¹ As palabras do rei Lemuel, oráculo co que a súa nai correxiuno: ² Que che hei dicir, meu fillo? Fillo das miñas entrañas? Que dicirche fillo dos meus votos? ³ Non deas a túa forza ás mulleres, nin o teu vigor ás que corrompen os reis. ⁴ Non é dos reis, Lemuel, non é dos reis beber viño, nin dos gobernantes desexar o licor; ⁵ non sexa que beban e esquezan o que se decretou, e pervirtan os dereitos dos aflixidos. ⁶ Dádelle a bebida forte ao que está desfalecendo, e o viño aos amargados de alma. ⁷ Que beban e esquezan a súa miseria, e non se lembren máis da súa aflición. ⁸ Abre a túa boca polos mudos, polos dereitos de todos os que son entregados á morte. ⁹ Abre a túa boca e xulga con xustiza, e defende o pobre e o necesitado. ¹⁰ A muller xeitosa, quen a atopará? O seu valor supera en moito as xoias. ¹¹ Nela confía o corazón do seu marido, e non lle faltará ganancia. ¹² Ela trae ben e non mal todolos días da súa vida. ¹³ Busca a lá e o liño, e con agrado traballa coas súas mans. ¹⁴ É coma a nave do mercador, que trae o seu alimento dende lonxe. ¹⁵ Tamén se ergue cando aínda é noite, e dá alimento aos da súa casa, e dá tarefa ás que traballan para ela. ¹⁶ Evalúa un campo e faise con el; e coas súas ganancias planta unha viña. ¹⁷ Cínguese de forza, e fortalece os seus brazos. ¹⁸ Ve que os seus negocios vaan ben, a súa lámpada non se apaga de noite. ¹⁹ Estende as súas mans á roca, e os seus dedos manexan o fuso. ²⁰ Estende a súa man ao pobre, e achega as súas mans ao necesitado. ²¹ Non ten medo da neve polos da súa casa, porque a súa familia viste roupa dobre. ²² Tece mantos para si; a súa roupa é de liño fino e de púrpura. ²³ O seu marido é respetado na porta, cando senta cos anciáns da terra. ²⁴ Fai tecidos de liño e véndeos, e prové cintos aos comerciantes. ²⁵ Fortaleza e dignidade son as súas vestiduras, e ri cara o futuro. ²⁶ Abre a súa boca con sabedoría, e hai bondade e clemencia na súa lingua. ²⁷ Vixía a marcha da súa casa, e non come o pan de balde. ²⁸ Os seus fillos medran e chámana feliz, tamén o seu marido, e lóuvaa dicindo: ²⁹ Moitas mulleres fan o ben, pero ti superas a todas elas. ³⁰ A graza é enganosa e a beleza desaparece, mais a muller que teme a Iahveh, esa será louvada. ³¹ Dádelle o froito das súas mans, e que as súas obras a louven na porta!