¹ O que anda apartado busca o seu propio desexo, e enfurécese contra todo bo consello. ² O necio non se deleita na prudencia, senón só en proclamar o que pensa. ³ Cando chega a desgraza, chega tamén o desprezo, e coa deshonra vén a vergoña. ⁴ Aguas profundas son as palabras do sabio; arroio que flúe, manancial de cordura. ⁵ Non é bo favorecer o culpable, para ignorar os dereitos do inocente. ⁶ Os beizos do necio provocan a liorta, e a súa boca pía polas azoutas. ⁷ A boca do necio é a súa ruína, e os seus beizos un engano para a súa alma. ⁸ As palabras do rexoubeiro son coma manxares, que penetran ata o fondo das tripas. ⁹ O que é neglixente no seu traballo é irmán do que estraga. ¹⁰ O nome de Iahveh é unha torre forte, o xusto corre a ela e está a salvo. ¹¹ A riqueza do rico é a súa cidade fortificada, e coma un muro alto na súa imaxinación. ¹² Antes do quebrantamento o corazón do home é altivo, pero á gloria precede a humildade. ¹³ O que responde antes de escoitar, colleita loucura e vergoña. ¹⁴ O bo ánimo dunha persoa pode soportar a súa doenza, pero o espírito quebrantado, quen pode soportalo? ¹⁵ O corazón do prudente adquire coñecemento, e o ouvido do sabio busca a ciencia. ¹⁶ Os regalos ábrenlle camiño a calquera, e lévano diante da presenza dos grandes. ¹⁷ O primeiro que se defende parece ter razón, ata que chega o outro e o contradí. ¹⁸ A sorte pon fin ás contendas e decide entre os poderosos. ¹⁹ Un irmán ofendido é máis difícil de gañar que unha cidade fortificada, e as contendas entre irmáns son coma as fechaduras dunha fortaleza. ²⁰ Co froito da súa boca unha persoa sacia o seu ventre, co produto dos seus beizos saciaráse. ²¹ Morte e vida están no poder da lingua, o que escolla, iso ha comer. ²² O que atopa muller atopa algo bo e acada o favor de Iahveh. ²³ O pobre fala suplicando, pero o rico responde duramente. ²⁴ Hai amigos que arruínan a vida, pero hai un amigo más unido que un irmán.