¹ As palabras de Agur, fillo de Iacé, o de Masá. Oráculo do varón: Deus, en gran maneira fatigueime e desistín! ² De certo, eu son o máis torpe de todos os seres humanos, e non teño intelixencia, ³ non aprendín sabedoría, nin teño coñecemento do Santo. ⁴ Quen subiu ao ceo e descendeu? Quen recolleu os ventos nas súas mans? Quen envolveu as augas no seu manto? Quen estableceu todos os confíns da terra? Cal é o seu nome ou o nome do seu Fillo, se o sabes? ⁵ Toda palabra de Deus é limpa; El é escudo para os que o agardan. ⁶ Non engadas ás súas palabras, non sexa que El te reprenda e sexas atopado mentireiro. ⁷ Pedinche dúas cousas, non mas negues mentres viva: ⁸ Afasta de min a falsedade e a mentira, e non me deas pobreza nin riqueza; dáme a comer só o pan que preciso, ⁹ non sexa que me farte e te negue, e diga: quen é Iahveh? Ou que sexa pobre e roube, e profane o nome do meu Deus. ¹⁰ Non acuses o servo diante do seu señor, non sexa que te acuse e sexas considerado culpable. ¹¹ Hai xente que maldí o seu pai e non bendice a súa nai; ¹² Hai quen se ten por puro, mais non está limpo da súa inmundicia; ¹³ Hai quen mira cos ollos altivos, e alza as súas pálpebras dun xeito arrogante, ¹⁴ Hai quen ten dentes coma espadas, e as súas moas coma coitelos, para devorar os pobres da terra, e os necesitados de entre a xente. ¹⁵ A samesuga ten dúas fillas, que din: Dáme! Dáme! Hai tres cousas que non se sacian, e unha cuarta que non di: xa abonda! ¹⁶ O Sheol, a matriz estéril, a terra que nunca se farta de auga, e o lume que nunca di: xa abonda! ¹⁷ Ao ollo que se burla do pai, e aldraxa á súa nai, os corvos do val hano sacar, e os fillos do voitre devorarano. ¹⁸ Hai tres cousas que son incomprensibles para min, e unha cuarta que non entendo: ¹⁹ o camiño da aguia no ceo, o camiño da serpe sobre a rocha, o camiño do barco no medio do mar, e o camiño do home na doncela. ²⁰ Así procede a muller adúltera: come, limpa a súa boca, e di: non fixen nada malo. ²¹ Por tres cousas treme a terra, e por unha cuarta non pode soportar: ²² polo escravo cando chega a ser rei, polo necio cando se farta de pan, ²³ pola muller aborrecida cando se casa, e pola serva cando despraza á súa señora. ²⁴ Catro cousas son pequenas na terra, pero máis sabias que os sabios: ²⁵ as formigas, pobo sen forza, que preparan o seu alimento no verán; ²⁶ os coellos, pobo sen poder, que fan o tobo na rocha; ²⁷ as lagostas, que non teñen rei, pero todas saen en escuadróns; ²⁸ e o lagarto, que se pode agarrar coas mans, pero está nos pazos dos reis. ²⁹ Hai tres cousas maxestuosas no seu andar, e unha cuarta de camiñar elegante: ³⁰ o león, o máis valente entre os animais, que non recúa diante de ninguna cousa; ³¹ o cabalo, que se pasea erguido, así mesmo o chibo, e o rei, contra el ninguén se levanta. ³² Se fuches necio ao envaidecerte, ou se maquinaches o mal, pon a man sobre a túa boca; ³³ Porque do mesmo xeito que batendo o leite sácase a manteiga, e apretando o nariz sae sangue, provocando a ira aparece a disputa.