Capítulo 5

1 Chama agora, haberá quen che resposte? Cal dos santos te vai acudir? 2 Porque a ira mata ao insensato, e a ira dá morte ao necio. 3 Eu vin ao insensato botar raíces, e ao instante maldixen a súa morada. 4 Os seus fillos non teñen seguridade algunha, e na porta son oprimidos, e non hai quen os libre. 5 Os famentos devoran a súa colleita, colléndoa de entre os espiños, e o trampón quítalle a súa riqueza. 6 Porque a miseria non vén do po, nin da terra abrolla a desgraza; 7 senón que é o home o que nace para a aflición, como soben as chispas ao voar. 8 No teu lugar, eu buscaría a Deus, e diante de Deus presentaría a miña causa; 9 El fai cousas grandes e inexplorables, marabillas sen número. 10 El dá a choiva sobre a terra e manda as augas sobre os campos. 11 Pon en alto os humildes, e aos que choran lévaos a lugar seguro, 12 El frustra os plans dos astutos, para non teren éxito no que se traen entre mans. 13 El prende os pícaros na súa propia astucia, e trastorna as intrigas do ladino. 14 A plena luz do día tropezan coas tebras, e ao mediodía andan a palpar todo coma de noite. 15 Pero El salva o pobre da boca afiada e das mans dos poderosos. 16 O desamparado, pois, ten esperanza, e a inxustiza ten que pechar a súa boca. 17 Velaí, que ditoso é aquel a quen Deus reprende. Non despreces, pois, a disciplina do Todopoderoso. 18 Porque El fai a ferida pero tamén a cura; El fere, pero as súas mans tamén sanan. 19 De seis aflicións librarate, e aínda en sete non te tocará o mal. 20 Na fame hate salvar da morte, e na guerra do poder da espada. 21 Estarás cuberto do azoute da lingua, e non temerás a violencia cando veña. 22 Da violencia e da fame rirás, e non terás medo das feras da terra. 23 Pois aínda coas pedras do campo farás un pacto, e as feras do campo estarán en paz contigo. 24 Terás paz na túa tenda, porque visitarás a túa morada e non temerás perda algunha. 25 Tamén saberás que a túa descendencia será numerosa, e a túa prole coma a herba da terra. 26 En pleno vigor chegarás ao sepulcro, como se recollen os feixes ao seu tempo. 27 Velaí, isto pescudámolo, e así é; escóitao e aplícao na túa vida.