xentís contra dos irmáns. ³ Así e todo, botaron alí moito tempo falando con decisión, confiados no Señor que confirmaba a palabra da sua gracia, concedendolles que fixesen sinais e prodixios por man deles. ⁴ Mais a xente da cidade estaba dividida: uns estaban cos xudeos e outros cos apóstolos. ⁵ Mais cando os xudeos e os xentís, xuntamente cos seus governantes, tentaron persuadir aos seus lideres para aldraxálos e lapidálos. ⁶ Eles se deron de conta e fuxiron a Licaonia, Listra e Derbe, e aos seus arredores, ⁷ e alí seguiron a predicar o evanxeo. ⁸ En Listra había un home que estaba sentada, tolleito dos pés, coxo de nacimento, que nunca andivera. ⁹ Este home escoitaba falar a Paulo, que, mirandoo fixamente e vendo que tiña fe para ser sanado, ¹⁰ dixo en voz moi alta: Ergete endereitando os teus pés, e el saltou e andivo. ¹¹ Cando a xente viu o que fixera Paulo, berraban en idioma Licaonico : "Os deuses baixaron a nos en forma humana". ¹² E lle chamaban Júpiter a Bernabé e Mercurio a Paulo, porque este era que traía a palabra. ¹³ E o sacerdote do templo de Júpiter que estaba as aforas da cidade, trouxo touros e guirlandas ás portas e quería ofrecer sacrificios xunta a multitude. ¹⁴ Mais cando os apóstollos Bernabé e Paulo o ouviron, rasgaron as suas roupas e se lanzaron no medio da multitude berrando ¹⁵ e dicindo: Por que facedes estas cousas? Nós non somos mais ca homes iguais que vós, e anunciamos o evanxeo para que vos voltedes destas cousas inutiles a un Deus vivo, QUE FIXO O CEO, A TERRA, O MAR E TODO O QUE NELES HAI, ¹⁶ que nos tempos pasados permitiu que todas as nacions seguisen os seu s proprios camiños. ¹⁷ E, sen embargo, non deixo de dar testemuña de si mesmo, facendo ben e dandovos chuvias do ceo e estación fructíferas, enchendo os vosos corazóns de mantenza e de alegría. ¹⁸ Ainda dicindo isto, apenas puideron impedir que as multitudes lle osfrecesen sacrificio. ¹⁹ Mais algúns xudeos de Antioquia e Iconio viñeron e persuariron a miltitude, apedreando a Pablo, arrastraronno fora da cidade pensando que estaba morto. ²⁰ Mais, mentres os discípulos o rodeaban, el se ergueu e entrou na cidade. E ao dia seguinte marchou con Bernabé a Derbe. ²¹ E despois de anunciar el o evanxeo a aquela cidade e facer moitos discipulos, voltaron a Listra, a Iconio e a Antioquía, ²² fortalecendo os ánimos dos discípulos, animandoos a perseverar na fe, e dicindo: Temos que entrar no reino de Deus atraverso de moitos sufrimentos. ²³ Despois que lles asignaron anciáns en cada igrexa, tendo orado con xexún, recomendáronos ao Señor en quen eles creran. ²⁴ Pasaron por Pisidia e chegaron a Panfilia. ²⁵ E despois de predicar a palabra en Perge, baixaron a Atalia; ²⁶ e de alí embarcaron a Antioquía, onde foron encomendados pola gracia de Deus para a obra Deus que cumpliran. ²⁷ Cando chegaron e reuniron a igrexa, informaron de todas as cousas que Deus fixera con eles, e de como abrira a porta da fe aos xentís. ²⁸ E quedaron moito tempo cos dicípulos.